9 resultaten.
februarizon
gedicht
3.3 met 35 stemmen
20.765 Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open
het straatgebeuren zeilt uit witte verten aan
arbeiders bouwen met aluinen handen aan
een raamloos huis van trappen en piano's.…
Februarizon
gedicht
4.3 met 9 stemmen
4.229 Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open
het straatgebeuren zeilt met witte verten aan
arbeiders bouwen met aluinen handen aan
een raamloos huis van trappen en piano’s.…
overpeinzingen op een terras
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
813 een zwoele zomeravond op Kijkduin
je voelt de kleding aan je lichaam plakken
bij Tios ga je nog een pilsje pakken
zo leid je schuldgevoelens om de tuin
dan zie je met een nevelige kruin
een karmozijnen zon de zee in zakken
verdwenen zijn de laatste ongemakken
het leven bijt niet langer als aluin
je rusteloze ziel berust spontaan
wat ben…
Brandende zolen.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
205 Aluin is overbodig,
overbruggen niet meer nodig.
Gewoon gelukkig zijn,
als deel van het hemels refrein.
Dansend over de koppen,
rijdend het witte paard.
Op de watertoppen,
als zeemeermin bejaard.
Genietend van de vruchten,
die het leven me gaf.
Lachend, zingend, proostend,
hef ik het glas.…
Ademen uit zelfstandigheid
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
418 We zijn doorzichtig, het geheim van zon en lucht,
hoop werd vol, weemoed hol door kraaien in hun vlucht,
seizoenen verschaffen ons de honing en soms aluin,
de hemel is slechts een verjonging van de kruin.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
275 we zijn doorzichtig,
het geheim van zon en lucht,
hoop werd vol, weemoed
hol door kraaien in hun vlucht,
seizoenen verschaffen
ons de honing en soms aluin,
de hemel is slechts
een herschikking van de kruin.…
HET EILAND MELOS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen
687 Kleine smaragd in de kring van de edele stenen, die blinkend
Sieren de golvende plooien van 't kleed der Aigaiïsche waatren,
Ligt er het groenende Melos, het vuurontsprotene eiland,
Waar zich de gloed van Hefaistos in spleten en dampende bronnen
Toont, en dat gips en aluin en de zwavel en 't hout in zijn schoot draagt.…
Vriendschap?
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
284 ze zijn ondoorzichtig, duurzaam proces van zon en lucht,
hoop werd vol, weemoed hol door kraaien in hun vlucht,
seizoenen verschaffen de vol - en kaalheid in de kruin,
de hemel is van purper, belooft verjonging tot in aluin
vrienden van één lot, eeuwenoude knarren, tweeling in een ras,
gebogen in hun denken waarin leefbaarheid het best gedijt…
Zweeten!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
403 Heb je nog aluin?
Zweeten, zweeten, zweeten!
Al gutsend aan 't ontbijt,
Hij die hier lekker wilt geuren,
Ontmoet hier slechts vriend geit.
Arabieren, muzelmannen en Chinezen,
Stinken in een week,
Net zo hard als jij zeilt,
Heen en weer naar Sneek.…