Alle inzendingen over anders

de eerste ik til je op zo jij kan zien over alle bergtoppen heen het einde van de tijd en jij bent het prille begin van een nieuw geboren ochtendzon die mij bijschijnt in ijzige koude winternachten en dan jouw lichaamsgolven ook dan met mijn gedachten kunnen dansen tot de zon ondergaat…

mijn ziel weegt goede morgen met welterusten door elkaar gevoel en onrust baren zorgen wij en de anderen hoe naar verenigen zich woelend daar op weg naar een moede morgen…

Kiek Theun, doar leit ien vaarken op het daak ie liekt wol 'eppie in de sunneskien so in syn uppie, komp es Annechien ie slyt syn letste uur op syn gemaak Tracht magere Hein als deez big te ontsnappen dan blijft hij als Tantalus naar je happen…

Zelfs als een aspirerend taalgemaal geen inspiratie heeft, nog niet, ver weg, zit in de letterstroom een goed verhaal te wachten als een merel in de heg. Want een gemaal, zo'n draaiend waterding -het is geen echtgenoot die ik bedoel- -al draait-ie rondjes om zijn lieveling- houdt door gestadig werk zijn maalgevoel. Dus laat de hersens…

ontstaan der zonnen- is En aangeeft hoe ’t precies begonnen is Dan zeg ik nederig: dat is mijn man Mocht hij zijn majesteitelijk gezicht Dwars door de wolken steken, wat niet wenselijk is, Dan zal ik doen wat laf, maar al te menselijk is Ik zeg: Charles Darwin heeft mij opgelicht ------------------------------------------- ©Poevisie, Peter Anders…

Al schreef ik een gedicht met gouden letters Al bakte ik een taart van zonneschijn Al weefde ik een tapijt van spinrag fijn En schreef een symfonie van dauwdrupspetters Al kneedde ik een levend beeld van honing Al schilderde ik met het licht der Maan Al sprak ik talen die ‘k niet kon verstaan En bouwde luchtkastelen voor een woning Al zweefde…

Des dichters hoofd gelijkt een warre winkel als Malle Pietje's uitdraag-galerij. Er ligt, hangt, staat, zweeft, overal versprei de rommel, die geen rommel is voor Sinkel Hijzelf weet alles heel precies te vinden hij slaat dezelfde zaken in het klein in vijf dimensies op in 't magazijn van zijn interne fotolabyrinten Ik loop al tastend,…

Een virus had me van de week te pakken het griepte me hardnekkig bij de keel en liet zich daarna langs de luchtpijp zakken tot in het vochtig-warme longstruweel Daar ging het met de blaasjes bellenblazen van zich vermenigvuldigend taai slijm zo'n virus kweekt een golf van metastasen en wiegt daarmee de hoestpatient in zwijm Daar lag ik…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…

Ik tracht al jaren kwesties op te lossen -zoals waarom ben ik geen sprookjesheld- die horen bij de grote vragentrossen waarmee de mens als denker-aap zich kwelt Zolang ik denk, besta ik zegt Descartes en dit wanhopig klampen aan 't bestaan door kwesties te verzinnen speelt mij parten het is mijn angst in nietzijn op te gaan die het krampachtig…

Een eenzame eend in Eemnes dronk op nieuwjaar zijn twintigste fles en ook die ging verzegeld te water met 'aan vinder' als naam en adres en de wens: 'welkom vroeger of later in dit gastvrije tweeduizendzes'; toen een postduif toevallig passeerde en hem aansprak met "bonjour, Tristesse als je kerstpost voldoende frankeerde was je drankgebruik…

aan Jan de Bas Heeft niemand je dat raadsel ooit verteld? En is er niemand die vandaag nog weet dat wat een hooiberg scheidt van 'n naald of speld geen wonder is maar de kracht van een magneet? Dus is de eerste kunst die van het scheiden: kaf van het koren, fictie van het feit Daardoor verandert lijden zich in leiden want orde maakt van…

Nicht Gewusst? Sinds de regeerders schermen met de termen Moraal, normen en waarden, eer, fatsoen, Is waar ze zelf staan duidelijk aan het worden De geest waart rond van Jan Pieterszoon Coen Die moordde met zijn V.O.C.-sche horden Nu zorgt Rita Verdonk voor zuiveringen Door zich met ‘n fanatisme te omgorden Dat verontwaardigd maakt en…

