Alle inzendingen over folklore eist z'n t

Op Kalimantan houdt men van folklore: Daar bloeit het oude koppensnellen op; En ook al kost het menigeen de kop, Toch kan mij zo'n traditie wel bekoren. Misschien dat ik een Dajak kan bestellen Om ook maar eens Mart Smeets z'n kop te snellen.…

het lot eist z'n tol onnavolgbare kronkels mondjesmaat geluk…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

Schreeuwde Direct aandacht eiste, terecht 't Was maart en middag Een stem zei zacht: 'een jongen', echt Op dat moment ontstond een waarlijk nieuw gevoel Zo groot is het zo overweldigend en mooi Samen met z'n drieën Geborgen in liefde. Voor Altijd…

Al wordt de stad uit volle borst bezongen Toch is die borst, zo blijkt nu, niet zo vol: Maastricht eist van zijn inwoners z'n tol, Want men heeft daar veel minder goede longen. Maar ook de ogen zijn veel minder daar, Want men heeft last van de Maastrichter staar.…

Als een rivier Die nooit stilstaat En altijd bochten kent Als een rivier Die onregelmatig Zijn regelmatigheden toont Als een rivier Die eindigt In een zee van gedachten Als een rivier Die stoppen wil Maar dat niet kan Als een rivier Is mijn liefde voor jou Oneindig en pijnlijk…

't Was tegen armoe, dat-ie streed. Hij had een safe gekraakt. Hij zat, terwijl z'n boevenkleed van celstof was gemaakt. De straf werd voor de brave ziel verminderd met een kwart. Hij hoorde 't in z'n cel. Er viel een baksteen van z'n hart. Wat niet in zijn vermogen lag, was vreugd na jaren lik.…

Z'n meisje keek door 't raampje heen En lachte in de gang. Maar niemand kwam 'm open doen, Toen werd ie rood en bang. Hij zag haar gillend van de lach Weer in de kamer gaan. Ze liet die lelijke meneer Toen op 't stoepje staan: Met z'n hoge hoed, met z'n hoge hoed.…

Hij had z'n seksabonnement giraal voldaan en niet te laat. Hij stortte volgens 't reglement tevoren geld en dan z'n zaad. Als allerminst afschuwelijk ervoer hij die girale seks. Hij had een sprookjeshuwelijk; z'n echtgenote was een heks.…

Z'n tractor is een tranentrekker. Z'n klokje is een deerniswekker. Z'n slaapplaats is een uienbed, dat hem des nachts aan 't huilen zet. Z'n vrouw verschaft 'm geen genot en geeft hem zelfs een klaagverbod. Ze is bijzonder dominant.…

Messen krassen over zijn dijen littekens op z'n ziel daar hij z'n gevoelens niet uiten kan heeft hij 'n scherp projectiel Hiermee kerft 'ie tot bloedens toe bonst zijn hart in z'n keel Wordt hij uiteindelijk weer rustig 't was hem allemaal even te veel…

Messen krassen over zijn dijen littekens op z'n ziel daar hij z'n gevoelens niet uiten kan heeft hij 'n scherp projectiel Hiermee kerft 'ie tot bloedens toe bonst zijn hart in z'n keel Wordt hij uiteindelijk weer rustig 't was hem allemaal even te veel…

Pianist wil hij worden je ziet 't aan z'n loop Je hoort 't aan het aanraken van witte en zwarte toetsen De vleugel verbergt z'n iele gestalte de kruk nog te hoog voetjes nog net niet ....op aarde.…

De vorm waarin-ie 't giet, is formidabel, daar hij levenslang geniet als zelflustmoordenaar. Z'n onrust is geweken, z'n levensduur verkleind. Hij weet zich op te steken en rookt zich naar z'n eind.…

Lustig zong hij, en z'n kele zwolg en zwol in 't groen gestraal van de volle mane, lijk de gorgel van 'n nachtegaal. Rond hem, op de lippen van de mensen, speelde 'n blij gelach, en de jongens klepten hun san- dalen mee, op mateslag. 't Lied was ten einde, en z'n harpe trilde stervend uit en zweeg.…

zwaar eerder 't frame, z'n laarzen, z'n schipperspet en de speciaal voor de gelegenheid gebreide wollen trui (berekend op grote hoogten) veel van z'n extra-gewicht heeft hij er ook niet afgetraind wie denkt de hemel te bereiken is al heel gauw licht genoeg maar iedereen kijkt van hem weg, naar iets van hieruit niet te zien: 't belangrijkste…

