Alle inzendingen over de echtheid Het Jood

Jouw echtheid is net water... Het is puur, helder en in overvloed.. Het laat je drijven en neemt je in de stroming mee.. Jouw echtheid is net water.. Kalm door de wind die net is gaan liggen.. Glinstert door de zonnestralen.. Jouw echtheid is net water.. Zonder is er geen bestaan..…

Je schoonheid is niet alleen je buitenkant Al straalt je gezicht en huid ook als de zon Die schijn blijkt op den lange duur niet bestand Maar zal na verloop spatten als een ballon Dan rest van jou nog slechts verschrompeld vel En kennen je vrienden je nauwelijks meer Dan ben je tussen kennissen niet in tel En leef je dag op dag met onnoemlijk…

Hoe blond je was onder jouw gebloemde rok in je geborduurde slip het rijmde op de haren op je hoofd en ik verloor me in de naaktheid van de huid de diepte van je ogen de geuren en de smaak jij zei dat je nog wel even bij mij kon blijven maar dan echt moest gaan…

de expert zegt nu ook dat het Joodse Bruidje geen joods bruidje was maar een bijbelse figuur in Rembrandt's clair-obscur houdt men dat voor waar of ook weer keerbaar?…

Jood, iemand die zogenaamd anders was. Jood, mijn vriendin...…

Als bij een bloedstollende winnend voetbaldoelpunt gingen wij onderuit gezeten TV-kijkend uit onze plaat ons gejuich oversteeg het geluid van een voetbalstadion tranen van verbijstering en vreugde hinderde ons zicht maar ons gevoel, ons geluk sprak boekdelen wij zijn gek op de Belgen en op buurland België de Nederlandse Televisiering ging…

de feldwebel werd generaal, de kampdokter, professor en wij, joden, het is banaal wij zijn jood gebleven, zonder twijfel !…

Als ik een Jood zou zijn: waar bloeit mijn roos, wie is mijn broeders hoeder, waar stopt de laatste trein?…

Je gelooft in mij, ik lees het in je ogen geniet maar mijn kind, geniet van dit moment en van mijn oprechtheid wat ik je kan bieden is pure echtheid maar dat is voer voor morgen.…

Er waren weinig joden maar In Lisboa, de Nieuwe Tijd, in vijftienhonderd zes Het was erg droog, de oogst was slecht, in vijftienhonderd zes De jood, die heeft natuurlijk schuld, zo had de Kerk geleerd De meute kwam verhit bijeen; er werd vol haat gebruld ‘Sla dood de jood, verbrand zijn huis, of steek hem met je mes’ Er waren weinig joden…

Je draagt een watermerk achter je uitneembaar oog van echtheid is geen sprake droevig om te zien hoe het andere zich kan vermaken oog om oog hand om hand.…

Je weet, ik ben niet het volgzaam kind dat regenbogen tekent of poppetjes die marcheren onder bewind. Anders dan jij hecht ik geen waarde aan verzonnen vlinders waarmee de ratio wordt weggeveegd. Ik wil niet vastgeprikt in een glazen huis. Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het…

Nooit meer gevoeld dan toen hij me redde En het licht verdween tot het hiernamaals Ik dank hem voor de echtheid Voor het moment waarin ik leefde Vervloek hem voor het terughalen Uit de droom die werkelijkheid werd…

Binnenkort wordt het boek Esther weer voorgelezen, hoe zij de Joden behoedde voor een collectieve dood, nadat sluwe Haman koning Mordechaï erop had gewezen, dat een Joods complot noodde tot een code rood.…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

Vaak wou 'k een Jood zijn, om de Zaterdag: Dan hadden we een dicté, en dan mocht Koos Niet schrijven, en keek rond; en na een poos Zei meester: 'Koos mag weggaan!' En ik zag, Afgunstig, hoe hij met pedante lach Heel langzaam wegging. Eens zei iemand, boos, Omdat 't mooi weer was: 'Jood!' Dat vond ik voos: 'Jood!' - 'Paap!…

Terwijl de Gazastrook met man en macht Ontruimd wordt, zeggen zij die weerstand boden Dat joden dit nooit mogen doen met joden, Maar deze redenatie is verdacht: Wat niet mag met het volk van Israël Mag blijkbaar met de Palestijnen wel.…

Het stormt in de schaduwrijke nacht ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen dit is mijn droomachtige dronken wat dan ook werkelijkheid en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden ook al zijn ze dood ------------------------------- uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…

Waardering Of een vaag gevoel, van wat waardering zou kunnen zijn, In al haar echtheid.. Dat is wat ik bereik, als ik hier mee door blijf gaan. Ik wil niet meer stil staan bij wat ik doe of de redenen daarachter Het doet me pijn, om zonder zelfrespect Nog steeds 'ik' te zijn...…

in uitgesproken zijn weegt stilte de echtheid van woorden kijkt waarheid om de hoek met grote zelfverzekerdheid zijn rafels weggeschoren van scherpe kanten geen overleg waarin voor beiden nog respect is te behalen uitgesproken zijn geeft stilte maar in de staart huist het venijn…

Live paapa schreef hij aan zijn vader die ondergedoken zat omdat iemand een hekel aan hem had omdat hij joods was Live paapa schreef hij aan zijn vader omdat hij nog maar nauwelijks naar school had kunnen gaan omdat iemand die het voor het zeggen had een hekel had aan zijn bestaan Een hekel aan alle joden uit de straat de…

Vragende kinderogen kijken je vertwijfeld aan, Wie laat het nog onbewogen, wanneer zij vragen gaan: Pappa wat zijn Joden dan, en wat is dan het Hamas? Pappie wat ik niet begrijpen kan, waarom moeten Joden aan het gas? Pappa wat is kanker toch, Kinderogen worden moe, en als je nog naar antwoord zocht, Pappa, ik wil naar Mama toe.…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

de nevel van mijn droom besprenkeld de echtheid samen geknepen tussen wie of wat ik eigenlijk ben soms schuilt echtheid in zorgeloosheid bewust verdrongen, fantaseer ik de angstvallige liefde het verlangen naar een periode die als een spiegel fungeert liefde weerspiegelt die aan elkaar geregen bleek te zijn reeds haperde dit eenzame hart dat…

Kortstondig de betovering Aangeraakt heeft hij haar Aan de oever van de Maas, aan de kade Gekust en gestreeld met 'n haarlok gespeeld Haar wimpers op echtheid getest Wat rest... laat zich raden De betovering... kortstondig.…

ik voel hoe dood verraad pleegt aan mijn botten nog spot ik mijn God in Spaanse zon ik kijk niet om wil slechts vooruit de zomer nog omarmen maar echtheid is geen bijgeluid, kanker sluit het leven in en uit…

Adolf Hitler dacht dat de Joden hem massaal wilden verstikken...…

De Jood die aan het kruishout hing werd postuum gekroond als koning en toen door z'n moordenaars vereerd als niet-jood, tot christen bekeerd. De Romein wist wie hij vermoordde, en het is te gek voor woorden dat de schuld op Joden overging als eeuwige volmacht voor marteling.…

Echtheid verkleurd rituelen verscherpen afstand langzaam groter meer vergeetmenietjes roepend in woestijn monologen in cirkels groeit liefde intenser onzichtbare rouw kleurt de wereld kleiner…

Hij leeft nu verder, niet om wat hij speelde maar om zijn echtheid die hij met ons deelde.…