Alle inzendingen over karel appel

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

Kwakte kleurrijk woorden op papier als schilderijen van Karel Appel flatsj klotsj klatjs flotsj beginnend met een hele lange zin gevolgd door een kort woord is een luipaard wel een lui paard is er wel logica- geen idee- dus niet Alles verscheurd en verbrand begin ik maar opnieuw ben ik nu ongerijmd wel nee slechts verfijnd dat rijmt…

Het is een kunst zei Karel Appel om de eindjes aan elkaar te breien het is voor ons allen gesappel sprak de expressieve Corneille. Vroegen Dortemont en Constant ook Asger Jorn, de Deen hebben jullie vaak een klant? bij ons komt er nauwelijks één.…

Ik vind Karel Appel en soortgelijke verfspuiters maar ordinaire prutsers vergeleken met jouw parels. Ik vind je naam even liefelijk als je achtergelaten werk, wat voorzeker met de minuut in waarde stijgt! Geef je hemelse banknummer maar even door, kun je lachen!…

Resultaat nog net geen Karel Appel, we dopen hem Karel Groenmonster! Dan gaat de telefoon, maar het kind is helemaal boven, 't kreng rinkelt helemaal beneden, dus een spurt twee trappen af en nou is traplopen niet echt een favoriete bezigheid, vandaar dat ze bijna 't laatste gedeelte onbedoeld naar beneden glijdt.…

Wat schonkig voelde ook zijn lijf, Want Karel werd wat mager. Vanmorgen vroeg is het gebeurd, Karel is uit geklust Zijn kattengeest is opgebeurd Naar het land van altijd rust.…

zat Karel al vroeg in het bloed Het publiek was dankbaar en de beloning goed Zo stortte onze Karel zich van menige toren Totdat in huize Merel kleintjes werden geboren Moeder de vrouw greep Karel bij zijn veren Het werd nu eens tijd andere zaken te leren Al dat stunten was leuk, maar eerst kwam 't gezin En zo schoot de vrije vogel er uiteindelijk…

Die Karel “de Grote”, kerel en vent, misschien meer dan veertien vrouwen in bed hij schonk hen liefde, ook hij had veel pret, zijn nakomelingen nog immer present het Roelantslied echter gaat over strijd heel stellig was Karel kind van zijn tijd…

Karel was een flinkse maat, Struis en bruin van vel; Al de meiskens uit de buurt Vonden Karel wel. Ze belonkten hem zo teer Door de groene ruit... Hij keek toch naar hen nooit weer, - Karel lachte ze uit. Eens, terwijl het avondrood Zonk op veld en hut, Hoorde m'in de blijde buurt Vedel en geschut.…

De ‘Appel’ was een klein vermogen waard, Wist een expert bij ‘Kunst en kitsch’ te melden, Waar in de week daarna drie kenners stelden Dat die geschikt was voor de open haard. De wereld van de kunst is voor naïeven, Mijn kleinkind hoort ook bij die primitieven.…

Oom Karel niets vermoedend in een bootje bij Loosdrecht. Drie weken later was hij dood, niet meer vatbaar voor celluloid.…

Rudie Fuchs is slordig omgesprongen met kunst die hij in bruikleen had gekregen. Of heeft het aan de kunstenaar gelegen, dat dit nu tot de pers is doorgedrongen? Al heeft hij dan de boel niet echt geflest, Zijn afscheidsfeest is nu wel goed verpest.…

Na de laatste verloren wedstrijd zijn de voetbaltrainers Ron Jans en John Karelse door hun clubs ontslagen. Verliezen is om moeilijkheden vragen, Dit weekend kregen er weer twee de zak. John Karelse kreeg zijn congé bij NAC En Standaard Luik heeft nu Ron Jans ontslagen.…

- naar Karel van de Woestijne…

Verwaaid door de wind alleen achtergelaten op de verlaten akker. Het vergeten kind gebleven toen de panfluit uit Hamelen vertrok. Maar in haar handen droeg ze het zwaard Indural het scherp veelzijdig snijdend wapen van het woord. dus zou ze nimmer eenzaam zijn. Ze kreeg de gave stil te blijven staan om als boom diep te wortelen…