O, was ik maar 1 avond Sinterklaas En mocht die avond 5 December wezen! En kon mijn toverstaf elk mens genezen van wat ie maar niet laten kan, helaas Dan zou ik ieder mensenhart van steen, en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer, wat zachter willen maken, ruimer, warmer; zodat de vlam weer uit de ogen scheen. Mijn mantel, staf en mijter…

Als 'k de slaap niet kan vatten en 't spookt maar in mijn kop wil ik 't liefst me gaan bezatten of sexen zowel bottum als top stoeien, zuipen, ze vermoeien brengen je gedachten tot staan maar de klamheid gaat ook groeien aan dat denken, aan dat gaan het verraadt leegte en angst niet weten hoe, waar en wat 'k word bang, banger, bangst…

Een gouden noch een glazen koets, dit keer Geen Ridderzaal: de Haagse, Grote Kerk Vast minder hoedjes maar wel zilverwerk In die gewijde, wondervolle sfeer De koning preekt verlichte kanseltaal En dan verdwijnt de staatsschuld, helemaal !…

Hoe moeilijk kan het zijn, hoe lastig ook soms, als je ziet dat kinderen spelen er later een knop omgaat, zodra: er iemand 'anders' is er sprake van mishandeling is?…

je bent soms zo heel anders dan ik denk dan ik verwacht je reageert vaak op een manier die ik niet kan voorzien je bent een mens vol verrassingen als geen ander met niemand te vergelijken ik kom er nooit helemaal achter wie of wat je eigenlijk bent dat is juist het boeiende het unieke van je je geeft wat…

De anderen blijken gelijker aan mij Ze fluisteren over het begaafde beest dat begrijpt (Aha!)…

Heb je wel eens daar gezien waar niemand ooit nog heeft gekeken Aan de andere kant misschien ben je voor een keer bezweken Heb je daar een bloem gekust of haar blaadjes horen spreken Op een paarse wolk gerust met haar adem als een deken Heb je sterren horen zingen de overleden mens omarmd Op een regenboog staan springen de kleuren aan…

goed, maar toch ben ik een beetje klein Want ook al ben ik achtien, ik lijk wel twaalf te zijn Mijn ogen staan een beetje scheef, mijn haar is recht en blond En meestal is mijn tong te zien, ik heb een open mond Soms lachen kinderen mij uit, ze vinden mij maar dom Die kinderen doen mijn hartje pijn, ze zijn zelf stom Want niemand wil graag anders…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

Anders dan anderen beleven de wereld van een heel andere kant, fladderen en vlinderen door het leven, stevig vastgehouden door Gods vaderhand. Anders dan anderen, voor Hem zijn ze mooi, puur en rein. Ik denk dat deze anders dan anderen zijn meest geliefde engeltjes zijn!…

Mensen zweven om mij heen, ogen lijken te staren Iedereen denkt dat ik ben, wie ik nooit zal worden Geesten zweven om mij heen, geluid kruipt in mijn oren Ik geloof niet meer in wie ik ben maar wie ik ben geworden…

Als het kalf verdronken is, het schaap over de dam, je hebt één vogel in de hand, de olifant in de porseleinkast, en je vindt de hond in de pot. Dan is de put gedempt en volgen de andere schapen ook, vliegt de rest in de lucht, je hebt nieuwe borden nodig om je kliekjes te eten!…

De ander, is dat de naaste die ons niet begrijpt? De ander, is dat een reiziger met chronisch tijdgebrek? De ander, is dat de persoon die het laatste kalenderblaadje afscheurt? De ander, is dat het boegbeeld van een hulpactie? De ander, is dat jezelf zien door de ogen van een kind?…

ik zou wel kunnen genieten van deze zomerse herfst die nog volop bloemen draagt als ik anders was ik zou wel kunnen aanvaarden de moeilijke wegen die ik nu bewandel als ik anders was ik zou wel kunnen blij zijn met de vrienden die ik heb niet zo vol verdriet als ik anders was…

Had hij haar ooit niet bezworen dat zij de enige was voor hem had hij haar toch niet bewezen dat zij de enige was voor hem Dat zij niet gezien had dat hij al maanden bij een ander in bed lag deed aan afzweren alles af.…

Maatschappij.... alleen kijken maakt machteloos achteloos idealen glijden zacht langszij mensen communiceren over weer en mijn… gelukkig doet geen pijn liefst mobiel dan behoeft men niet echt te zijn eigen verantwoordelijkheid in plaats te delen gezamenlijk helen -egoïsme verleden tijd gezamenlijke verantwoordelijkheid!…

misschien dat een en ander bedekt wordt met de burqa der liefde en kijkt de brillenjood op zijn neus…