Alle inzendingen over doorzetten

Een kink in de kabel, wat pijn of verdriet Piekeren of jezelf kwellen, 't helpt niet! Positief blijven, soms niet zo evident Dan schrijf ik scenario's en ben malcontent. Uit mijn dalletje, kroop ik toch weer Een kuikentje, een konijntje, Liefde, keer op keer. Het leven is te kort om klein te zijn Een fijn melodietje tovert vreugde in mijn…

Je moet vechten in je leven Voor de dingen waar jij voor staat En ga niet aan het dwalen Door andermans geblaat Want al lijkt het leven moeilijk Al gaat niet alles top Het is echt wel doenlijk Als je er voor gaat…

Vier seizoenen lang stuur ik in kou en warmte weer een jaar vooruit.…

Beste bedoelingen en zo goede voornemens Maar dan gedoodverfd en beschimpt worden Enkele handeling die mogelijk fout was... Tamtam alom. Perfectie benadert toch niemand Zo gevoelige ziel graag gepijnigd Triomf, wat een feest. 'k Ga toch dapper door met geheven hoofd. Tranen mogen wel rijkelijk vloeien Wat spijtig. Wensen jullie me sterkte…

kruisweg U bent Uw weg gegaan onbegrepen toch gegaan doorzettend ook voor mij ik ga mijn weg niet begrijpend toch gaandeweg inziend opziend naar U…

Hallo, ik ben een persoon Gewoon, met een syndroom Last van jou misschien Maar dat lijkt maar niet zo Ik sluit me bij je af Ik luister , ... maar half Loop jij voor mijn voeten Moet ik in een boog Zou op tenen moeten staan Maar ze zijn anti depri Die de plank volledig mis slaan Waar is het toch misgegaan Ik weet het misschien niet…

Als die trend nu doorzet, is de stoep binnenkort weer vrij van hondenpoep.…

Lang nadat mijn ziel langs de vingertoppen van het hiernamaals kroop, ontdek ik dat achter de kinderen van ons wakker bestaan bloed doorzet en onder ons vredig komt van ‘s morgen goud tot schaduw’s laat.…

Het klinkt heldhaftig, 'doorzetten' en 'afzien', maar als je dag na dag wéér zo'n etappe verregend door de blubber loopt te stappen dan kun je de Vierdaagse ook als straf zien. Die wandelaars - jazeker, ik beklaag ze... Hun wandeltocht lijkt meer een zwemvierdaagse!…

Jeanne d' Arc gaat trots na overwinning op Engelse krijgslui, Frankrijks vijanden, noordwaarts om in de stad Reims te landen. De kroonprins is haar trouwe volgeling. Luid galmend feest schittert bij de kroning van koning Karel, gesteund door handen ener leidsvrouw, die in zich voelt branden de voltooiing van nog komende zending. Kon de vorst…

Ik zoek naar een pad van doorzettings- en wilskracht. Ik wacht op het teken en hoop dat ik ooit het pad zal betreden.…

had je niet gewoon nog even kunnen doorzetten?…

Het is als 't verlangen naar de overwinning van een wielerwedstrijd waarvan je weet dat je uitgesloten bent om deel te nemen Maar dat als je toch onverwacht ingeloot wordt je zo ongewoon ongelofelijk je best moet doen zonder middelengebruik, zonder warmte, in de kou Doorzetten, doortrappen in alleen maar laaggebergte met laaghangende mist…

Waarschijnlijk dacht u net zomin als ik dat dit ooit kon: Als ’t doorzet met die hitte gaat ons water op de bon.…

Doorlopen, doorgaan, doorzetten, niet vertrouwen op dat onder mij, maar op mijzelf, mijn benen, mijn doel. De mensen zullen mij verraden, de warmte van een kus op mijn wang. Ik ken dat beeld en weet dat, voel dat het niet mag. Niet meer vertrouwen, het is te laat om weer dezelfde fout te maken.…

II Nu even doorzetten. Heukels en Oosterom. Hoofdpijnverwekkend maar Wel wijd vermaard. Ik breng hem thuis bij de Twintigzaadlobbigen. Bingo! Wat kwispelt hij Blij met zijn staart! Katja Bruning…

Moe van het leven Moe van het moe zijn Wie zal het zeggen Niemand die het kan Gewoon moe van alles Moe van het doorzetten Moe van het altijd blijven lachen Waarom zien ze het niet Waarom zie ik het niet Moe van de pijn Moe van de verantwoordelijkheden Waarom is het leven moeilijk Waarom kan ik niet gelukkig zijn Moe van alles…