Hij bond de strijd aan met de Saracenen De koene koning uit het Roelandslied Wie van hem afstamt zegt de sage niet Hij liet een harem delen in zijn genen De Christen-koning werd gekroond tot keizer Door zijn minuskel werd Europa wijzer…

De tijd is als een mooie vlinder Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V Als een klok met jaren als cijfers…

Het snelsonnet ligt somtijds onder vuur: als Driek van Wissen wordt beschouwd als ‘god’ gaat creativiteit tot slot kapot. Maar ík verkoop mijn dichtershuid heel duur. Als ú de teugels ook een keer laat vieren zal Pegasus u danken. BLIJF DUS MIEREN!…

Ik heb een hart van appel met rode randjes licht beschadigd met kleine stukjes zacht gedeukt. Ik heb een ziel van appel gegroeid door warmte gebeten door indringers. Ik heb een huid van appel schrammen van het vallen schimmel van het verouderen. Ik ben appel af- gehandeld.…

Ik lig hier in de fruitmand helemaal aan de rand. Naast me ligt een banaan. Een banaan? daar heb je niks aan. Ze zijn te lang, ze kijken uit, hoog boven al het fruit. Als ze nu eens iets zouden zeggen, kon je vragen hoe ze daar beneden hun brood beleggen. Misschien kan hij het zien? Misschien…

Besmeurde kinderhanden Nagels zwart omrandt Diep in straten daar verzonken Niemand die om hen rouwt Flakkerend kaarslicht Verwarmen ogen koesterend Gesprongen koude handen Tot disk ontvouwde krant Glinsterend getooid Belemmerd het zicht Met ijzige witte parels In het schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten…

Wat lees ik nou, Is ze een appelvrouw ? Maar een onderdeeltje, Appeltje zonder steeltje, Zoals de schepper het hebben wou.…

Een appelbloesem is een juweel van een ding om naar te kijken ik ken een appelboom die staat zo scheef er hangen zoveel appelen aan die wordt zo gestut doet zijn rug niet zeer valt die niet een keer zag je maar eens al die appelen hangen o wat waren toch je ogen groot…

Wat een grote appel zegt opa het moet een taai steeltje geweest zijn om zo een appel te dragen men is nooit te oud om zich te verwonderen…

Een groene belegger uit Horst Spaarde appels voor de dorst. Naar mijn weten Heeft zij ze zelf niet gegeten Maar gedronken, uit volle borst. Een appèl Voor de appel.…

Op mijn vakantie in het buitenland Verbleef ik in een tuin met appelbomen Het rijpe fruit verscheen in al mijn dromen Met zeven Adams, etend uit mijn hand Maar thuis is het snel over met die roes Wel heb ik nog zes potten appelmoes…

Er schuilt een gedicht in mij als een trage kanker een koekoeksei dat zich laven wil aan het merg van de vredige avonden Zo weeg ik de dagen in mijn handen en dicht van mijn schamel bestaan, van haar hals die vaag geurde naar viooltjes in haar huis onder de magere maan.. En later op het malse vijvergras at ze pink ladies op mijn schoot,…

Ik wacht tot de appel niet ver van de boom valt of de zwaarte ontstijgt. De appel is rood en hardstelig; hij hecht aan zijn tak, zwelt welbehaaglijk. Ik heb tijd zat. De appel weet niet dat de zwaarte kracht, wet is, dat de tak zijn dracht moe wordt. Het is herfst: appeltijd.…

(in beeld & beweging) stilleven met appels stilleven met één appel... stilleven…

Kraaien eten van de appels Die groeien aan de appelboom Sappige, vlezige appels Die groeien aan de appelboom Op de top van de vuilnisbelt Tussen smeltende rubber autobanden En rottende lappen weggegooid vlees Groeien aan de appelboom Sappige, vlezige appels De kraai die het goorste lied Spuwt Eet de sappigste Huilende appel Doek!…