Netgedichten

netgedicht (nr. 33.348):

Onmacht, de ware macht

de nacht braakt water
uit diepe wonden, geen
delicatesse of een sierlijk teken
maar een tastbaar iets dat alle
leven omlijnt door slechts te zijn
zoals het is geschapen

vluchtige verschijningen, het speeksel
van een kus, niets meer dan onmacht
is de latente houding die de foetus aanneemt
telkens wanneer het buikgevoel wordt
geraakt door de ledigheid van handelingen

geen zwartkijker, maar een vergezicht
die in de kraters meer leven ziet dan dood