ZIE ze rennen naar het bontvriendelijk buitenland landgenoten dit klopt weer van geen kant wij dierenliefhebbers/sters streden hard tegen bont vergeten zeker bent u/jij hoe lelijk het op jouw jas stond nu nog steeds trots op die bontkraag gemaakt door dierenbeulen doorzettend deze dramajas te dragen DIKKEFOEI toch…

als koude wispel de zin doorzet turen de kleintjes somber bang om ineens te verschrompelen…

te zien en even weinig was er te horen het moet geweest zijn als een plotselinge onhoorbare en onzichtbare uitdijing van niets inmiddels staan we er met onze verrekijkersoren bovenop en hoe meer we er van zienhoren reiken we naar het onhaalbare begin men gaf het in intiemere tijden maar de naam 'God' nu 'deeltjes' nog even doorzetten…

Alles gaat goed, buitengewoon geen zee te hoog, taak te zwaar noch probleem, komt voor elkaar de wind staat gunstig en is schoon Dan volgt een -slag op donderdag of welk etmaal ook zwart blad zij de sprong uit nood d`r niet meer bij doch smeken om een wonder mag Het vloeken na `t gebed tevoren als niks meer in de puzzel past terwijl het…

Zoals bloemen in de bladeren bloeien hun bladeren als kronen dragen en dan door voeten vertrappeld worden zo leef ik er zijn lentes en voeten en keer op keer zal ik weer bloeien ...…

Toen zijn woorden zich hadden verdaan tot achteloos gemompel en zinneloze autoritten het spreken niet meer wilde zag je hem toch nog woekeren met oude paragrafen waaruit hij leven perste dicht opeenstaande zinnen stukken van sonaten zo werkte hij onafgebroken aan zijn terugkeer. ------------------------------------- uit: 'Een staanplaats…

het leek niet verstandig te spreken over de symptomen in volle termen over melanomen dus sprak hij heel omstandig over koetjes en andere klonen op het uitzaaien na dan viel er ook niets te vertellen voor geen reden iemand te bellen bleef er gewoon hij met zijn elan tot ook hij begon uit te spellen zoveel aan dit te geven om het zaakje…

Als alles tegen lijkt te zitten Als je denkt hoe komt dit nog goed Als je klimt en omlaag zakt Opstaat en weer tegen de grond gaat Als het lijkt of je beter op kunt geven Als de moed ver onder je schoenen zakt Dan is het moment aangebroken Om door te zetten Want alleen de doorzetter weet het tij te keren Gaat door tot alles weer mee zit…

Bij al wat er gebeurd is Leg ik mij geenszins neer Sla het stof slechts van mijn schouders En... Tracht het nog maar weer…

Op de schrale vlakte schuurt de wind langs halmen, het is beter buigen dan breken en massaal raken ze de grond met de toppen van hun ranken schraperige lijf. De zompige koude grond dempt het geklik, hij luistert aandachtig en geconcentreerd. Hoor de brullende zee, zijn krullen schuimen in de wind, meeuwen worden papiersnippers. De jas om zijn schouders…

De balans vinden om dingen te doen en dingen te zien. Helder te zijn, scherp te zijn misschien. De homeostase van de geest. Naast alles telt die nog wel het meest. Mezelf er toe zetten belangrijke zaken te ondernemen. Tijd die ik niet heb, toch van mezelf claimen. Tijd maken voor datgene dat telt, soms onder zware gemoedstoestand geveld.…

Samen gebotteld verdronken door liefde. De afdronk verbitterd na iedere hoest. Maar elke slok smaakt weer zoet. Omdat jouw schat elke dag schittert. Jouw hart was alleen maar verscholen. In elke zin die jij dagelijks verwoordde. De bitterheid is het depot door mijn bloed. Het gevoel dat mijn pit nooit heeft verhinderd. Het ontkiemen verraste…

Mijn lijf doet alles wat ik niet wil, het lijkt een eindeloos gevecht. Ik zit gevangen in een cocon, eruit komen lukt niet echt. Soms steek ik mijn hand uit en dan voel ik mij goed, dan denk ik: "hier ben ik dan" en dat idee houdt me zoet. Maar het is een leugen, hij wordt afgehakt. Het ziek zijn dat heeft me, het zieke dat lacht. Het triomfantelijk…