8 resultaten.
Paasfeest
snelsonnet
3.7 met 7 stemmen
382 We gingen Pasen, als gewoontedieren,
weer hier bij ons, met de familie vieren.
Maar dít keer was die hoogtijd écht een feest:
we waren eensgezind, ‘t was koek en ei
met onze smartphones steeds zó knus erbij!…
Heimwee naar hier
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
196 Gedachten die zo graag
Op reis gaan, naar verre,
Onbestemde oorden, waar
Het allemaal anders is,
Weg van de sleur
Van alle dag -
Maar zodra het eerste denken
De voordeur achter zich
Heeft dichtgeslagen, een frisse
Wind in 't gezicht hem raakt,
De mens blijft toch een gewoontedier,
Begint al het terugverlangen
Naar 't bekende…
epifanie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
257 De mens zit vol van die geplogenheden
hij bleef leven uit gewoonte
alsof hij in zijn lichaam hing
met een kapstok en voetstuk
behangen met te zware mantel
En van de weeromstuit
viel hij om…
zelfverloochening
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
801 ben ik vergeten wat ik hekel,
ken ik geen prik of scherpe stekel,
ik ben zo doods als zand en pier,
ik ben nu ook gewoontedier.…
Toch maar niet
hartenkreet
2.3 met 30 stemmen
4.211 Ik ga toch maar niet
Daarvan heb ik wel wat verdriet
Niet heel erg groot hoor
Wel een schuldgevoel daardoor
Zou eerst gaan, maar heb me bedacht
Hier een zucht en daar een klacht
Toch niet zo mooi daar in dat land
Voel me er niet meer thuis in dat zand
Stiekem hoor ik nu hier
Al 10 jaar een gewoontedier
Een vreemde eend in de bijt
Is…
Gouden ring
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
237 Als een gewoontedier.
Een Marokkaan op een scooter zei me
dat hij een gouden ring rijker was,
die ik hem van de straat zag rapen.
Ik zwaaide hem de vondst extra toe,
want zijn imago is pet en hij leek
ineens een gelukkige ekster.
Er was ooit een wijze, die het kind
Jezus op goud trakteerde, misschien
doet die Marokkaan hetzelfde.…
het ranke papier
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
357 in mij is geen poëzie verrezen
‘k ben slechts wat as
en steeds op reis door het vuur
dat mij niet doodt
zie hier, ik draag de dag voorhenen
nog in mijn hand
‘k laat niet los al zou dat me wel
verheven, verheven bovenal
in de zocht van elk gewoontedier
neen, laat mij maar
mijn eigen piraat wezen
die zijn bonte kleuren
schouwt zoals…
Zwaaien en sterven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
1.036 Toch moet ik nog opletten dat ik niet per abuis
mijn handen opstak,
want een mens is een gewoontedier
en zo kijk ik nog elke keer, of ze er niet zit!…