Alle inzendingen over Straalt

24-10-1995 * 24-10-2014 Al 19 jaar een ster een ster die glanst een ster die warmte geeft een ster die aan de hemel danst Altijd ben je daar waar ik ook ga of sta jij volgt mij steeds je gaat mij achterna In mijn doen en laten lijk ik steeds meer op jou dat geeft helemaal niets want ik hou nog steeds van jou Wij missen…

Het straalt als het zonlicht, maar kan slechts bestaan als het ontsluiert wat in de weg kan staan.…

gaten in zijn armen waar de plakkers zijn verwijderd zelden zag ik iemand met zoveel geweld de toetsen van een telefoontje dan komt het bericht: er is vertraging hij stampt, krijgt zin de trein te slopen ik mag niet kijken gasvlammen komen uit zijn oogkassen ik ben als een konijn gevangen in groot licht ik moet oppassen hij…

soms als ik naar je kijk als ik alleen maar naar je kijk je straalt en dan valt alles weg wat aan me hangt trekt duwt en meer en zweef ik in de tijd, verstild en straal ik met je mee…

(een gedicht op maat, voor de dichter met de hoge zuurgraad) Je ziet het meteen, hij leest mijn gedicht, en ik voel het direct aan mijn water, dit hier is een echte humorhater. Zijn mondhoeken naar beneden gericht. Hij is alleen met zichzelf in z'n sas, want deze persoon, dat kan niet missen, zal zeker niet naast het potje pissen. Noem hem…

Middernacht, ik wandel naar huis door de 6 km lange velden, eindeloos alleen, zonder werk, zonder wagen, zonder vertrouwen, zonder doel, alleen Van Morrison's "Have I told you lately that I love you", zingend alsof niemand mij horen kan, behalve de in verbijstering starende koeien rondom, en tranen rollen langs mijn wangen, van…

De aarde straalt in de zonneschijn! Wat kan een mens dan gelukkig zijn...…

Er zijn zoveel sterren aan de hemel vaak zo goed te zien vanaf de aarde en zo'n sterretje in je beide armen doet je leven zo echt intens verwarmen heel kortstondig, maar net, heel even voel je het, aan je gegeven leven, leven dan kiest de levensster haar eigen baan zal in een overstijgende levensbaan gaan schitteren tussen alle sterren te zien…

Mijlenver en hoog geheven straalt een ster haar zilverlicht Nog houd ik mijn loof gebogen leef ik in iets ongewis Zouden stille hemelogen waken als ik slapen kon? of heeft liefde mij bedrogen Zing ik schaduw ‘s heldendom?…

Zij straalt over ons land met hier en daar een vleugje sneeuw. Holland op z'n mooist!…

Dinand straalt als 'n diamant de wereld in, de onze op 'n bed van hartelijkheid straalt hij licht, voor ons jouw licht Dinand straalt als 'n diamant 'n groene en deelt ie met ons: de groene Dinand diamant!…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek lach van dageraad Hoe het geheim van de nacht wordt onthuld op klaarlichte dag waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap in dit vluchtig moment: een horizon rondom van waar haar heel gevoelige wangen blozen onder de wakende maan. Wanneer je dit ook nog eens van dichtbij kan beleven of ervaren…

( Julia ) een kindje straalt als lichtjes in de nacht schenkt schoonheid aan de wijze dichter een meisje dat groots gehechtheid, lieflijkheid in veelvoud naar zijn ziel laat stromen zodat hij weer ten volle voelt leeft in zoete dromen * zijn handen rusten op de glans van de klavieren ogen strelen over het doorleefde…

de man tegenover mij straalt we delen het terras bij de “ Gouden Leeuw” onder een kunstmatige gloed dat hij pas opa was, een schrede verder in zijn tijd, is mooi zichtbaar dat doet ook mij goed in deze herfstige dagen zetten we de kachel weer aan de zon moeten we zo dat lukt, in ons dragen je hart kan jezelf verwarmen en in gedachten…

heb je sluiers afgedaan met handen die schaduwen bezworen voor even niet opzij te gaan naakt kan niet bekoren je toont je huid die straalt van binnenuit verlaat de schemer en profiel lacht in het volle licht de tanden bloot je ogen schaduwen verlangen zachtjes rood…

mag ik toch wanneer je afstand neemt in nacht en bij donker even de warmte vergeet die wij samen delen de morgen voor je openen liefst zon maar hagel sneeuw en regen het is me zo gelijk als jij maar straalt weet dat ik in het nieuwe licht van iedere dag nog altijd bij je blijf…

je aura straalt in de warme kleur van liefde ogen blikken in donkere drift lichten op in je aanstekelijke lach die opent met dat ik even alles mag terwijl handen weren als ik de vrijheid voorzichtig wil proberen in het zeer aantrekkelijk liefdesspel waar nog lang niet alle fiches zijn geteld de dobbelsteen alleen met punten…

Mijn engel is na jaren weggedreven en dat doet mij onnoemlijke pijn je was zo kostbaar in mijn leven gaf me alles om op aard' gelukkig te zijn je verblijft wellicht in vrede bij de Herder die gedachte is : wat me nog hoop geeft maar ik kan zo moeilijk zonder je verder wist ik dat er ergens nog iets van je leeft kom dan aan de hemel stralen…

kijk, in de wolken is ze niet, maar wat straalt ze en schijnt gelukkig…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

Zon straalt met liefde en lente ontsluit haar kleed in groen…

De lentezon straalt en trekt de donkere plekken uit de grond en uit mijn ziel…

Laaghangende zon straalt vurig oogverblindend maar stagneert proces.…

Vanuit het droomland omringt door galm van warmte straalt de zonsopkomst.…

als de zon, zichtbaar bevrijd van de diepste angst straalt hij, Mandela…

En weer straalt de zon maar toch blijven de mensen hun wensen uiten.…

Ach mijn hart is een droefheidsbron, Nimmer straalt er de lentezon. Zoet en lieflijk streelde Eens mijn wangen de min, Een zee was de weelde En - ik stortte me er in. Ach mijn hart is een droefheidsbron, Nimmer straalt er de lentezon. ----------------------------- uit: Gedichten(1850)…

De zon straalt vreugde. Laat zijn liefde zien aan ons, kijkend wat er komt.…

Verborgen licht leidt haar silhouet straalt geluk nachtkaarsen branden.…