Alle inzendingen over afschieten Raketten Afsluitdijk.

Goh, goh, de campinggasten waren geschrokken gof, goh, er reden nog auto's met 130 op de Afsluitdijk Niet aangekondigde oefening van Defensie 12 raketten werden afgevuurd op de Waddenzee Beste Nederlanders ik zeg u: Poetin gaat ook niet waarschuwen Want voor de Maasvlakte, de 2e en de 1ste gaat de beuk in onze Afsluitdijk Poetin is…

Op de afsluitdijk drie elementen voorbij met vlam in de pijp…

De bus rijdt als een kamer door de nacht de weg is recht, de dijk is eindeloos links ligt de zee, getemd maar rusteloos, wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht. Vóór mij de jonge pas-geschoren nekken van twee matrozen, die bedwongen gapen en later, na een kort en lenig rekken onschuldig op elkanders schouder slapen. Dan zie ik plots…

rond leadzanger Huub van der Lubbe, met zijn lyrische teksten) _________________________________ Wij zijn een land van wolken, water, wind Een land van molens, polders en van terpen Van Bløf, de Zeeuwse kust en Deltawerken De waterkering die ons samenbindt De langst bestaande band stond als een dijk Maar wordt straks monument: De Afsluitdijk…

De rijken vinden ruimte altijd fijn Vandaar dat nu een plan is gelanceerd Waarbij ze op de vlucht wordt aangeleerd Om eventjes zonder gewicht te zijn Ze voelen zich heel klein en dan terstond Staan ze met beide benen op de grond…

Een raket schiet door het landschap trotse kracht van een winnaar ongebroken stuwt wilskracht malende tandwielen vooruit zeilend op de wind in kadans stijg je boven jezelf uit…

Opgevangen door 't pale, Mogen ballen Nimmer vallen, Handig moet dat steeds belet, Zo kan men zien, wie goed raket. Wiens volant 't nu winnen zal? Wie van deze 't Hoogst zal wezen? Kijk, 't verschilt haast niemendal, Dat is het kunstigst nog van al. 'k Zal mij bij dit aardig spel Nooit vervelen.…

Je kunt een bom afschieten TV staat bij iedereen aan De stilte op mijn balkon Is daarom meer dan aangenaam Prijs de dag niet voor het avond is Dat doe ik niet, want zeker en gewis Zal de herrie straks toeslaan Bij verlies of winst Maar Nu, nu geniet ik!…

Van Duin tot afsluitdijk en terug. Jouw trein zal nooit verdwalen en zo reis je van me weg: Veel te ver en veel te vlug.…

De meerderheid is ditmaal ver te zoeken Okay, ze waren er wel heel dichtbij Maar hij was niet lang genoeg, de kiezersrij Om boek te staven in de Statenboeken De Afsluitdijk vroeg wel om stevig remmen Maar álles om op tijd te kunnen stemmen…

Nog wreder dan de liefde van jouw lief opgevat voor een jongere man maar niet beantwoord door hem hoewel hij haar wel wil berijden is de liefde die Susanna voor haar voelt, getroffen door een gouden pijl Het knaagt woester dan de opgezweepte Waddenzee aan de afsluitdijk…

getekend vanuit het ruimteschip de dijk, landingstrip ruig nu stil voorbij de wil geen zee meer…

Ik vuur mijn woorden af als projectielen, Ze vliegen hoog, oplichtend in de nacht, Maar éénmaal daar ligt niets meer in mijn macht, Ze treffen tere én beëelte zielen. De één is blij, een ander vindt het grievend, Maar steeds zijn mijn intenties vredelievend.…

Zo stil reeds was de tijd mij gepasseerd slechts met kleine tikjes en in de verte het beieren van een carillon daar tussen de leegt6e van het moment en het gedaver van raketten, tegenhang van veiligheid en gevaar.…

Of heeft zijn raket gewoon pech?…

Raketten vallen dichterbij De inslagen zijn te horen Haviken scherpen hun klauwen om ook in dit conflict te scoren Slechts één raket omleiden naar het NAVO hoofdkwartier Dat moet toch wel lukken met al die high tech jongens hier?…

