8 resultaten.
Zomerweelde
poëzie
2.6 met 14 stemmen
1.436 'k Wou, dat 't altijd zomer was,
Zomer, wat een pret!
's Morgens vroeg de veren uit,
's Avonds laat naar bed.
Wagenwijd de ramen open,
Kamers vol met licht,
Alle straten vol van zon,
Wat een mooi gezicht!
Uren, uren, uren lang
Happen van geweld
Lekker frisse buitenlucht
In het vrije veld!
Heerlijk liggen op je rug,
Om je - geen…
Zomerweelde
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen
539 Dankend voor de zomerweelde, de zonnedagen
voor de zachte regen als groeikracht
om roze bloesems als vruchten te dragen
doorheen het blauwe van de zomernacht!…
september
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
705 bramen plukken in het duin
zondoorstoven, kruidig ruikend
doorns krassen zo gemeen
op je armen, zomerbruin
voorzichtig pluk je, één voor één
zoete, zachte, zwarte bramen
bijen zoemen om je heen
zomerweelde, voor jou alleen
rode schrammen, rood van bloed
rode monden, bramenzoet…
Zomerbloemen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
253 Ik strooide een zakje met pikkeltjes
in een pot op mijn balkon en nu al
zie ik klein groen tevoorschijn komen.
Iedere avond ga ik met een beker water
naar dat kleine groen en begieter ik
hun wens om grotesk en sierlijk te worden.
De belofte op het zakje was een diversiteit
aan zomerbloemen, dus ik gieter maar door.
Een door zonlicht opgeladen…
Ave
netgedicht
4.6 met 25 stemmen
1.158 lijnen van je ziel
versomberen door
uren, dagen, jaren
van aardse wind
het lied blaast
na zomerweelde
de herfstige pijnen
doorheen het korenveld
woorden ruisen en
balsemen hongerdagen
van stervende violen
wanneer een steen
wegglijdt uit je hand
het wordt tijd om te gaan
temidden van bomen
en bloemenstilte
het was een mooie…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
442 Hij leeft in zomerweelde
alle wolken
zijn verzwolgen door
de oceaan.
Zijn ogen zijn wagenwijd open gegaan
bij het besef hoé de dingen beginnen.…
In beelden
netgedicht
3.8 met 10 stemmen
2.260 't Is veel te veel om uit te leggen,
maar hij begrijpt die 't zelfde ziet:
de klanken van de zomerweelde,
de zon die alles kust en kleurt,
de wind die door je haren speelde,
de morgen die naar kinderen geurt,
't zijn al beloften en symbolen
van waar ons hart eens toeven zal,
maar ach, de woorden zijn verscholen
in drukte en zorgen zonder…
Zomergenot en Almanakken-Koorts.
poëzie
2.8 met 6 stemmen
1.644 Wist gij ’t zó nog te overleggen,
Dat men d’ afrit later nam,
’k Zou er dolgraag bon op zeggen,
Zo ’t uw pleegkind goed bekwam;
Als ge wist hoe ’t mij verveelde,
Briefjes, prentjes en zo voorts,
Och, dood toch de zomerweelde
Niet door de Almanakken-koorts!…