Alle inzendingen over Tronies

Maskers vallen af als Ensor tronies schildert We staan in ons hemd…

men raast door de wereld medemensen zijn spoken voorbijgillend in de nacht godvergeten gezichten gemaskeerde lege tronies effen emoties glijden glad en ongrijpbaar te mooi om waar te zijn de draaimolen verslingert en verkrampt de krijsende massa dronken en blind het eeuwenoude verhaal komt soms heel even en ook zo wonderlijk bij…

hoe schoon de dames, heren zijn met rooie koppen van de wijn lach ik mij zot en spieren pijn hun tronies snikken vlekken op het doek van puur plezier, eentonig is mijn vak dus niet als beelden van modellen naakt of aangekleed, mij in't verkeerde keelgat schiet ze vluchten naar hun huis terug, wanneer ik walgelijke schetsen maak, heel…

dat we al zo lang horen als we luisteren wilden ons waagden te begeven op die spekgladde wegen zien we nu de bewijzen dat het basale motief is en zal zijn voor dat volk dat niet-blanken optieven of sterven rechtse armen zwaaien onheilspellende zinnen uit gemaskerde strotten en schaamteloze tronies in oranje rookgordijnen met vlagvertoon…

in de duistere avond en nacht van Halloween werpt bleek de maan haar schimmige gloed waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming…