Alle inzendingen over Zwartkijker

als het donker wordt haalt de zwartkijker steeds weer z’n grote gelijk…

in een zwart heelal gaan we naar de eeuwigheid overal sterren…

Waar zou ik henen varen met mijne vissersboot, waar olietankers waren zijn nu de vissen dood. Waar zou ik henen rijden met mijne oude truck, want net waar ik wil rijden zijn alle wegen stuk. Waar zou ik henen lopen met mijne houten been, zelfs over mollehopen geraak ik nauwelijks heen. Waar zou ik nog om lachen, ik ben een pessimist…

hoe ervaren zwartkijkers dat?…

Een zwart-kijker is geen verre-kijker met geblindeerde glazen, welnee een zwartkijker ziet niks wit meer met beide ogen open! Daarom ben ik gek op blauw!…

Je hebt ’t gekregen, ’t leven En al leef je ’t met angsten en beven: Beschouw ’t als wonder Ga niet gebukt onder ’t feit dat je ’t straks terug moet geven.…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

Mijn vrouw vindt mij een zwartkijker, als ze leest in mijn arsenaal, of als ik voorlees voor haar luisterend oor, de kat mijzelf, kortom, ons allemaal. Zij vindt het soms zo somber, morbide, spiegelend, vaak banaal. Zij neemt dan maar een wijntje met ijsklont en duikt met haar koptelefoon op in de Franse taal.…

wonden, geen delicatesse of een sierlijk teken maar een tastbaar iets dat alle leven omlijnt door slechts te zijn zoals het is geschapen vluchtige verschijningen, het speeksel van een kus, niets meer dan onmacht is de latente houding die de foetus aanneemt telkens wanneer het buikgevoel wordt geraakt door de ledigheid van handelingen geen zwartkijker…

einde aan komt T-splitsingen die twijfel wekken welke kant je moet inslaan hier is de wil geen wet en is het weer stilstaan bij het begin het is niet door te drukken een keuze te maken in gokken hoewel de uitdaging om beslissing roept maar als er een waaghals in je schuilt kies je de kant waar wat licht straalt donkerte lokt alleen zwartkijkers…

Jij bent een zwartkijker met een tunnelvisie.’ ‘Maar ik leef ook altijd in het donker weet niet beter en al wat je daar ziet en hoort berust op hypocrisie.’ ‘Ach mol, ik denk dat de waarheid in het midden ligt. Denk je ook niet?’…

Nu ben ik om en ga ik mijn gedachtenkrachten gebruiken om onze jongens te steunen, want ik gun het die vrolijke boys veel meer dan die zwartgeklede zwartkijkers, die over het paard getilde robotachtige arroganten. De bal kwam recht op hem af, een flinke kopstoot en hup in de linkse hoek van het Duitse, eh, Uruguayse doel!…