Het vloeit door ons heen

De vlier staat mij nader toe
in zijn nadenkendheid,
een gelijke taal ruist
door ons heen, dezelfde strijd,

met wortels in het verleden
en ziel in het kale zwerk,
onverbiddelijk torsen
we het beknotte werk.

de uilen vliegen uit de
kale jaren van ons weg,
angst wordt stilte, wordt
houterig zonder enig overleg,

waar de stam, vertakt
tot jonge biezen overgaat
voelen we de pijn in elke nerf,
wellust van de overdaad.

we zijn doorzichtig,
het geheim van zon en lucht,
hoop werd vol, weemoed
hol door kraaien in hun vlucht,

seizoenen verschaffen
ons de honing en soms aluin,
de hemel is slechts
een herschikking van de kruin.

de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid

zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?

... Illustratie: Pama ...

zijn we vrienden in

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 166