Alle inzendingen over Sterrenkind

Als telescopen zingen konden en als ze dan ook eensgezind hun doelgerichtheid met elkaar verbonden dan zongen ze een sterrenkind…

Meisjesogen ( droom der dromen - senryu) Cynthia rosea – droom der dromen – sterrenkind - * American Dream…

Meisjesogen ( droom der dromen - senryu) Cynthia rosea – droom der dromen – sterrenkind - * American Dream…

Een kindeke is geboren Een sterrenkind zo mooi Het gaf terug wat wij verloren Door veel verdriet van aards allooi.…

Secondes... een lichtjaar het zijn maar getallen een kind met rood haar uit de hemel gevallen kometen... planeten ze zagen haar vliegen en spanden de nevels om haar in te wiegen een hemelse... zegen op aarde gevangen naar windvlaag en regen bleek zij te verlangen de winden... de stormen... vervlochten haar haar verstikkende normen…

ik beloof je later, als ik ga laat ik je onze kleuren na de kleur van de zon van je bal van je knieën na een val van de modder en het zand van het roze van je slaapkamerwand van de sproeten op je wangen maar zolang ik er ben zal ik je vangen als je valt als ik dan weer ga laat ik je onze kleuren na het lila van de sterren het groen…

Een sterrennacht op de wereld geworpen, In sneeuw begraven door de wind, Houthakkers brachten naar hun verre dorpen Als een gevonden schat het sterrenkind.  …

Blauw met zacht geel Beide kleuren bleken Niet somber genoeg De witte deurtjes Van het kastje Bleven eeurwig toe Het voorleesboekje Lag geopend Op de grond Op de bladzijde Van het sprookje Dat nooit begon…

dus leeft hij zijn dagen op te vullen met daden groots en klein, veelal klein, hij erkent soms zijn afkomst hij is een sterrenkind wat anders zou hij meer kunnen zijn?…

ik wieg je in het koren bij het vallen van de nacht hoor de treurwilg lieflijk zingen zelfs de aren neuriën zacht ga maar slapen lieve jongen want jouw oogjes zijn zo moe van al jouw rare bokkensprongen nu mag je naar dromenland toe ik wieg je in het koren op het ritme van de wind welke niemand kan verstoren droom maar zacht lief sterrenkind…

Droom het sterrenkind in mij in vlagen van bewustzijn aan een ander wereld Wij ontmoeten onze nachtzijde waar onze zielen waken Als het vuur het gruis verteert dat onze liefde omarmt tillen we ons kinderleed moeiteloos over vulkanische erupties heen Intuïtief en doortastend wordt ons verlangen in talende gebaren hoorbaar vervult…

Zij eet de woorden uit jouw mond -zalige moeder- geest van verloren beloften, als antibiotica, altijd op tijd in de maak In de pas lopend, verlangt zij te sterven in jouw schoot Een blinkende zilverschaal van schitterend water golft in het naakt van twee gezichten… Daarom staart zij jou zo wezenloos aan als de broekriem, strak aangehaald…

wanneer toegewijd de liefde passioneel haar ontlading vindt is er plotseling een ster die straalt aan de hemel op zijn tenen sluipt hij om het beste wat hij kan geven geruisloos daar te planten waar hij zijn oorsprong vond de weg is lang en donker als zo stil de nacht waarin vriendelijk de maan lacht als wind zacht zijn snoetje blaast…

De zachtheid in je blik De liefde in je daden en jouw geloof in mij en dat alles zal verwaaien één straaltje van mijn sterrenkind kan mijn hart verwarmen Het ijskoude hart smelten zodat mijn tranen overvloedig kunnen stromen.…

dit bestaan niet bestaat in boeken die echt nergens over gaan wij die altijd zoeken in woorden en zinnen wij die de sterren tellen maar de waarheid nooit mochten vinden maar in die straat vlak bij het park waar de rivier in bochten zichzelf door het landschap wringt hoor ik ze nog vaak zingen de gevleugelden wij letten op je jij sterrenkind…

dan leert men hoe men dromen kan Oh lentezon, uw gouden hand strooit sierlijk licht over de aarde van een ongekende waarde U roept het leven uit het zand Zeg mij zon wat in uw handen eeuwig de bloemen bloeien laat Uw warmte brengt mijn hart in staat in passie te ontbranden Vraag het niet de zon, mijn vrind niet de merel, niet het sterrenkind…