inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.276):

Zijn gezicht straalt

de man tegenover mij straalt
we delen het terras
bij de “ Gouden Leeuw”
onder een kunstmatige gloed

dat hij pas opa was,
een schrede verder in zijn tijd,
is mooi zichtbaar
dat doet ook mij goed

in deze herfstige dagen
zetten we de kachel weer aan
de zon moeten we
zo dat lukt, in ons dragen

je hart kan jezelf verwarmen
en in gedachten komen al vaak,
op mijn leeftijd,
de kleinkinderen voorbij

er is er zelfs een in de maak,
ongevraagd dat wel
dat schept pure rijkdom
het geeft hoop en maakt blij

zulke dingen geven de recessie
en de belabberde lente nog kleur
dus nu het weer wat tegenzit
weet u best iets te vinden

graaf eens dieper van binnen
er is vast wel iets of iemand
waarmee u zich
met een zonnig gevoel
in dit voorjaar kan verbinden

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 24 mei 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 338

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden
Tja, dan worden we gewoonweg zelf weer jeugdig Julius, d'r is genoeg te genieten.
Wat lees ik? Word je weer opa?
Proficiat kerel, neem ik m'n (stro)hoedje voor af. ;-)
Marije Hendrikx, 12 jaar geleden
Zoveel toekomst, zoveel gelukkige momenten van delen wachten ons na de geboorten van onze nazaten. Mooi gedicht.
nonna, 12 jaar geleden
en zo is het....

raak 't geluk aan... diep in jezelf
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Een prachtig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)