Alle inzendingen over Pleur op

Zijn woorden, " pleur op " zullen net zolang gehoord worden, als de verhalen van: minder minder van Geert. Toch is pleuritus niet te onderschatten, want hij schijnt niet te bevatten dat ie ons allemaal op de kant schuift.…

Pleur op met al die voorverpakte pakken, Mijn koninkrijk voor opening van zakken.…

Een goede raad in dezen tot besluit: Pleur eerst die achterkamertjes eruit.…

Malheur voorspellen de klimaatprofeten Die koffiedik écht hebben bestudeerd: De pleur wordt schaars en duur, da’s goed verkeerd! Dus heb ik deze week níét stilgezeten Fluks is de troostboon hier voor tal van dagen – Voor tot ik honderd jaar tel – ingeslagen…

“Pleur op!” Mark Rutte weet waar hij voor kiest Die woorden zijn voor mij niet zo’n probleem Maar wel dat onze Kamer zo extreem Veel tijd neemt om te vitten; dat is triest De leiders schijnen steeds al hun geschillen Prompt op een hoger plan te willen tillen…

Pleur op zeg, ik bedoelde ’t overdrachtelijk. Ik heb een grote bek maar ‘k ben niet achterlijk!…

Ik zou de zee willen zijn Om op een zonnige dag Te verdampen En al is het maar voor heel even Mijzelf naar boven te begeven Zodat ik hoog vanuit de lucht Opgetild door de wind Naar jou kan speuren En zodra ik jou vind Naar beneden kan pleuren Nu ben ik maar een druppel Verdampt uit de zee Maar nu ik op jou val Ben ik daar best blij…

Raak de geest schop de taal trap de liefde verkracht verbaal kijk opzij zie geen ogen donder geluk ongelogen pleur de zin scheur en stoot trap de liefde in de goot het hart verward verloren verhard geloven in blind beminnen rot op ga wat anders verzinnen…

Een hond blaft op het erf van een klein huisje vlakbij het panbos daarin zit een ritme waar ik u tegen zeg meegenomen bagage pleur het ergens neer in hoek van mijn part dat deel waar deelnemers steeds meer lichtere vormen aannemen doe het maar wel op je eigen manier er bestaat geen zin Zonder lucht tussen letters materie van het…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…

. ____________________________________ Ik vind troostboon net als een bakkie pleur Te denigrerend, 't klinkt als etterbocht 't Is stimulerend, dat opwekkend vocht Vol cafeïne - geenszins inferieur Wij zijn verslaafd, tot onze dag van sterven Ook als 't klimaat de oogst half doet bederven…

Dus pleur ik alles in containers M’n kinderen vinden het best Wat moeten we straks met die troep(?) We zijn zo al gestrest…

Toch schijnt het in onze cultuur te passen en her en der schrijft men met blij gezicht over de lente en frisgroene gewassen: man, pleur toch op met je lentegedicht!…

Pleuren je overal maar op, alsof je geen prins bent, maar kanonnenvoer. Alles smaakt goed door jou. Wie jou niet waardeert, waardeert zichzelf niet. ------------------------- Uit; 'Panacee', 2006.…

en leg dat mobieltje maar neer, als mannen onder elkaar heb je daar niks an gewoon met je blote handjes meneer, ja kijk uit als ik me kwaad maak pleur ik je zo door je vijfde deur, scheur ik je voorklep wordt straks je mokkel niet zoenen effetjes pech hè, zeg kom op poenige golfyup wat zoek je, je handicap soms?…

gestoken zakdoek gewassen dame vol leed betraand klap voor den kop bak vol leut hagerin lacht slap lambiek pineut binnenkomer ja contactsleuteltje in de olie grafstilte valt hoorn op de haak keel steeds doorgesmeerd niemand die rinkelt olijk blikkend naar buiten gezicht in de plooi beslaan toch meteen die ruiten twee bakkies pleur…

En dat ik nu op het punt sta om mijn kleurdoos weg te pleuren? Eerder deed ik altijd alles voor anderen en voor jou Nu moet ik kiezen voor mezelf En maakt de warmte in mijn hart alsnog ruimte voor kou. Jammer maar waar….…

homo” het was midden in de nacht midden in mijn nachtwerk als nachtreceptionist koranverzen moesten het vooral onderschrijven en werden lustig mij getoond EN DAN NU MIJN COMING-OUT MIJN GEESTELIJKE COMING OUT VANDAAG OP COMING OUT DAG 2019 het wordt nu echt de hoogste tijd om al die geloven, dus allemaal uit het publieke domein te pleuren…

Elegant draag je een kopje. Het liefst wit porselein, want dat steekt zo mooi af. Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld. De warme aroma's, kamer vullend. Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen. Niets terug verwachtend, laat je je nemen. En ik heb je genomen, ontelbare keren. Je bent bitter, gitzwart, elegant…

(She got ev'rything she needs she's an artist, she don't look back) Dichten is net als koken: je pleurt maar wat in de pan als je koken kan. ------------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten' (1985)…

Kom op Mark Rutte sla ze op hun bek Je kan ze aan dat zootje oude wijven Wat een gelul ze blijven constant kijven Die oppositie...zeikerds...knettergek Krol, Buma, Pechtold, Roemer, Wilders...plurken! Opzouten...erger nog dan Nederturken…

'U hebt de Kamer heel wat uit te leggen Uw woorden zijn niet die van een premier Onwaardig en dan ook nog op TV Wat denkt u dat de mensen daarvan zeggen?' 'Men heeft mij, en zeur niet meer aan mijn kop, Gewoon verkeerd verstaan, ik zei: 'Fleur op!'…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

De zomerzon schijnt helder de lucht is helemaal blauw in dit licht vindt men al gauw het land gaat naar de kelder de zomerwind zal koelen het land is helemaal droog de woningnood is veel te hoog asielverzoekers laat men spoelen de zon die vrij blijft schijnen de wind die vrij blijft waaien de waarheid wil niet draaien geen mens…

Als een breuk wordt geheeld, hersteld Soms met pleisters, gaas en tape Kan je dan op dezelfde voet doorgaan? Neen, dat bestaat niet en bestond niet!! Het zijn steeds andere maar wel vernieuwde stappen Zeker kan dat een stap voorwaarts zijn Waarin je je ook weer zou kunnen verstappen Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt Dat gebeurt…

Er zat iets poëtisch in de conversatie we wisselden gegevens uit met geluidloze woorden een duif weggevlogen uit een oude droom vloog over een landkaart naar de horizon waar geniale autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik…

zeven magere meisjes zaten bij elkaar, ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar.. Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep. Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven.. Ze hadden ook een leider, al was die informeel…