Alle inzendingen over gedachte

bij de eerste hand, spreek je zonder te praten en wijs te verklaren …Een moment daar in de schaduw van de dag, enerzijds de eb anderzijds de vloed der gezelligheid Die ster in de nacht buiten alles in één oogopslag, opende het hart zonder sleutel bij aanwezigheid Tart het lot me met wakkere telepathie, waarom is geen issue bij sierlijke gedachte…

, ongelijke strijd zoals alle ongelijke mensen strijden voor hun waarheden, hun evangelien, overtuigingen alle mensen, als baby, peuter, kleuter, adolescent, man, als vrouw alle mensen, allemachtig, prachtig, krachtig neen het had geen verschil gemaakt even goed was Zij aan het kruis genageld wellicht had Zij over de opstanding anders gedacht…

Vrienden zo speciaal Dat je ze eigenlijk vergeet En als je ze dan kwijt bent Dan merk je dat niet eens…

door de wind geleid loopt de wandelaar eenzaam niet alleen langs groene paden met broedende berm die vol verwachting in eieren genesteld die nieuw leven dragen door zon verwarmd loopt de wandelaar door groene weiden waar lentegras pril de liefde omarmt die sterren fonkelen in ogen die branden vol verlangende lust in vallende duisternis…

Cultuurbarbaren zijn het, die van IS Een beeldenstorm in ’t oude Nineve Het enige wat telt, is hun MOSKEE Een parallel in de geschiedenis? Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

De jaarlijkse maand van het herdenken aan zij die heen zijn gegaan zijn overleden, dood zijn gegaan maar niet (nooit) in mijn herinnering want je bent pas echt heel erg dood als er niet meer aan je gedacht wordt de maand in feite voor mij alle maanden gedenken aan zij , hun, hen die leven maar geen (enkele) rol meer spelen in jouw of die…

Er zijn van die dagen stil en bewogen dat ik zit in gedachten te weten dat er een stille kracht op mijn medewerken wacht. ik volg stil mijn gevoel tot hoever gaat nu weer dit doel het hoort bij het leven zo zullen wij het beleven.…

leeg als een uitgeknepen spons lopen vol in de nachten, met angst, verdriet en pijn zit er niet op te wachten, hoe zal het morgen weer zijn ...mijn gedachten.…

De man met de hond liep door het bos Denkend aan de vrouw die de straat overstak, Rennend, Als door de bliksem getroffen Haar ogen op één plek gericht Mensen overal Gillend Zuchtend Huilend Ontzet Niemand had het zo bedoeld Maar het was wel gebeurd Het kind was dood.…

Even denk ik aan jou Even vlug even gauw Dromend op mijn zij jou in mijn gedachten Denkend aan de toekomst en wat te verwachten Glimlachend, denkend aan daarnet Aan die paar gestolen uren in bed Alsof het nooit anders is geweest Zachtjes knuffelen, onbeschaamd, onbevreesd Je hoofd op mijn borst luisterend naar het ritme van mijn hart…

Ik kijk in het luchtledige mijn leven komt voorbij starend in de verte verwarren gedachten mij Ik wil lachen en blij zijn zodat 't verstomt Ik wil vloeken en schelden om wat geweest is, niet meer komt Ik wil eigenlijk alleen maar schrijven Waar zoek en vind ik de rust om gedachten te verwoorden, die blijven misschien in mijn "droom…

Gedachten drijven weg zinken naar de diepte met een stroomversnelling worden ze gehusseld om met de vloed terug te keren naar mijn Haventje. Gelouterd en ontdaan van overtollige ballast. Zo is er balans en zal het weer eb zijn.…

Gedachten zijn gevangenen van het gedicht waardoor pennen genoodzaakt beginnen tot het ketenen van woorden in zinnen momenten gewrongen in schakels gezwicht. Langzaam vervagen met passeren der dagen stervenden in de dorre woestijn van tijd begraven onder het stof der eeuwigheid.…

In gedachten staar ik over het water Mijn ogen lijken niets te zien Denk niet meer aan vroeger of later Denk niet meer aan misschien Alle illusies werden me ontnomen In één moment is gewoon alles weg De gedachte van nooit is gekomen Geen tijd meer dat ik grenzen verleg Verdriet maakt plaats voor kilte Gevoelens zijn niet meer aanwezig…

Mijn gedachten zijn zo grijs als de lucht Niet wetend wat der komen gaat Als regen die langs mijn ramen stroomt Komt het eruit als storm in een zucht Ver gezicht grauw en mistige lijn Misschien met donder en bliksem of is het als dwarrelend sneeuw, puur Wit als mijn gedachten konden zijn…

