Alle inzendingen over drogbeelde

Als de nachtelijke fictie werkelijkheid Wordt, en het allemaal tussen je oren speelt Bedenk dan dat de dagelijkse waarheid daar van afwijkt Die nachtelijk fictie is een drogbeeld Maar als die fictie toch de dagelijkse Waarheid lijkt te zijn En dat dus het drogbeeld de werkelijkheid blijkt te zijn Dan zijn de nachten fijn en doen de dagen…

je sloeg haar om de oren met wat je zelf zo verafschuwde bleek controverse ongegrond stevende het af op een dwaling die kant noch wal raakte vertroebelde blikken vernauwde jouw waarheid gestaafd op drogbeelden is gepaste stilte een billijke prijs…

Jy het my gedruk na ’n eensame hoekie op ’n eiland, waar ek helder oordag drogbeelde sien fladder in my geestesoog. Dit gaan nie goed met my nie, nie na jy my by jou wêreld ingetrek het, my getap het, misbruik het, ek maar net nog ’n voetstoeltjie in jou sekskepades was nie.…

Door de obstinate Amerikanen Wier dollarhonger niet valt te stillen En iets met de Russen hebben te schillen In weerwil van de Europeanen Worden we opgeschrikt uit onze sleur En door het drogbeeld van een dictator Hetzij nu zonder obligate snor Staat er een wereldoorlog voor de deur Dat is warempel niet zo mooi en Gaan ze de toekomst…

Een koel verwijt aan 't vorm'loos lijfsverkleven, Een mene-tekel waar ik lang op staar, En toch geen drogbeeld, want een kinderleven Verstond die lijn en richtte zich er naar.…

myself of I Is hij een alter ego dan misschien Verschuilt hij zich soms in een pseudoniem Of is 't een zij en blijft zij anoniem Er woont in mij minstens een schijngestalte Contouren in een droom zonder een duiding Een afgeleide van een idée-fixe Een wajang putih hersenschim een schaduw Een denkbeeld associatie een imago Een drogbeeld…

schijn van eros' avontuur kristallen water van azuur aquamarijn licht transparant Wie gij zocht, zocht niet u die ideale op het witte paard gezeten ridder die ware chevalier een dwaallicht in terra incognita kennemerland Maar waar is híj dan nu uw idéfixus uw icoon is hij in u gesublimeerd en surreëel getransformeerd tot drogbeeld…

Hoop blijft verlokkend ons met liedjes wiegen; Verdwaasde minnaars, blijven wij haar trouw; Onze ijdle ziel bindt zich na iedre rouw Wieken weer aan om 't drogbeeld toe te vliegen.…

De tovermacht van zijn zwarte zegelring bestaat alleen omdat mij angsten ze gedogen, verdicht zich tot een drogbeeld vol duistere zin: ik heb mij met dit schaduwbeeld bedrogen – de moordenaar in spe zit binnenin. Het baanbrekend licht dat mij met moed en hoop vervult, doet de schim verbleken tot hij is gezwicht.…

De lichtende verte die ieder van ons wacht is vervuld van beloften van een goddelijk bestaan als we de drogbeelden van ’t ego hebben afgelegd en alle angst en schijn in liefde is opgegaan. Vanaf de oudste tijden heeft men dit geweten maar in deze tijd waant men zich liever verlicht.…

Ik vertel niets over besterde ogen, Borsten vol liefdesvuur, en, opgetogen, Lippen, die door rozen zijn gevoed, Nachten van wanhoop onder lavendel beddegoed Ademtochten, met zachte muziek omlijst Zonomfloerst haar waarin de eeuwigheid herrijst En niets hoor je over die verre nachtegaal Zwoele bochten slechts in een meanderende taal Drogbeelden…