inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.801):

februarizon

Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open
het straatgebeuren zeilt uit witte verten aan
arbeiders bouwen met aluinen handen aan
een raamloos huis van trappen en piano's.
De populieren werpen met een schoolse nijging
elkaar een bal vol vogelstemmen toe
en héél hoog schildert een onzichtbaar vliegtuig
helblauwe bloemen op helblauwe zijde.

De zon speelt aan mijn voeten als een ernstig kind.
Ik draag het donzen masker aan
de eerste lentewind.

----------------------------------------
uit: 'Ovensnijder, tulpensnijder', 1975.

Schrijver: Paul Rodenko
Inzender: mk, 20 maart 2020


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 50 stemmen aantal keer bekeken 20.406

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)