Wat is een gedicht niet meer dan letters op papier voor de één van meer of minder gewicht een ander betekent het geen zier. De dichter mag dan sloven, zweten, trachten mensen aan woorden binden al zal hij van die arbeid moeten eten 't blijft gokken wat lezers er van vinden. Toch blijft hij aan de letter verslaaft en schrijft zo menig vers…

Donker door nooit uitgesproken gedachten. Lachende evenmensen. Ik glimlach terug. De donkere gedachten vullen mij. Denken gaat niet meer. Ik doe het. Gedachten vloeien uit mij, vallen in een plas met bloed. Mijn gezicht glimlacht. Maar evenmensen lachen niet meer terug..…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…

Gedachten geven je soms vleugels Gedachten zweven op papier Gedachten kunnen dwalend dolen Gedachteloos zit ik nu hier Gedachten naar een ver verleden Gedachten reizen op en neer Gedachten reizen door de toekomst Gedachten vervagen iedere keer Gedachten zijn soms heel verwarrend Gedachten lopen doorelkaar Gedachte, dromen, Gedachten zijn…

Hoewel mijn gefluister de lege kamer vult In gedachten zul je me begeren In mijn gedachten kruip je tegen me aan De dekens zijn dan even jou De warmte is even liefdevol En vervreemdt mijn bed van eenzame kou Je zegt dat je van me houdt Dan open ik toch mijn ogen En voor de zoveelste keer Heeft mijn verlangen mijn verstand bedrogen…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

Mijn gedachten gaan mijn gedachten gaan verder naar het onbekende.. het onbekende wat ik niet ken het voelt zo goed het voelt zo fijn.. ja fijn voelt het met jou...…

Lang geleden waren we jong Keken naar elkaar en werden rood Bij school en in de buurt hingen we rond En in gedachten speelden we bloot Toen ontmoetten we elkaar weer Een e-mail, een sms, een bezoek Ach het was de goden verzoeken De kleren vlogen in elke hoek Het was “fout” want we hadden verplichtingen Maar het was zo verschrikkelijk spannend…

...en dan hoor ik hen schreeuwen maar ze worden niet gehoord 'k zie ze vechten als leeuwen Toch eindigen ze vermoord en de vaandels die ze dragen hangen stil, ondanks de wind maar onder harde lagen schuilt het optimisme van een kind In de zomer mag het sneeuwen geen mens die zich er aan stoort al duurt het wachten eeuwen niets dat de…

Ik dool door mijn hoofd op dit late uur en kom langs stille wensen, niet uitgesproken gedachten, vage herinneringen, smeulend vuur. Ik dool langs niet geheelde wonden, onverwerkte angsten, heimelijke zonden, zacht verdriet om mensen die er niet meer zijn. Ik zie ze aan met weemoed en met pijn. Het is de blues…

Ik zie een beeld In de spiegels van mijn gedachten Dat net als licht wordt weerkaatst Het is een echo in mijn hoofd Die mijn gedachte steeds verlicht Ik zie haar in mijn gedachten En haar beeld in dit gedicht...…

Waarom leid je mijn gedachten over de grens van mijn denken dat op die manier gedachteloos wordt Niet alleen gedachteloos dat zou misschien nog rust geven maar gevoelloos, levenloos Je leidt mij over de grens van mijn gevoelloos denken dat nu alleen nog dode gedachten in zich heeft Dode gedachten die alleen jij weer tot leven kunt…

het is moeilijk verder te leven als je het verlangen hebt gehad het allemaal op te willen geven een gedachte die aan je vrat maar met hulp van vele mensen ik geef toe ik kon het niet alleen heb ik nu vaak andere wensen mijn hart is niet meer van steen nu alle blaadjes zijn gevallen heb ik het "ergste" nu gehad?…

Omarm me liefste met heel je hart Je nam de weg naar mijn gedachten Het begin was mooi en vol van groen Maar nu staat de winter te wachten Geef de koude in mij geen kans Fluister woorden sterker dan ijs Verwarm mij liefste met je ogen Maak in mijn hoofd jouw paradijs Omarm me liefste met heel je hart Je nam de bochten van mijn geest Ze…

Mijn gedachten worden de baas over me ze spuien wanneer ze zin hebben ik word steeds minder stabiel lijkt het wel Ik val ineens uit, uit woede uit frustratie die ik niet kan beheersen gevoed door onzekerheid en angst geplaagd door twijfels en gepieker Het lijkt of ze mijn wil overnemen ik mag niet zelf mijn verstand gebruiken ik beschadig…