inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.474):

Oog in oog

Verzen vlerken langs mijn schaduw
rijmen resten ongeluk
waar de liefde mij mag lijmen
loopt de tijd zijn wijzers stuk

In des mensheid open geesten
kranst de ader tomeloos
in de hartslag van de Aarde
om des wereld's tondeldoos

Mensenkind als universum
middelpunt van eigenheid
speelt zijn hoofdrol tussen sterren
aan een zuiver firmament

Kogels aan de kim verschenen
boren in onschuldig vlees
daar waar machten samenklonteren
voedt men wat maar niet geneest

Laat ons in de handen knijpen
oog in oog met wat ons rest
laat Pandora’s doos gesloten
maak het hart een liefdesnest

Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: wereld

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 283

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
elze
Datum:
17 december 2011
Email:
lia_elzehotmail.com
dit zou een openbaring kunnen zijn, schitterend.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
30 augustus 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
een prachtige stijl dit van schrijven! Knap, ook de inhoud!
Naam:
Pama
Datum:
30 augustus 2011
Email:
Pamapoemskpnmail.nl
Je hebt het begrepen, het voedt de geest.
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
30 augustus 2011
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Prachtige eerste strofe, Irmlinda. 'Verzen vlerken langs mijn schaduw...' Heel volwassen stijl van schrijven !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)