15 resultaten.
Edelsteenkracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
149 Pure amethist
weerkaatsend door sterrenlicht
maar van binnen uit.…
Papillon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
235 Purperen gewaad
Transparante amethist
Parelpapillon…
Savannedochter
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
206 O mijn geliefde amethist amour
Mijn oogappel juweel de la jeunesse
O mijn briljant bijou delicatesse
Jij smachtende smaragd, tiramisu!…
Amethist d'amour
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
167 O mijn geliefde amethist
d'amour
Mijn oogappel juweel de
la jeunesse
Bijou brillante ma
delicatesse
Jij smachtende smaragd, tiramisu!…
Fonkeling op het Waterlooplein
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
1.166 Hij stond temidden van
smaragd en amethist
te zoeken naar meer
glans en schitter.
Wat op het oog
geen enkel kleursel had
van dichtbij bruin en mat
maar in het licht
toonde hij stralend
de mooiste glans
van groen en blauw in
fijn labradoriet.…
Nog niet opvliegend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
398 zon purpert
terwijl ik in
witte streken
jou vleugels geef
jij het rode bloed
in lila laat ontwaken
en warmte zachtjes
spanning beeft
nog niet opvliegend
maar je vertrekt in
amethist voor een dag in
samen de lach op je gezicht…
steenvrouwe
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
247 een rode lach en voelde ze
de maan
-ik bladerde-
vond warme steen -en zag
het alziend oog zomaar langs de weg
wit water zuiverde een klankschaal
tot haar schone toon
me toezong van haar elfenwoon
ze glimlacht
rond mijn kaken
in de tussenwereld woont
mijn hart en ook mijn hoofd zal daar
geraken
met liefs voor Amethist…
Bonte Piet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
399 Een bonte Piet liep door de straat
Ietwat verdwaasd, ietwat gehaast
In kleuren van de regenboog
Met oogverblindend zwart gelaat
En prachtgewaad, z'n kraag heel hoog
Gesloten om zijn hals en nek
Een pauwenveer van amethist
Met een azuren ring als oog
Dat hij verdween is extra zuur
Helaas, ik krijg nu rust nog duur
(volgende keer beter…
LIEGEN STENEN
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
316 niet kunnen vergeten
oppervlakkig ruw of gladgeslepen
stenen liegen niet tonen geen emoties
zoiets als verdriet of wat het leven hun
tot dusverre heeft gegeven
of toch wel – heel ingetogen in zichzelf gekeerd
zodat niemand het ziet
stenen omvatten dood en leven
maar wij zien dat niet men ziet vaak pas
hun verborgen schoonheid als de amethist…
Who's afraid of red and green
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
216 Zwaaiend met een vleermuisvleugelkwast
In tweedekker die kerosine slurpt
Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan
Na vierentwintig uren in haar graf
Van groen en stikkedonker ziet hij vaal
Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren
Vastgebonden, los en vrijgezonden
Broeierig in schommelende schuiten
De kapucijner mantels en kazuifels
Volumineuze…
Stairway to Heaven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
183 Ik Droom
Zit hoog in een boom
Die tot aan de hemel reikt
Ik zie een ladder als ik naar beneden kijk
Een lied laat mij iets beseffen
Ik hoor de titel ‘stairway to heaven’
Het is de 222e droom welke ik noteer
en gaat over die hemelse trapleer
Dan een dag daarna
Wordt mij een wonder gewaar
Ik pendel Amethist, Lapis Lazuli en Sodaliet…
L'amour
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
243 Pure amethist
weerkaatsend door sterrenlicht
maar van binnenuit.
Ongenaakbare
ziel, waarom is het water
zo bang voor het vuur?
Er is een park en vol
met gekwetste bloemen waar
echt niemand wandelt.
Vreemde maanwagen
rijdt zijn rondjes op aarde,
rijdt op liefdesvuur.…
Glinstering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
216 Koepel van gebroken wit
daalt neer in de verzonken glans
van wijwater en amethist.
Verdreven de gewijde stilte
in tijden van profanisering,
ook de gloed en glinstering
in 't licht der desacralisering.…
Herfst
poëzie
2.5 met 11 stemmen
4.433 blaadjes zijgen
Doet op 't pad en 't bloemenperk,
Zonder 't wazig diep te raken
Waar de groene schemer blauwt,
Of de goudglans schuw te maken
In het ijlbebladerd hout,
Of te roeren aan de vijver,
Waar zeer statiglijk en traag
Twee voorname zwanen drijven
Met hun spiegelbeeld omlaag,
En wat late najaarsrozen,
Als bewasemend amethist…
HET DENNENBOSJE
poëzie
3.0 met 2 stemmen
917 En op die wanden, donkergroen,
Door zilvervlokken heen,
Vlamt amethist, robijn, sapfisch
En wemelt onder één.
o God, die zulk een wonder schept,
Wat vraagt gij 't mensenkind,
Dat voor Uw grootheid en Uw macht,
Geen woord of klanken vindt?…