Alle inzendingen over depressieve episode

Wortels die vergeefs Naar water zoeken Wanhopig op zoek naar Water voor de dorst Ondergrond die geen Leven meer geven kan En ik die zo vertrouwd Ben, die de boomstam Ben en voel dat er Uit mijn takken Geen nieuw leven meer Groeit, doch alleen Nog de dood…

Met lege handen En een lelieblanke Ziel ben ik ter Wereld gekomen Heb me waargemaakt Waar het maar kon, Gedaan voor de ander Wat er in mijn vermogen Lag onder Gods zon - Verheugen doe ik me Op het moment dat Ik terug mag gaan naar Waar ik vandaan kom, Met lege handen naar Hem, Dat ik weer gaan mag Zoals ik gekomen ben…

Als het hart alleen nog klopt En de rest al niet meer voelbaar is Een dode geest in het bijna Dode lichaam woont Dan is de eenzaamheid Huizenhoog zichtbaar In de mens die zichzelf Reeds verloren heeft Net als veel van zijn beminden En niet meer weet hoe Hij het leven, en zichzelf, Terug moet vinden…

Adem die bijna blokkeert, Longen op zoek naar verse lucht Die er niet is, hier, Op deze hoogte waarin ik Mij tomeloos verlies, Hersens die vocht sturen Naar ogen die droog staan En onmachtig zijn De tranen die ik huilen wil Voor een keer toe te laten…

Hoe het ging Vroeg de Gedragstherapeut Aan de depressieve - Buiig, zei deze Die met dat ene Woord niets te Veel had gezegd…

Zin hebben in het leven Is de zin van het leven; Voor de overspannen geest Betekent het dat hij geen Zin in dingen heeft - Voor de depressieve mens Heeft geen enkel ding nog zin…

De manisch depressieve alpinist wist Toen de dood hem plots kwam halen Het noodlot had hem eindelijk gekist Na een leven vol toppen en vol dalen…

Het paviljoen vertrekt in stukken van het strand op platte wagens – oktober is ontruiming lispelt de dame in het zwart ZONNELEEN De episoden van Amos 40.4…

Wanneer de film het beeld vertoond : the end Weet je dat je aan een nieuwe episode toe bent! De laatste dag van je leven, wanneer dat weet je niet Staat er geen the end, ook niet een nieuw boek in 't verschiet Als je laatste dag aangebroken is, komt alles samen: Ontknoping, goed of fout, geen nieuwe episode maar gewoon: THE END.…

De stoep lijkt schoongeveegd ontdaan van oude jaren de zakken weer geleegd het journaal kan het beamen En toch knaagt nog een verlate episode als een oud refrein in mijn gedachtebode En kan ik niet laten mij te zetelen in ’t oude zeer waar ik praten kan met mijn gestorven oudeheer…

Een week lang wachten op een episode? Da's voor de Bonte Dinsdagavondtrein Het moet er nu! meteen! volledig! zijn De dvd-box is zwaar in de mode Met afgekoelde koffie uit het schap Fijn kijken naar een opgewarmde hap…

Het nieuws balkt: vandaag is de meest depressieve dag de zon schijnt Het nieuws roept om: zwarte dag voor iedereen de koffie geurt Het nieuws zegt:let op vandaag kinderen lachen Ik wens iedereen een hele fijne dag, met zon en ook: met een forse lach.…

droge ogen tranen niet zo snel je vlucht, maar weet niet waarheen de leegte in je angst in hard het gevoel is zo ontzettend kaal die pukkel op je arm vreet aan je de zelfverzekerheid is pleite je valt in het gat van je eigen bestaan terwijl er toch mensen om je geven…

De oude binnenstad is winterig en nat Mannen op weg naar huis of een kroeg, weggekropen in hun opgeslagen kragen. De oude hoer achter haar beregende raam, geen gretige klant te zien, het is te vroeg Dit is een van die winternatte dagen met de natte geur van bejaarde scheve stenen. De vermoeide haringman sluit zijn kraam een dronken vent, wankelend…

(voor Jiah Khan) Je bent in Londen opgegroeid, je wilde actrice in India zijn, volop door je roots geboeid, ver weg van je innerlijke pijn. Je werd een ster in Bollywood, maar in de liefde ging het mis en dat gaf je een sombere mood, grenzend aan suïcidale droefenis. Je dacht dat je carrière faalde, maar een mens is meer dan dat, toen…

we kusten wangen en wisten onze toon niet meer ik meldde het geluk van een drijvende ark met acht zielen ze wenste mij het beste ermee en ging heen tenger trots alleen 4 februari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 66…

