Alle inzendingen over Vloedgolven

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

Daar zijn nu vloedgolven en modderstromen. Je vraagt je af: hoe zou dat nou toch komen?…

Boven verwachting En tegen de trend Van verwoesting Door vloedgolven Van de orkaan Trof men bij Saba, Antil met vulkaan Een bloeiend koraalrif, Niet eerder bekend Onschatbaar in prijs Als geschenk in natura Zwemparadijs In exotische flora…

De aarde beeft al, de vloedgolven rukken op, duizenden doden. Het diepe besef van eenheid en nuance, de lach en de traan. Ontbijtje op bed met jou en dan beginnen en niet meer stoppen.…

vloedgolven dragen hersens vol met water naar de zee en weiger ik dit jaar met zoveel zielen bijelkaargepakt het goudgeelzand te gaan berullen zee en waterziek ben ik voel me gehakt zoek ook het woud niet op waar regen valt nee, ik wil betijen in mijn eigen huis en tuin beneden waterspiegel aan de dijk waaraan ik woon want als ik toch…

Onbereikbare liefde is als vloedgolven van de zee Telkens weer probeer je het aan, maar het lukt niet Het is te koud en te ver weg Het voelt onprettig De gevoelens zijn hevig en blijven in een cyclus om je heendraaien Je kunt er niet bij, hoe graag je het ook wilt Misschien kun je het beter loslaten.…

Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren. Dat is de weg die ik zal gaan want ik wil niet langer dwalen ik wil alleen de bergen zien en niet meer die diepe dalen. Dan zal 't geluk met me zijn en zal ik lachen in de nacht!…

Aardbevingen en uitbarstingen Lavastromen over mijn wangen Vloedgolven van steen Als je weer gaat. De zonsverduistering achter mij Verslind mijn schaduw Een zandstorm aan de horizon Prikkende ogen, verblind mijn zicht.…

Scheurtjes daar binnen, waar niemand ooit kijkt Delen verroest en gebroken, wat je zelf ontwijkt Demonen, duistere wezens zo zwart als de nacht Daaruit put je met vlagen een diepere kracht Van buiten en ver weg, een gemiddeld figuur Van binnen en dichtbij, onbekend, daar zit een muur Vloedgolven komen en gaan uit die beangstigende…

Vloedgolven dragen hersens vol met water naar de zee en weiger ik dit jaar met zoveel zielen bijelkaargepakt het goudgeelzand te gaan berullen zee en waterziek ben ik voel me gehakt Libië is mij te heet!…

Metershoge vloedgolven sleuren de mensen in zee een laatste schreeuw om hulp maar het water sleurt ze mee. Dorpen staan onder water huizen vernietigd, mensenlevens geveld machteloos zijn we als mensen door zoveel natuurgeweld.…

Bent als een dauwdruppel van een vroege zomermorgen Bent als een zonnestraal maar dan om middernacht Zo lekker fris als je rook Zo lief en zacht als je was en tegelijk als vuur zo oplaaiend en heet Bent als een bij die in een bloem kruipt beetje terughoudend, maar toch niet bang Maakte mij als de zee, gevende en nemende met een paar vloedgolven…

slapen in haar haren achteloos ontvangend kraakt het bed vol bloeiende jasmijn Gesuikerd smaakt zijn tong wellustig trillen geheimen loswekend uit haar stof Kietelende steelse toppen bedwelmen teder buik heupen dijen borsten Dwarrelende sneeuwvlokken vallen uit hun vochtig zijn naakt naast zijn bloot Dwepend slaat ontwaakte lust vloedgolven…

Het zijn uiterste beproevingen vloedgolven waar bijna niet tegenop is in te zamelen hoeveel miljard keer twee ogen die elkaar aanstaren – je kon een speld horen vallen voor alles de lucht invloog.…

van geluid, zijn zwijgzame boreling waarin ik meer te biechten heb dan schrijven kan de geschiedenis is nog niet gedrukt en ligt verborgen tot wie het vindt, dan stuur ik het naar ieder kind in hun wel of niet begrijpen, laat het liggen tot hun tijd geborgen in haar ziel zal rijpen om zichzelf te plukken wiel van aanrollende vloedgolven…

baren hun herhaalde eden van trouw blijken lichtzinnig gezworen de holle wind verklankt En ja, ik begrijp hen wel soms ben ik de woeste zee en tracht ik te tonen wat in mijn inktzwarte diepten huist wat gezonken en gebroken op mijn bodem ligt te roesten En ja, ik weet het wel soms storm ik schuimbekkend met woedende vloedgolven…

vloedgolven volgen, tsunami’s en plagen? Europa een slagveld of steppe met wolven vooral? "de mens is een blinde die wroet in een pijp weg van zichzelf", verzucht nu in rust het stokoude ik. met ter staving het kreng van een mol in de hand.…

De hele wereld heeft hem zien liggen, levenloos in de vloedgolven, pas twee jaar jong. Ik ken die streek, ik heb er vakantie vierend gezwommen en de ruïnes van Olympus bewonderd bij ruim veertig graden Celsius.…

Voor en na-jaarstormen Ontwortelde afgeknapte bomen Watervloed ,stormvloed, Keerkring,vloedgolven, De koeien zijn reeds gemolken. Watervlakten in een jaarkeerkring Donkere dagen waar het licht wil uitbreken Het waterzonnetje zit te bleken Het lengen van dagen Het klokje dat tikt Tegendraads in een Tegen-wijzer-zin.…