Alle inzendingen over goudvink

De winterbomen: geen duiven, geen goudvinken -- Verlaten nesten.…

Haar vleugels zwegen terwijl zij de vlucht naar vrijheid proefde werd het zweven haar haast onmogelijk gemaakt vlinderend van kleur naar kleur penseelde zij reeds gevlogen dagen in haar zelf gekozen eenzaamheid ver voorbij de laatste ets pende zij haar weg terug knipoogde bekoorlijk naar de regenboog die kleurrijk haar toekomst…

Toen ik in de dwaaltuin liep zag ik een goudvink. De wereld was een zonnige dag een geluksmoment lang! Ik struikelde en viel in het stenen boek van de tijd. Ik hield me vast aan stilgevallen wijzers. Het potlood in het opengeslagen boek wees met vermoeide punt naar de Babylonische uren.…

in overgave hechten de wortels zich aan de muur de blaadjes houden als dakpannetjes het stenen bouwsel droog twee muskaatvinkjes maken een nest van groene blaadjes een goudvink knipt een blad bij het steeltje af in verbondenheid onvervangbaar voor elkaar…

ik herinner het mij nog ik trok het bos in de ceder had zijn takken op klimhoogte gezet ik ging voor zijn kruin als een wilde kamperfoelie verleidde een goudvink dresseerde wat boomzwammen tot ze in cirkels rond een stam dansten zong mijn hoogste lied ja ik herinner het mij nog zo voelt de vrijheid…

och, kon ik spelen spelen op een klarinet het hardhout warm rustend in mijn hand mijn adem trillend zangerig langs het riet och, kon ik spelen spelen op een klarinet gelijk een goudvink zijn toonverhoging aan het einde van een liedje zet och, kon ik spelen spelen op een klarinet ik kan enkel klanken laten dansen uit mijn pen…

Zoals wij daar lagen met takjes en twijgjes nabij een bosrand zonder vragen het stuifzand dwarrelde vrij Minuten die zich moeiteloos plooiden in een waar geworden droom de ranke grassprieten tooiden het spel zonder rem, zonder toom Een roek kwam en streek neer in het geschilderde licht van de dag zag goudvinkjes getooid zonder veer over…

veranderen van uur tot uur de merel en lijster zingen er op los en monnikskappen fleuren in het bos Ik dank God voor de rijke vruchten de kers, de aardbei, en de peer ik dank God voor hun zoetheid want ieder jaar smaken ze best weer Ik dank God voor de gulden oogst de zonnebloemen die wiegen in de wind hoogzomer is nu op zijn mooist; als de goudvink…

bruïoku jouw zang klinkt mij toe als de vleugels van Orpheo- op het water - pyrrhula pyrrla in duizendschoon - 24 karaat - ³…

nadat ons dierbaar kalf verdronken was hebben we onlangs de oude waterput, midden op het dorpsplein, met vele duizenden dode vogels gedempt met dode mezen en dode mussen met dode kieviten en dode plevieren met dode merels en dode kolibries met dode futen en dode koolmeesjes met dode kanaries en dode parkieten met dode goudvinken en dode zwaluwen…

Het was er warm en rokerig en de sfeer was ongekend grappen en grollen over het leven zij kent een ieder en allen de drank werd aangelengd Veel te verteren heeft zij niet dan nipt zij zuinig en wel bewust slinks begluurd door zij die hebben het leed vermaak van velen wetend dat zij nog wel wat lust Soms is er dan een goudvink en laat…