Er ligt een episode vol begeerte tussen voor en na het virus onaanraakbaar deze liefde afstand bewaren tot het hart alsof ik in jouw schaduw sta helende kracht van duisternis in volle teugen van genieten totdat het besef weer daar is samen in dit stil verlangen.…

In vijf minuten ga ik Met mijn ogen dicht De vroegste episode van Mijn leven door - Herbeleef ik tot in Het miniemste detail Alles dat mij in de Eerste vijf jaren van Mijn leven overkwam; Vijf minuten lang ben ik Dat kleine bange kind dat In verwondering om zich heen kijkt En op zijn ouders na niemand heeft Om bij te horen…

't Is wat Zei de ernstig Depressieve dame Op leeftijd nadat Ze de vierde Electroshock Had ondergaan - Op een toon van Opluchting en Meewarigheid en Voorzichtig opgetogen Voegde ze eraan toe - Een hele toestand In Marokko - En deed er verder Het zwijgen toe Inspiratie: Hollanddoc Radio, Vincent Bijlo, zondag 30/9/…

zeven dagen al wandel ik met de houtvester de duinen door en teken ik op de kaart percelen voor nieuwe dennenakkers maar ik verafschuw stammen in dichte gelederen waar eeuwig schemer hangt en zang van kindertotenlieder morgen ben ik weg 2 februari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 64…

Een Deense dog, een depressieve rø, Ligt duf en droevig in zijn hondenhokje, Negeert halsstarrig ieder hondenbrokje En dát vindt baasje toch wel heel erg snø.…

leven Nog dat totale Leegte is, waaruit alles Wat zichtbaar was Verdwenen is, waarin alles Wat ooit te horen was Onhoorbaar is, Al hetgeen eens Voelbaar was niet Meer te voelen is, Alles wat te weten was Zich niet meer kennen laat, De religie waar Je heel lang heilig in Geloofde helemaal Weg is, en het enige Dat jou depressieve…

Soms komt spijt een halve eeuw vertraagd. 31 januari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 62…

In een nieuwe episode van de AJAX soap wordt John Cruijff nu beschuldigd van racisme.…

Zachtjes streelt de wind mijn haar Zij maakt dat ik niet stil sta Een zachte duw, een vriendelijk gebaar Zodat ik maar vooruit ga Zwarte wolken pakken boven mij Het is een gedonder van jewelste De depressieve wolk komt voorbij Het is alweer de zoveelste Toch laat ik mij niet ontmoedigen Ook achter deze wolk schijnt de zon Stapje voor stapje…

zwoegend op het harmonium zingend met ingehouden stem en later in de Bavo het weergaloze orgel zo uitbundig soms dat het voorgestoelte trilde en ik trilde mee tot de stilte vulde het gebouw in zijn geheel en David op het orgelfront voor Saul en het kind tokkelde een lichte voorjaarsregen. 1 februari 2002 ZONNELEEN De episoden…

Kinderen hebben hun kuren je probeert ze de goede richting op te sturen maar zitten ze in de pubertijd dan geeft dat heel veel tegenstrijd bijna alles vinden ze stom en hoor je een hoop gebrom als je geluk hebt gaat deze episode snel voorbij en komt de volwassenheid weer een stapje dichterbij dan zien ze ook hoe dwars ze hebben gezeten ach,…

Beton stort zich neer ijzer buigt en verdraait vormen keren zich tegen je wereldwijd verdwijnt in het niets kolommen staan verbeten recht resten van verdorven generaties uitgeproduceerde verwanten wachtend op een reis in het niets opgegraven toont alles zich in realiteit van de wording niet hier alleen, ook ginds samengaan in een episode…

Een beetje dronken ben ik wel een beetje vervaagd van deze hel, woorden snap ik niet meer alles doet weer zoveel zeer. Afgelopen maand was goed, de dagen waren veel te zoet, jij liet je gezicht niet zien, ik dacht dat het kon blijven, misschien. Maar ik kan mezelf niet helen, wie kan het eigenlijk schelen? Alles doet nog steeds pijn,…

Er ligt een episode vol begeerte tussen ons eerste contact en de liefde die we nu voelen voor elkaar in onze harten onze liefdesband wordt sterker bij ieder woord aan elkaar vertrouwd jij daar in dat verre oord in het Oosten en ik in de oude havenstad Amsterdam straks als je eindelijk hier bent mag het echte liefdesspel beginnen dan…