Het is niet wat wij zien
`t is de echo aller- egostemmen
trillingen van de stemvork
een weerklank
en het eigen altruïsme
plaatst klanken in onbewust verweer
overstemmen allereerst
liefde en mededogen.…
weef ik als een Aladin
ismes tot een bont tapijt
dat in bevlogenheid schakeert
van kapitaal naar communisme
de moslim naast de christen
elk schisma kunstig ingeleid
mijn weven gaat geheid verkeerd
de kleuren zullen dringen
maar het zuiver egoïsme
kan ik zeker kwijt
rondom het stipje altruïsme
en met wat magisch realisme
komt ook een…
drink je in al mijn tijd
zelfs in vluchtige momenten
benevel jij mijn werkelijkheid en staar
ik bodemloos naar het einde van deze rit
zelfs het sterven wordt door jou begeleid
in nissen waar schaduw en rijkdom
zich vermommen tot een strak gelaat, er is geen
leven in de wolk waarin je drijft,
doch jouw trots zijn de eonen waar
altruïsme…
We trekken oude
jassen uit, lange tijd
leken die ongeschonden
de nieuwste zijn
nog niet uitgevonden.
de toekomst heeft
nog geen kleur, geen
nieuw geluid om te
wennen, daarom moeten
we uit een dictionaire,
de taal en toon te prikken
mengsel van grafieken
met stijgende pieken, de
dalen vanuit een eigen
interpretatie te vertalen…
We kunnen ook in stil verdriet
tussen de regels lezen, verlies met
door afkomst of afgunst wat we niet
van binnen niet willen zien, kloof
in een onderhuids gevoel, begrip te
laten helen een spiegel van onszelf
wat je telkens weer moet herlezen,
of dat uur morgen al komen zal?
Onbegrip van zin voelt als straf,
het licht van rechtvaardigheid…
Rots in
De branding
Wil ik zijn
Wie ik ben
Inzet tomeloos
Met energie gesmeten
Tot op de bodem
Gaan van wat ik
In me heb geven
Eerst aan naasten
En aan and'ren
En pas daarna aan mezelf
En dan te ontdekken
Dat om zo ver te kunnen gaan
Ik slechts zacht mee kan buigen
Met
het
graan…
550
Bezig met laden