II -de ontmoeting- 1889 het natuurgebied een weiland vol ganzen - afschieten of niet harde beten - in het moeras met knoeten hoe kort het leven het zusje louise neemt met dubbele treden de hoge trap – als een miskraam voor de angstvallige moeder – de wereld in brand turf van kalenberg een brede sloot met wat riet…

mijn voorbestemde bruid Betast door vele handen in de straat De omwikkeling getuigt het leed Haar eens feestelijk bruidsgewaad Nu haar smetteloze witte doodskleed En hoog in de met rook besmeurde lucht Wacht de zwarte vogel op haar ziel Hij brengt haar naar hoge hemelen Bevrijd spreidt zij haar vleugels En ontwijkt nog enkele raketten…

wat ik creëer heeft geen handen en voeten meer zij werden afgeschoten voor ze konden werken en lopen het gouden moment snel neergepend in gloedvolle woorden verliest meteen zijn glans reflecteert nog eenmaal in verbleken en laat ons slechts de vage schijn van hoe het ooit had willen zijn het is als glas nog buigzaam transparant…

De deuren zijn dicht de ramen gesloten het wereldwijde licht wordt aangezet genoegzaam en onder het genot van een sigaret worden raketten afgeschoten... voor het aantal doden wordt er verwezen naar internet.…

het waren geen halfuitgevoerde plannen het was een dag zoals een dag moest zijn we hoeven onze paspoorten niet te laten zien om over te steken van oost naar west of omgekeerd gespleten werden de zeeën wat overbleef is de dijk waar water nu aan weerskanten van afdruipt de afsluitdijk gedicht in verovering van een gesloten droom…

als ik in je ogen bezwijk zie ik meer sterren dan als ik naar de hemel kijk fonkels en sparkels die je afschiet zoals een vallende ster die in je ogen vliegt het heelal heeft je meer dan lief je verzameld deze vallende sterren om later terug te geven in je volgende leven je bent een engeltje van hier ver vandaan je laat…

Vandaag zal André aan de hemel prijken Als ster, die daar zijn jongensdroom beleeft En door de wetenschap de ruimte heeft Om uit de hoogte op ons neer te kijken Kan hij nu niet in Israël lanceren Dat een raket alleen is om te leren?…

Korea lanceert een raket of twee, Amerika ziet er maar bleekjes van. Door zo met vliegertjes te jongleren begint al de rest te panikeren.…

Mijn Koreaans is verre van perfect, Maar hoor eens hoe zijn naam wordt uitgesproken Van hem die met raketten zit te stoken, En nu heb ik het volgende ontdekt: Om geen geschiedvervalsing te bedrijven Is het het best om Kim Jung Oen te schrijven.…

toesta met mijn gitaar als ‘n zegen- instrument voor onbekend Sirenenwerk van sloeberbands in uw neo-Amsterdamse uurtjes (ook ‘n veeg teken) de remmende suikerslaap skippend als ik door nachtkrochten glippend met ratten uit de onderbuikwereld samen gedoemd de doorsmeulende struik in besmuikte vormen uithang terwijl ik de zilveren raket…

De radarbeelden tonen geen raket, Maar kijk nog maar eens goed naar deze gaten, Dat kan maar één conclusie overlaten, De radar was nèt even uitgezet. Er is bewijs, maar dat zit hier niet bij; Die beelden geeft Amerika niet vrij.…

maan De strepen op het wegdek Die flitsend aan me voorbij gaan Net als de filmbeelden Waarin ik in gedachten Terugkeer naar de afgelopen drie dagen De tussenliggende nachten Waarin we in elkaar’s armen lagen De snelweg naar Nederland is leeg Het hart is vol En overschrijdt de snelheidslimiet Een geladen vuurwapen Dat zijn emoties afschiet…

Heel Bagdad werd die ochtend ruw verstoord Toen er raketten uit de hemel vielen Een van de afgevuurde projectielen Heeft een hotelverdieping haast doorboord Ach, wranger kan de symboliek niet zijn: Met kerstmis 11 september in het klein…

Ik hoor weer ouderwetse oorlogstaal, En zie bewegingen van tanks, raketten, Als op een schaakbord plaatst men nieuwe zetten, Symptomen van een akelige kwaal. Zo blijkt dat, hoe je ook om vrede geeft, Je altijd in een interbellum leeft.…