Alle inzendingen over Rottumerplaat- en oog

Dames en heren, vrienden van Rottumerplaat- en oog!!…

Ik heb me aangemeld voor Rottumerplaat Het aanmelden zelf is al een feest Of ik mee mag, dat ga ik nog horen Maar de uitnodiging is al een bekoring Als ik niet slapen kan, denk ik aan die plaat Of laat met gesloten ogen m'n oog vallen op 'Oog' Dan volgt een diepe rust verlangend naar die kust Die wordt gekust als ik het eiland mag…

Rottumerplaat en ook Rottumeroog: bewegwijzering zal je daar niet helpen. Je raakt verdwaald tussen de kokkelschelpen of valt over een vogelbioloog. De Bomansboulevard die kust het wad en verzandt langzaam in het Wolkerspad.…

ER GAAT NIETS BOVEN GRONINGEN ja, ja in figuurlijk zin maar letterlijk natuurlijk niet De Groningse Waddeneilanden onbewoond en puur natuurlijk Rottummerplaat en Rottummeroog mooi oog en een plaat van een eiland daar ben ik vriend van daar zet ik ooit voet aan grond dan kniel ik, kus de bodem, in alle stilte ga ik op in onze meest Noorderlijkste…

De man zag enkel vogels en geen mensen, Omdat er ook geen straatnaambordje hing, Wist hij niet waar hij was, de drenkeling, Maar wat had hij op zo ’n moment te wensen? Hij is gered en veilig op het strand, Het zal hem worst zijn waar hij is beland.…

De wervelkolom van een uitgestorven dier: scheepstrap op het strand.…

Oog in oog een vonk roerloos en verschrikt de nacht scheidt zich van de dag ik wens je geluk en dat waarvan je droomt jouw zijn zal altijd een deel van mij zijn het is geen kwestie van wie heeft gelijk het is als regen in het water het was goed deze weg te gaan de zon komt op zet de hemel in brand…

in oog met wat ons rest laat Pandora’s doos gesloten maak het hart een liefdesnest…

de hagen om de tuinen ontnemen bijna elk gezicht de poort gaat automatisch dicht buitenshuis is het gras gazon het oogt kunstmatig groener zonder onkruid selectiever de struiken omsluiten meer privaat de bloemen bloeien exclusiever de hoge wilgen hangen dieper binnenshuis brandt het licht een opvallend trapje hoger de lampekap schijnt…

Winterheide bloeit het maakt de tuin wat stiller en warmer het oog…

O ogen van de nacht het verhaal in mij is wat donker en soms licht uitleg is er niet recht uit het zieltje geniet drink met mij wijn of een biertje en mischien komt er ooit een dag dat je het kan zien.…

Scherper dan het licht een sperweroog van honger…

but I turned to the left and walked to the river (Henk van Dijk) en zag boven het water het oog van twintig lentes, wagenwijd open het dreef schuin door het gordijn naar mijn vingers alsof de ondergrondse gangen geen bestaan kenden, ik altijd al geweten…

Je kuiert 's avonds over het strand tesaam met je liefje, hand in hand. Je hartstocht groeit sterk ... en niemand die 't merkt ... MAAR WIE HOUDT DAAR EEN OOGJE IN 'T ZAND !?…

Zwart van drift Gebrand op het mijne Rondom helder wit Voor altijd het zijne Op hem gevallen In vorm van het kleine Stille wateren diep Met zichzelf in het reine Open vol licht Heldere zichtbare lijnen Eerlijk en recht Het sporadisch vileine De toekomst gezien Overwegend het fijne…

Wie ’t leven van een ander niet waardeert, die heeft van ‘oog-om-oog’ nog niets geleerd.…

Ik droomde me wanend op het wad verwisselde het slib voor vaste bodem zette voet op een plaat van een eiland mijn oog viel op die andere ook een plaatje, wat platter ik voelde me goed erg goed op ‘t erf goed wereld Erfgoed slibvrij werd ik wakker geen plaat voor m’n kop maar van slaap, droom, wad-waan, ontwaakte ik…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Het is zaterdag 11 oktober 2025 de vroegste trein naar Groningen vanaf Amsterdam-Zuid dan van Groningen met Arriva naar Baflo bezoek de donateursdag van de vrienden van Rottermeroog- en plaat in de stiltecoupé lonkt de nacht nog de trein wiegt ik doe m'n ogen 'diegt' ik schommel, ik droom loom zet ik voet op Rottums bodem zacht klinken…

In vredige eeuwigheid introvert afgezonderd verborgen tussen bomen oog in oog met een hert begint leven te stromen.…

oog in oog na zo lange tijd je ogen huilden zonder tranen je lippen spraken zonder woorden ik was bang voor de vraag die ik niet stelde maar je blik antwoordde zonder aarzeling ik vond niet wat ik zocht waarom verdween je in die koude januarinacht…

Op de Eerste Dag dan vieren wij uw stralende geboorte met een oorlog in het Oosten waar de onschuld werd verbrand om een ezel die in woede zich ontstak en nietsvermoedend zich steeds stuk liep op de steen die hij niet vinden kon in zand En met bloed nog aan zijn handen loven wij uw nageboorte op de Tweede Dag gezworen in een doodgeboren…

om oog dan toch de juiste remedie zijn in plaats van jarenlang op een houtje te gaan bijten…

Verwensingen spellen fanatieke oren ongehoord lang verse klemtonen uit betrouwbare bron verspreken zij illusies, vangen tongen bot in oeverlicht Dichtgestucte lucht ontketent opgebouwde waarheden vrijwel onvervoegbaar op slinkse heterdaad verhangt zij vuile was, heulen oren eigen schoonschrift.…

Een wereldwijde spionagezaak: Beijing jat industrie- en staatsgeheimen. Dat achterbakse wekte wrevel bij me: ik zon op een genadeloze wraak. Een week bij de Chinees geïnfiltreerd. Recept voor Foe Yong Hai gekopieerd.…

Ik dacht ook al; ’wat trekt ie rare bekken’, totdat je in de ochtendkranten leest Dat Mladic bij de tandarts is geweest. Ze moesten wel 6 tanden bij hem trekken. Ik hoopte, innig met zijn droevig lot begaan, dat ze het Servisch ‘graag verdoving’, niet verstaan.…

Er blijft alleen deze angst in de aders, dit huis in de rug, dit blind oog-in-oog. ------------------------------------------ uit: 'De hertog en ik', 1989.…

de bocht waaruit ik vloog behoeft geen betoog ik heb aanvaard letterlijk, oog om oog ik ben het waard, uitstekend uiteindelijk ongerijmd zo komt iedereen aan zijn eind, treurend om de dag die nooit meer komt…

ik zag je lach legde meteen mijn wapens af jij trad mij tegemoet als vriend liet vrede en ontspanning zien niet oog om oog maar in een warm begrijpen werden wij elkaars gelijken je hand bezegelde respect een arm gaf de band van samen naar de toekomst kijken…

zijn gesloten circuit biedt vensters uit één oog draagt de tweede uitzicht en het derde laat zijn voorhoofd spreken alom een droom altijd een gelaat in gesprek met zichzelf en buitenwereld proeft de stof van zijn lippen ontwaakt in pijn…