22618 resultaten.
Stil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 435 Gulle golven geven
wat de stilte
en de zon niet
veranderen
als de dode wind fluistert
en bemanningen
zwijgen
omdat de zee
hun
offers niet meer wenst…
In aanbouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 281 Later op dag duiken er curieuze
gaten op
bejaard daglicht waagt er zich
zonder enige rimpeling te water
een troebel theezeefje schept zilvergruis
uit de reflectie
verdwijnt als kruimeldief
in de kruipruimte van het ondermaanse
als een groene draak
zwermt geboomte langs kartelranden
eindeloos bladspuwend
in dode wind
uit de stilte rijst…
Il Dono del Cervo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 168 hun adem bewierookt de koude lucht
de vriesganzen trekken gakkend over
het glasheldere meer, de stilte zwijgt
en luistert naar lege lucht, dode wind
ik hoor een fluiten tussen de dennen
kruisbekken verknagen zich aan lariks
het voelt eigenlijk alsof wij overbodig
zijn met ons lawaai, ook als we zwijgen
als het graf, raven…
FEBRUARIE
poëzie
4.0 met 12 stemmen 5.304 Tijd van de blijde boodschap,
zelfstandige tijd die en eigen leven scheppen gaat:
een eigen geboorte, een eigen leven, oogst en dood.
Wind te zijn; de kerktorens, de oude heksen, te buigen, te dwingen tot kinderspel.
Wind te zijn even dwaas tegenover de jonkvrouwelike katedraal.…
Dode wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 317 herinner jij je nog
de vroege wind
ik kuste je lippen
haastig en onverwacht
jij vertelde
hoe mooi
de scheppende vreugde was
ik keek niet bang
in je dromen
zag ook geen doden
in jonge ogen
jij bewoog
mijn verbeelding
met de geur
van kamperfoelie
en ik
was al in vroege mei
de zomer
iedere storm verborg
de kleur
van…
Hoop doet leven, toch gaan er zovelen dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 407 En weer:
is er een mens opgegeven,
kanker diagnose,
uitbehandeld
niks meer aan te doen.
Alles
is gedaan kreeg hij te horen,
uitgezaaid in zijn hele lijf.
Weer is het kanker,
je kunt zeggen:
waarom niet,
maar ik zeg: waarom wel?
Waarom deze
mensonterende
je van binnen opvretende
ziekte?
Waarom?…
Zilverslang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Dood -
Doder dan dood
De kleur, de
Buitenkant waarmee
Je de strijd
Gestreden hebt,
Op het oog
Voortijdig aan
Je eind gekomen,
Is daar het
Zilver dat uit
Je doodzijn
Groeit
Zilver, zo mooi,
Zo zacht, zo
Kunstig gevormd,
Schoonheid uit
De dood opgestaan…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
De dode rat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 51 Iets verder licht een bord op, een matrix zeg maar:
de tekst laat niets te wensen over:
voer geen vogels, want je voert ratten,
is duidelijk in neonletters te zien,
geldt niet meer voor die dode rat misschien?
Want langs de begraafplaats daar op ‘t fietspad
is ie gaan hemelen, daar lag die dode rat!…
Sparen met de spaarlamp
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 72 We sparen, door de spaarlamp
te gebruiken
dus in bijna elke schemerlamp
zit wel netjes in de fitting
een heuse echte spaarlamp.
Er wordt heel wat afgespaard hier in
ons huis
en nu al helemaal
want de lamp gaf de geest,
het is donker hier
het sparen werd ons fataal,
er zullen nieuwe moeten komen
Zodat we van ons spaarlampen- saldo…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.651 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.700 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.653 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken
op uit de nevel, aan de overkant
het bos waar zich de herfst laat ruiken.…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.462 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.734 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.078 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.394 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Juffershondje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Vandaag komt de wind
uit een verdomd koude hoek,
ik denk dat ik de knop van de verwarming
maar opzoek,
want vandaag zit ik te rillen,
van mijn kleine teen,
tot warempel mijn billen...brrrrrr…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De wind speelt een spel
een spel van " wie het wint"
De wind speelt met gevoel
en als je net buiten was:
Weet je wat ik bedoel!
De wind, waait met pure kracht
ik waaide temet om
toch is de wind mijn grote vriend
want weet je wat ie kon?
Mijn muizenissen laten verdwijnen!…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 178 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
De vrouw die gepakt werd, door de wind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Eenmaal buiten rukte en trok
de wind aan haar kleding, jas en rok
zelfs onder haar kleding moest ie zijn
nee buiten lopen was bepaald geen gein!
Ineens schoot ze in de lach,
want als iemand haar nu zag:
haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel:
immers, foute aanrakingen vallen onder
Me too toch wel? Dus ook de wind!…
Zusje van me
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 1.483 kleur en vol van zomerleven
en ik geniet van kosteloos en puur geluk
maar dan opeens zie ik het voor mijn oog gebeuren
een vlinder valt zacht voor mij neer, gebroken, stuk
een vogel vliegt voorbij zonder ook maar te merken
dat onder hem een kleine vlinder sterft
haar vleugels brandend van nog levend wild verlangen
in kil verkleuren door de doodse…