Een kabouter uit West-Capelle Kon spannende verhaaltjes vertellen Maar hij viel op z'n kont Sindsdien houdt hij z'n mond Als je 't niet gelooft dan kun je hem bellen!…

De wandelaar z'n walkman speelde pop; z'n loopoor ving de blije klanken op. De zeeman had aan 't waterhoofd een hekel. Een zoutarm had de producent van pekel. Een knipoog was 't, waarmee de kapper keek, die voor de wipneus van de hoer bezweek. De priester deed het niet, want die was kuis. De man hield stand. Hij had een heilig kruis.…

Z'n busbedrijf bezorgt hem duiten, zodat-ie dure kost kan winnen. In 't Gooi bezit de man een buiten. Zo is-ie met z'n buiten binnen. Hij heeft er buren, rijke, dikke en voelt er zich geweldig tussen vanwege financiële blikken: z'n bussen zijn collectebussen. Door bussen strijdt-ie tegen nood. Hij appelleert aan mededogen.…

Al is 't voor haar een bitt're pil, hij zal er niet voor bukken. Z'n pilstrip heeft-ie om z'n wil als pil erdoor te drukken.…

Halve dagen blijft hij daar gezeten lijk 'n wassen beeld en hij luistert naar de wind, die met z'n grijze lokken speelt. En de Winter, die de koude grimmig uit het Oosten zendt, rimpelt 't grauwe vel van z'n verdroogde kop, lijk perkament.…

Een ij'vrige man in Kijkduin Was heel erg trots op z'n tuin Maar toen kwamen er wormen Om 't gewas te bestormen En lag heel z'n tuin weer in puin!…

met in z'n ene hand de sterretjes en in de ander een oliebol kon 't ventje deze ene nacht de hele wereld aan de sterretjes doofden al na enkele seconden maar gloeiden in z'n oogjes nog minuten na…

De elpenbenen stukken dreigend vóór malkaar gesteld, kruisten lijk 'n legerbende, 't wit en zwart gevierkant veld. Een der paters draalde zenuwachtig, rond z'n gladde kin, met z'n lange, mager vingers en misschoof z'n koningin.…

Liggend in het hoge gras keek Loes in Bas z'n blauwe ogen. Eén van beide was van glas. Hij had zich over Loes gebogen. Ze lag te overpeinzen, hoe ze 'm kon verleiden. O, die Bas! Z'n oog viel op d'r blanke boezem. Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…

Ze hadden allemaal verhalen, Ze raadden wie 't meeste kreeg, Konijnen, spoortjes, scheepjes, boeken, De bank van kleine Jan was leeg. Z'n leitje en z'n sponzendoosje Die stonden op z'n plaatsje klaar, Z'n potlood en z'n schone schriften Die lagen in z'n lessenaar.…

Hij was 'n zindelijke schooier, Die altijd kwast met suiker nam. Zo'n nagemaakte bommengooier, Die veel in de komedie kwam. Dan floot ie zachtjes op z'n tanden Of trommelde wat op de grond, Soms zat ie lucifers te branden, Die stak ie gloeiend in z'n mond. Z'n moeder liep voor 'm te sjouwen, Wanneer die in de bedstee lag.…

Voor degene met een onstilbare niet te lessen dorst, een onverzadigbare honger Niet zozeer naar het bezoedelen van dansende wu-li masters of de tenenkrommende gal van zwaardvechtende samoerai Als wel naar het zich op schizoïde wijze als een mysogynist verlustigen in het voyeren van zijn bloedeigen alma mater Als pringlevend…

Al spoedig blijkt z'n rekenfout: z'n sprookjeshuw'lijk heeft een groot bezwaar. Er gaat in haar kasteel van alles mis. D'r rijkdom lijkt geen sleutel tot geluk. Ze brengt d'r man met name van z'n stuk, wanneer het blijkt, dat zij opvliegend is.…

'n geld in rook opgegaan En z'n gezondheid is niet echt oke Dat mag je ook wel weten Misschien stopt hij er ooit eens mee Maar 't idee doet hem al zweten Misschien lukt 't de volgende keer Nu nog maar niet, nog eentje dan Daar is de stem van z'n lief alweer *Wat ben je toch een zwakke man*…