Alle inzendingen over Vuurvogel

geen fado geen tango geen fandango meer voor deze oude danser maar schipbreuk lijden wrakhout worden in de wervelende weemoed van wellicht onze laatste storm verzinken terechtkomen thuiskomen in de donkere diepten van jouw saudade-land…

't Was net als Raden maar... soms voel ik mij een kraai dan weer een raaf en graai wat deksels bij elkaar Of ik een papegaai met bontgeelblauwe kleuren ben of een Vlaamse gaai ik ruik aan alle geuren En woel ze door elkaar net als mijn krullen, maar met schik en jool en luim zuig ik dan uit mijn duim Zet alles op een rij als een…

Een vuurvogel op weg naar de diepten der aarde, waar vuurvogels aan het eind van hun leven na hun sterven weer herrijzen uit hun as; zo kent de Phoenix vele nieuwe levens, waarbij de grauwe eindtijd zich telkens weer wisselt voor het prille vitale begin van een ontluikend gewas.…

aan Een Vuurvogel, herrezen, opgestaan...…

spetterende schijnen want vonken weersprongen of verzon ik ze het was een reis over uitgevlakte meren waar de moeraskoning het licht uit deed zelfs het zwijgen liet verdwijnen alleen in zacht, haast stil gekrijs klonk de roep van tere tongen -------------------------------------------------------- geschreven bij de muziek van Stravinsky's Vuurvogel…

zo kwam zij op aarde passie en compassie haar geboortegeschenken weerstond zij storm en stomend leven baarde zij en had ze lief her - innerde en vloog verkende hoogten en diepten om te landen in aarde waar zij wortel schoot en vleugels vond niet om ver weg te vliegen maar om afstand te creëren overzicht om precies te zijn in zoektocht…

assepoester veegt en veegt alle as veegt ze bij elkaar hier en daar ligt een donzig veertje uit een ver verleden zacht wit kwetsbaar vermengd met zwarte as zachte as witte aarde kwetsbaar wordt kracht nu het vuur gedoofd is kan de vogel herrijzen deze keer geen struisvogel maar een adelaar die vliegen kan…

Vrijgevig vlucht in de gure noordooster boven Golán een vn-gezant een koerier als symbool van licht en van vrede Gedwarsboomd door tientallen dronebardementen en honderd hamastunnels, ondergelopen Panta rhei panta rhei in de goot van de dood, door Gaza's puinhopen een streepje licht Uit Pisa komt de inquisitie voorbij woordwaaiend…

Zo'n vuurvogel ziet men niet over het hoofd met een vlammend vederkleed zo hoog vliegend door de lucht; trekt deze een vuurspoor over het kabouterland, dat bij Piggelmee het waakvlammetje voedt, meer te weten bij gerucht. Een vuurvogel die niet altijd alleen maar overtrekt.…

In yellowstone park loost old faithful zijn vocht Hemelwaarts oprispend eenmaal per uur Spuit stipt zijn aardbodemdampen van vuur En gloeiendheet water dat een uitweg zocht Bruisende vuurvogel laait con fuoco Eeuwige wederkeer naar mama coco…

de nacht valt uit het landschap van donkere stemmen dof waaiend en vergrijsd wanneer ongevederde vuurvogels zich op mijn keel storten en het laatste uur in mijn lichaam wekken, meedogenloos over huid verloren ik zal eeuwig leven, van alles afgesloten, de dragers en de dag er is niemand meer die de regen en mijn spreken in…

Zolang je maar niet was Zoals zij Als een gekortwiekte struisvogel Stak je jouw gevoelens in het zand Want je mocht niet egoïstisch zijn Niet jaloers of gemeen zijn Niet zijn Zoals zij Dus hinkte je op één been Een veel te zware hinkepoot Van oneindig braaf zijn Een vernietigende molensteen Aan je been Gelukkig kwam de vuurvogel…

de zin uit het leven je was pas vier groeien was pijn kijken naar afzien van maar binnenin onrust en honger innerlijk ongeschonden verbeten streven surrogaat leven maar iedere avond toch weer naar huis met je krachteloze benen je kromgegroeide arm geen zin meer in leven en weer slaat de bliksem hoog in de lucht zweeft een vuurvogel…

