Alle inzendingen over alles of nu

Beste Jan, het moet me van het hart Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun 't Verweer van jou is ditmaal Naïef als 't rijm van je gedicht We zijn van jou voorwaar beter gewend Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel, Als wel de overkill van 't ik, de overdaad die 't ego krijgt in hedendaagse poëzie.…

Als ik nog éénmaal te kiezen had, o God ik zou niks nooit meer verliezen: enkel en alleen ervaren van het gelukkigste geluk! Al huil of lach ik, ìk voel en bemin intens geluk te mogen bestaan en vooral ademhalen van de frisse Brabantse lucht. Als ik o God eens iets dan ook ooit verliezen zou; het zou slechts de boosaardige Petra Hermans…

De vrouw die mij eens ongevraagd, maar niet minder dwingend, moraalfilosofisch consult in de liefde gaf, belde mij onlangs per ongeluk vanuit haar broekzak. Zij wist niet dat ik kon horen hoe zij gewillig uit haar kleren schoot bij een ander dan haar man. Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen.…

In de week die geen dagen kende, de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties, in een tijd van kauwgom. Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen, de rotte longen boven rook. Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind, in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende. Hoe de stilte werd opgevuld…

We nemen elkaar de maat tot op de centimeter zelfs tot op de millimeter maar veelal zonder meetlat en meppen graag met de liniaal, klets, pats, d'r op! of zonder broek op blote billen en lachen ons helemaal kapot leedvermaak tot op het bot!!!…

Hoe wij van elkaar verschillen. Vervelend, die onzekerheid. Eerst was er het gerucht dat je met tienen mocht samenkomen, wat de sociale dieren onder ons niettemin hogere wiskunde deed uitvoeren. Wie zouden we dan vragen? Waar zouden we die juist zetten? Met hoeveel meter tussen de stoelen? Dan bleek dat achteraf weer een gerucht. Zouden…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Links en rechts vallen ze neer. Ja, het leven is geen sprookje, meneer! Voor jonge mensen is het begin vaak wel leuk, maar ook zij krijgen een deuk. Thans zei tante Jans: "Op latere leeftijd heb je minder sjans." "Ach wat maakt het uit," zei de koe,"Jansen is nog lang niet moe!" En Kirsten heeft een nieuwe baan! De negativo zei: "Het is met ons…

-------------------------- Een huis is een rechthoek om de ruimte: het lichaam omkadert zichzelf. Jouw leven een blauw stipje op het canvas: contrast tot de leegte de vogel en de boom en de wolken, de zon en de vijver worden zich, schenken zich uit, vullen alle mogelijke werelden. Alles is moeiteloos simpel wat het is: de precisie…

Examens de schrik van menig jonge mensen. Alle trucjes heb ik de revue zien passeren. Beschreven billen onder de korte rokjes. De achterkant van de meetlatten, briefjes die op de zotste plaatsen werden meegesmokkeld. De eerste slimme rekenmachines uit mijn tijd, daar kon je al bepaalde bedragen of formules instoppen. Als geheugensteuntjes maakten…

Een adem in de ochtendnevel. Soms verloren dagen voorbij en stemmen die schreeuwen... Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed.…

Als ik vandaag naar Vroom en Dreesman loop, Dan vrees ik dat ik achteraan moet sluiten. De klanten staan al vroeg in rijen buiten, Heel V & D gaat in de uitverkoop. Maar uit principe ben ik daar niet bij, Mij zie je niet bij lijkenpikkerij.…

De oorlog in Afghanistan duurt voort. Gelukkig is een team van tien man sterk uit Holland er gedreven aan het werk. Er wordt in Kunduz harde taal gehoord: "Jij gore Talibanner, hier! (pets) Daar! (pets) Láát dat of ik train je in mekaar!"…

Mocht mijn hart nu stil worden, laten gaan wat het griefde, laten oplossen wat het bedrukte, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, geen woorden meer horen, geen verhalen meer beluisteren, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, zoals de vale strepen aan de einder, zoals de lijnen die naar…

De reis naar Antwerpen menig jaren terug. Achter de rug Van engelen Huist geen wetenschappelijke Verstrengeling Van oud zeer Noch wederkeer Alles gaat sneller dan Ooit Berooid Nooit De kat blijft prakken Nagels diep Het blijft wel plakken Werelds diep…

Alles geven In het leven moet je alles geven Wat voorbij is komt niet meer Wordt je belazerd probeer het weer In deze wereld wapen je jezelf De mensen leven alleen maar voor zichzelf Nu snap je dat nog niet want je bent pas elf Maar dat komt vanzelf Verdriet en ellende wat is aangedaan Moet je opschrijven voor jezelf Als ze je pijn…

Je bent mijn steen des aanstoots waaraan ik me vaak stoor. Met je adem rins en je ogen doods ben je onveranderlijk goor. Je bent een naar productiedier dat ik graag slachten zou. Voorlopig ben ik slechts een gier die cirkelt boven jou. Wanneer ik naderbij kom en in je gele ogen kijk dan lijk je pas ontzaglijk dom, je bent een walmend…

Wij zitten als oprechte liberalen Niet graag in altijd maar dezelfde hoek En daarom gaan wij links en rechts op zoek Waar wij de meeste kiezers kunnen halen. Wij zijn niet van die consequente types, Wij hebben liever stemmen dan principes.…

Een IS-beeldenstorm vlakbij Masul, ’t bekogelen door fans van een fontein, een gevel die zo nodig wit moest zijn - vernielingen…, en ons ontgaat het doel. Of hebben Shiva’s kwast en fles en kris een archetypische betekenis?…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

Een spin knoopte een reuze web tussen drie takken en een stam. Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

Brussel, waar ik mijn brood verdien elke dag veel andere mensen zie waar je makkelijk nog kan napraten met wat vrienden over zus en zo. Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Een sprintje in de Sprinter moeten trekken Dat kun je nou wel doen, maar ja; waarheen? Er is geen plee, dat zie je al meteen Zo’n blunder is gewoonweg van de gekken Het is geen hoax, geen misverstand, geen nep De plaszak komt er. Gloedjenieuw. Als app.…

Alleen nog enkele kleine mankementen wat aangepaste verzekeringselementen en we zijn klaar om nooit nog een voetganger omver te rijden. Om elk euvel op de straat te mijden. Hij knalt nooit nog ergens tegen op alleen van een oude auto krijgt hij nog op zijn kop. Ik bekijk het met gemengde gevoelens. Ik wil natuurlijk geen ongevallen meemaken…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

het zijn slechts de meeuwen aan een stille waterkant geen mens, geen voetstap in het zand we zijn gestrand in een onbekend land…

Troosteloos is de omgeving De zon zie ik niet Somber is de dag Terwijl het niet eens giet. Ik wil bij je zijn Heb geen bloemen bij me Afgesproken tussen ons Geen bloemen bij leven Dan zeker niet bij dood Ik glimlach als ik aan die woorden denk Maar dat wordt een grijns als ik je plek zie Die eenzame plaats tussen soortgenoten Geen…