Alle inzendingen over grassprietje

leg de stad onder een vergroter een grassprietje wordt dan een boom een mier een bange droom en de vrouwen steeds bloter…

Knak deed het grassprietje waar ik een bloemenkransje vsn maakte om iets moois mee te zeggen waarna het rustend in de zon het leven zou leggen…

Een woeste windvlaag zo onverwacht, zo hevig weg is het sprietje…

Lachend probeert zij de wolken te raken springt luchtig naar een klein briesje geluk hij schenkt haar onverbloemd nieuwe jaren zonder jeugd maar in haar ogen danst nog altijd de geest van jong najaarsdagen verlangen naar een bed van bladeren een grassprietje en lijnen hemels met hier en daar een klein vlokje wolk de witte bosanemoon…

In een grassprietje of iets groter het madeliefje zit al een poëzietje. In een blad de nerf of in de zon de glinstering van een glasscherf, ook daarbij is sprake van poëzie. En woorden veel of weinig gesproken of is er niets gezegd... een paar geschreven slechts, zelfs dan is er poëzie, echt!…

Met een grassprietje in mijn mond droom ik mijn dromen onder de bomen en fantaseer jou mee in het idee dat jij als ridder te paard onvervaard mij in galop achterop hebt genomen jouw bruine vos is pittig maar braaf met teugels los rijden wij door het bos een blokhut wacht het wordt al nacht wij drinken wijn en proeven van liefde nee, nooit…

Mijn val wordt gebroken door een grassprietje. Ik verdwijn in de grond, met druppels zoals ik. Samen zoeken we verder. We kabbelen. We stromen. Naar de Clerf en de Our. Naar de Moezel en de Rijn. De Noordzee geeft druppels, aan de Atlantische Oceaan. Eindelijk ga ik naar huis. Daar zal ik herboren worden. Eeuwig verdampen.…

Elk grassprietje luistert eerbiedig De aarde ademt stil en aandachtig. Het kleinste bloemetje bloeit open Een miertje hoor je lopen. De hemel straalt warm en fel, zomer Lippen snakkend naar adem en prevelen om meer. Dansende vormen komen tot extase Bestaat er nog een mooiere fase? De avond breekt dan aan Ik zie de volle maan.…

Ieder klein beetje, al vraag je soms hoe, op ons blauwe planeetje ieder beetje doet er toe Die paar woorden in dat spannende verhaal Een paar akkoorden maken een lied speciaal Die paar simpele lijnen in een schilderij Ieder grassprietje in een wei Iedere groene bomenlaan Iedere druppel water in de oceaan Ieder beetje, nu en later.…

Een grassprietje gevangen tussen mijn tanden al kouwend de frisheid proevend die de smaak van het groen mij geeft zijn de gedachten in mijn hoofd bedroevend. Wolken drijven steeds weer over met daaruit hier en daar wat neerslag ondanks dat mijn hart vol liefde zit zal ik moeten wachten op die ene dag.…

Het meisje aan de waterkant zag wolken, grauw en hoog Het grassprietje in haar hand bevatte het nat van haar oog De hemel, stil in avondlicht rustte van een zware dag uit In haar hart klonk ’t gedicht haar stem was zonder geluid Door ‘t riet zuchtte de wind alsof hij gelijk ‘t meisje leed O, waarom was zij zo blind toen hij haar had uitgekleed…

Ik verlang geen rozentuin niemand hoeft me dat te beloven maar ik wil ook geen bed vol violen waarop ik moet knielen Weet u, ik ben al snel tevreden met grassprietjes tussen de stenen met soms een klein verrassend bloementje wordt mijn leven verrijkt!!…

op me rug wachtend, tot ik je hoor zachtjes verhaal je over hoe mooi het is daar waar jij nu bent ik knijp mijn ogen samen en in de wolken verschijnt jouw lieve glimlach, zorgeloos je vertelt hoe de rust jou gevonden heeft je de nodige lessen hebt geleerd en met ’n blos op de wangen zeg je, dat je weer samen bent, met hem een grassprietje…

moeder natuur en de wind als gezelschap bekijk ik de voorbij drijvende wolken ik zie van die grote witte en iets donkere donderwolkjes er tussen, ze nemen vormen aan ze gaan leven, voor mijn ogen een glimlach kleurt mijn wangen als ik vliegtuigstrepen er een kus zie vormen kruisjes in de lucht meeuwen vliegen hoog in mijn mond een grassprietje…

Op een zonnige dag in maart zit je ontspannen achter het huis tot je een grassprietje ontwaart dat brutaal tussen de tegels zich als rechthebbende openbaart Die tegels heb je vorig jaar vast aaneen gelegd juist om te voorkomen dat onkruid zich daar hecht Een rukje, helaas het sprietje breekt Nu houdt het worteltje voeling en groeit tot…

Op een zonnige dag in maart zit je ontspannen uit de wind tot je een grassprietje ontwaart dat brutaal tussen de tegels zich als rechthebbende openbaart Die tegels heb ik vorig jaar vast aaneen gelegd juist om te voorkomen dat onkruid zich daar hecht Eén rukje, maar het haartje blijft Nu houdt het sprietje voeling en groeit tot m’n…