De zomer brengt ons bloemenpracht, de herfst vruchten om te oogsten, om na de winterstilte voor bezinning, in de lente met vernieuwde geestkracht, op te bloeien, mooier en sterker, als de vuurvogel uit zijn as. Wat niet meer groeit, vernieuwt, en bloeit weer op.…

lucht ademt onrust en maakt lange uren zwenkt tussen dag en nacht ademt haat en liefde braakt oorlog - fluistert vrede eindeloos zoekt zij balans tussen een en ander tegenstellingen binnen en buiten zingt zij de dag en fluistert nacht wervelend tussen licht en duister wordt zij vanuit haar midden harmonie herrijst zij even maar als vuurvogel…

alles oneven en straten praten alsof wij zijn vergaan wegen slijten dit evenwicht waarachtig vlucht de zwaan zich een weg sneller als het licht de negen blijft nooit een negen in de tornado elf af op afstand blijven vuurvogel rijm nog een gedicht waar wind fel langs wangen jaagt de vrijheid tilt geen gewicht niemand heeft het…

Groter dan het heilige Stonehenge doet het immense Superhenge ons beseffen hoe klein en nietig we zijn, dat de oude spiritualiteit niet voor altijd is begraven, maar steen voor steen zal herrijzen als een vuurvogel uit de as, uit de schoot van Moeder Aarde.…

verdriet zijn Om iets dat nooit geweest is Slechts dromen die echt leken Net zo snel verdwenen Bij het ontwaken Uit de zwarte nacht Waarom treuren Om een fata morgana De ultieme illusie Een droge spons verlangend Naar een druppel water Om weer te leven Te herrijzen Uit de zwarte nacht Als de illusie dan werkt De vuurvogel…

Geen morgen die zijn opkomst beter verstaat dan de vuurvogel die brandend van verlangen en volkomen ongeremd als een uitgeslapen God van het tot dan toe ongezegde vleugelwiekend hun geweten overvliegt langs zijrivieren Want met vuur zal hij er spelen brokken stenen laten vallen vleugels hoger laten rijzen en uw twijfel laten gaan Net…

En bij gerucht, na een terloopse waarneming, nog iets van een hoorbare angstige taal wordt verstaan; dat wellicht, willekeurig, de waarneming vestigt, dat Piggelmee gedwongen met een vuurvogel met onbekende reisbestemming is weggegaan.…

Het brein weekt zich los van oude stofnesten waar de vuurvogel ingeslapen ligt Gedachten spinnen kaders om het smalle weten in doodlopende praatjes Het leven neemt geen keer, de dood evenzo Bij elke stap draaien voeten om de hete brei Jij bent galeislaaf en meester ineen die op het kruis varen van het naoorlogs onvermogen De ziekte…

Vooral niet na zo'n wonderlijke Vuurvogel aanschouwing, die wat vurige warmte teruggeeft, omdat je als warm bloedige kabouter niet voor de koude geboren bent.…

Zo bleek een wonderlijke gebeurtenis niet te willen worden vergeten, toen het mannetje Piggelmee op zijn dagelijkse wandeling door de duinenrij plotseling van de grond omhoog werd gehezen; want na een eerste ontmoeting met een vuurvogel is het nimmer voorgoed voorbij.…

Zo nu en dan ziet men over de pampa's vliegend een Vuurvogel verder naar het zuiden gaan, om zich bij zijn soort- genoten te voegen als trieste tango tonen hem oproepen terug naar Vuurland te gaan. Terug naar de uiterste zuidelijke punt van de aarde.…

Om daarna met haar vuurvogel naar een goudkleurige einder op te stijgen; waarop de herfstkoningin nu opnieuw haar kans zal krijgen. Met een gevolg van elfen zal zij straks op de waterlelies neerdalen; het verlies van de zomervruchtbaarheid met de eigen charme van het nieuwe herfstseizoen vertalen.…