Alle inzendingen over haiku waterlelie

Bloem op het water drijvend op je bladeren je spiegelt schoonheid…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

Haiku - gedicht van weinig woorden gevangen in beelden. Door het oog van een haiku wordt een wonder geboren. Dichters sterven jong - een haiku schrijver haalt met gemak de tachtig. Hij schrijft haiku's en ontdekt dat hij minder woorden nodig heeft. Een haiku is een landschap in taal.…

Code groen - waarschuwing voor kikkers in haiku's. Een goede haiku is zeldzaam als een witte leeuw. Zij schrijft haiku's en ontdekt dat zij minder woorden nodig heeft. Sommige haiku's willen geen kort gedicht zijn - ze blijven steken. Schier onmogelijk om samen in één haiku te wonen.…

Een haiku is een schaakspel van woorden waarbij elke zet telt. --- Gedachten uit het niets woorden zoeken woorden tot er een haiku staat. --- Kwinkelerende haiku gebouwd uit woorden wiegend op de wind. --- Een haiku is een stilleven van weinig woorden. --- Haiku's komen en gaan ze ontstaan spontaan het gras drinkt…

ogen spreken boekdelen niets verduistert laat mijn blik jou helen verzachtende woorden gefluisterd in deze koude nacht wil ik je laten ontdooien iets wat jouw pijn verzacht gevoelens vastgevroren mens vol met pracht laat je hart spreken ik hou je vast het ijs begint te breken…

over het groene gras bij de brug waar ik jouw schittering las zittend rondom jouw bloeiende weelde kleuren mijn gedachten waar je mij een wijze les leerde groen gras niet langer bruin vijver van geluk achter in mijn eigen tuin…

meeslepende muziek neem mij mee naar jouw mooie mystiek betoverende melodie zoveel meer dan ritme samen in harmonie doet mij zweven laat de zoete beweging weer herleven…

overwonnen stormen zullen jouw geheel als mens zijn vormen wees de kapitein van je schip neem het roer in je handen je zal op jouw koers belanden koester je leven bevaar jouw oceaan geniet van het waardevolle bestaan…

kleintje ga je mee pak je emmertje en schep genieten van de zee dit wordt dolle pret zandkastelen bouwen op het zachte zand dit beeld behouden op eindeloze stranden lekker onbezorgd spelen helaas moeten we het nog doen met onze sjaal en wanten…

ieder mens is uniek dit maakt ons ondoorgrondelijk diep ieder leven dat ons is gegeven op onze eigen manier te beleven een eigen melodie met acceptatie en respect dan heb je de juiste stap gezet…

deinende zee adembenemend uitzicht intens blauw water betoverend verlicht zonsondergang weerkaatst mijn blik naar mijn gedachten rustgevend geluid snijdend door de golven niet meer naar het vasteland mijn hart is aan de zee verpand…

de nacht breekt aan vol passie waarin ik jouw hartstocht beaam met elkaar versmolten genietend samen hoog in de wolken streel liefdevol jouw gezicht fonkelende ogen volledig op elkaar gericht…

een lange weg moeten bewandelen wel een paar keer gestruikeld altijd weer opgestaan nooit meer treuzelen nog alleen maar vooruit gaan…

ingeslapen muzieknoot blaast nieuw leven in waardoor zich een vloeiende melodie ontbloot instrument al eeuwenoud bespeelt zijn magische snaren adembenemend door al zijn eenvoud naderend slotstuk heftige klanken snijden door mijn ziel doet deze stervende muzieknoot weer leven…

oranje is jou kleur zoet en sappig wat een heerlijke geur je schil eraf ik leg je bloot haal je uit elkaar geniet klein heerlijk gebaar C Waterlelie…

prachtige uitstraling ijsblauwe ogen die niet koel keken naar hetgeen wat ze liefhad altijd observeren ze waren nooit neergebogen dankbaar voor wat ze had wist ze ook dat haar rijke leven waar ze veel van had genoten de dood bezat in haar ijsblauwe uitstraling kon je het antwoord lezen waarom ze haar naar hogere machten verheven C Waterlelie…

een haiku is een hengelaar die hengelt naar een lieve glimlach ~~~~ Hollandse nieuwe : die eerste verse haiku glimmend van de lach ~~~~ vet van de glimlach presenteert hij zijn haiku de letters glimmen…

DIE HAIKU DICHTER (haiku) hij strooit de letters als bloemzaadjes in het rond en alles valt goed…

bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen de wezensinhoud doet er voor mij toe bekoord ben ik door Tanka en Haiku compact verdichten is wat ik dan doe zonder bezieling kan ik het niet stellen bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen…

de ondergaande zon glanst over de waterlelie die haar blad laat hangen grassprietjes buigen onder snoeren regenkralen waar onzichtbare vogeltjes elkaar oppiepen in de ochtendmist…

Zie de lelie op het water Dansend in de zonneschijn Uit de donk're grond gerezen Mag er in al z'n schoonheid zijn Laat hij zien - ik mag er wezen Uit de donk're grond gerezen In de diepte stil gaan groeien Laat hij zien - ik mag er wezen Staat nu rustig blij te bloeien In de diepte stil gaan groeien Geworteld in de zwarte grond Staat…

Zachtjes deinend op het water Ontsluit zij traag haar schoonheid Gelijk met de eerste zonnestralen Haar hele pracht en openheid Bewaart zij voor de dag iets later Dan in al haar kwetsbare schoonheid Laat ze haar hele pracht ontluiken Haar hart vol stuifmeelstampers Voor snoepers die haar ongezien ruiken Gulzig smullend van haar heerlijkheid…

Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht. Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...…

geurend drijf ik in kringen rond open mijn bloemrijk gezicht straal aan de oppervlakte van mijn wezen voel en proef het leven in veelkleurig licht adem oeverloos zonder zorgen als mijn bloemen sluiten kijk ik alweer vooruit naar morgen…

strelend haar dijen in geuren van abrikozenbloesem de wind waait haar adem in honing zoete amandelolie haar huid zinspeelt in het kleinste detail haar ogen ijl breekbaar lippen tuitend in beginnende dauw…

Zij zijn het sprookje van de vijver. De bloemen spreken tot de verbeelding. In gedachten zie je de kikker erop zitten, die veranderde in een mooie prins. De erotische bloem beweegt zich mee met de veranderingen van de natuur. In het donker gaan de knoppen dicht. Bij dageraad komen ze weer tot leven. De bloem ontvouwt zich meerdere keren…

'Ik heb de witte waterlelie lief' Het ijs is dan onmiddellijk gebroken Of niet - dan houdt ze denk ik meer van koken…

Ik sta aan de kant s’morgens vroeg de waterlelie moe van haar dag die is omgegaan heeft besloten zich te sluiten dan gooi ik doorzichtig een kiezel in het water zodat de kringen haar doen besluiten voor mij weer open te gaan…