Alle inzendingen over gedacht

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

Was ik dankbaar en blij met mijn kinderen? Zeker en vast. Voelde me soms benauwd en overweldigd? Vast en zeker. Doch, nu de meest intensieve jaren voorbij zijn, dat iedereen zijn broek kan aantrekken, begrijp ik steeds beter mijn eigen moeder. Zij was gewoon graag moeder. Wat krijg je allemaal niet vanzelf, door de jaren? Naast de liefde…

Hoe vrolijk horen wij de rotjes knallen De oliebol kwijnt naast de appelflap Verpieterd kijk ik naar mijn koffiedrab Wat kunnen dronken buren prachtig brallen Wat hebben we ’t gezellig met elkaar Maar ik krijg weer een treurig klerejaar…

Mensen dromen ervan hoe onmogelijk het ook is. Onze jeugd gaat onherroepelijk voorbij. De klokt tikt gewoon verder zonder zich af te vragen wat is tijd. Op een zomeravond praat je daarover weleens met leeftijdsgenoten. Als kind vond ik mensen van zestig stokoud zegt iemand van zestig. Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje…

De lieden die het onheil onderzoeken Dat ik heb aangericht met mijn sigaar Ontdekken telkens weer een nieuw gevaar, Want wat doen zij mij ditmaal uit de doeken? Meeroken is ook heel erg ongezond Voor mijn konijn, mijn poesje en mijn hond.…

Om ons voor opvoedfouten te behoeden, Te zorgen dat de boel niet wordt verknald En redden wat er nog te redden valt, Komt er een cursus ‘Hoe je op moet voeden’. Voor opvoedfouten geldt goddank verjaring - Hier spreekt er een met levenslang ervaring.…

Prins Bernhard wees boos de verhalen af Aangaande een groot vorstelijk vermogen. "Dat is," zo zei hij, "uit de duim gezogen; Oranje is juist aan de bedelstaf. Want onze rijkdom is enorm gedaald Door alle boetes die ik heb betaald."…

Terwijl het Californisch citrusfruit In warme streken doodvriest aan de bomen Wil in ons land de winter maar niet komen En bot het jonge lentegroen reeds uit. Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…

In een wereld vol beloftes, waar eerlijkheid vaak zwicht, schuilen achter mooie woorden maskers van bedrog en licht. Ze lachen met een glimlach, hun ogen koud en sluw, op zoek naar wie gelooft in sprookjes, steeds opnieuw. Ze strooien mooie praatjes, hun waarheid is uniek. Maar nergens tiert het sterker vooral in politiek...…

Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

Mijn gedachten zijn zo grijs als de lucht Niet wetend wat der komen gaat Als regen die langs mijn ramen stroomt Komt het eruit als storm in een zucht Ver gezicht grauw en mistige lijn Misschien met donder en bliksem of is het als dwarrelend sneeuw, puur Wit als mijn gedachten konden zijn…

Er zijn van die dagen stil en bewogen dat ik zit in gedachten te weten dat er een stille kracht op mijn medewerken wacht. ik volg stil mijn gevoel tot hoever gaat nu weer dit doel het hoort bij het leven zo zullen wij het beleven.…

De wens is Zegt de mens De vader van de gedachte We willen met heel velen De kerstgedachte memoreren Aan ’t einde van het jaar Maar zijn we ook bij machte?…

leeg als een uitgeknepen spons lopen vol in de nachten, met angst, verdriet en pijn zit er niet op te wachten, hoe zal het morgen weer zijn ...mijn gedachten.…

Gedachten geven je soms vleugels Gedachten zweven op papier Gedachten kunnen dwalend dolen Gedachteloos zit ik nu hier Gedachten naar een ver verleden Gedachten reizen op en neer Gedachten reizen door de toekomst Gedachten vervagen iedere keer Gedachten zijn soms heel verwarrend Gedachten lopen doorelkaar Gedachte, dromen, Gedachten zijn…

ik leef in mijn gedachten rennend door een tunnel van angst muren kijken mij dreigend aan de angst is overal, in mij, naast mij, voor mij, achter mij, boven mij ik ben vervuld van angst hijgend ren ik door naar het streepje licht in de verte eindelijk kruip ik uit de tunnel naar het licht ik voel dat mijn gedachten de angst…

Hoewel mijn gefluister de lege kamer vult In gedachten zul je me begeren In mijn gedachten kruip je tegen me aan De dekens zijn dan even jou De warmte is even liefdevol En vervreemdt mijn bed van eenzame kou Je zegt dat je van me houdt Dan open ik toch mijn ogen En voor de zoveelste keer Heeft mijn verlangen mijn verstand bedrogen…

Gedachten zijn als voorjaarsbloesems Ontspruiten klein en teer Met zorg en aandacht Groeien zij En komen er meer Koester gedachten als bloesems Geef ze voeding en verzorg ze Dan groeien gedachten bloesems uit Tot prachtige vruchten Pluk die vruchten Dan pluk je geluk.…

Tegenstrijdige gedachten Kwellend in mij hoofd Veel te veel verzonnen Door gevoelens verdoofd Vragend naar antwoord Zoek ik de weg terug Maar alles is vergeten Mijn emoties zijn vergaan in lucht…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

in gedachten ben ik aan het strand en schrijf met mijn vingers jou naam in het zand dan komt een golf en spoelt het stuk jouw naam is weg maar niet uit mijn gedachten geen golf doet breken jouw naam die in mijn hart is neergestreken…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…

Gedachten zijn gevangenen van het gedicht waardoor pennen genoodzaakt beginnen tot het ketenen van woorden in zinnen momenten gewrongen in schakels gezwicht. Langzaam vervagen met passeren der dagen stervenden in de dorre woestijn van tijd begraven onder het stof der eeuwigheid.…

Ik kijk in het luchtledige mijn leven komt voorbij starend in de verte verwarren gedachten mij Ik wil lachen en blij zijn zodat 't verstomt Ik wil vloeken en schelden om wat geweest is, niet meer komt Ik wil eigenlijk alleen maar schrijven Waar zoek en vind ik de rust om gedachten te verwoorden, die blijven misschien in mijn "droom…

Ik roer te lang al in mijn koffie en besef dat dus pas net Het tikken van de lepel is als een oneindig gebed Zo schrik je van gedachten waarin je te diep zinkt Wanneer je denkt aan groentensoep maar koude koffie drinkt…

Toen je zei dat je dacht dat je wist wie je was dacht ik ik wou dat je was wie je denkt dat je bent…

Anders wordt het echt ongemakkelijk: dan worden die gedachten bang.…

overspoeld van gevoelens en gedachten intens en gelukkig…

Mijn gedachten laat ik dwalen langs mooi vervlogen jeugd al die mooie herinneringen brengen mij zoveel vreugd. Ik zie de groene appelboom en het water achter de dijk wat ben ik een bevoorrecht mens als ik al die dingen zo bekijk.…

gedachten zorgen voor schaduw in de heldere nacht wachters opgelet: zon beraamt terreurdaad maan is medeplichtig horizon verdacht…