inloggen

Snelsonnetten

snelsonnet (nr. 8.053):

mieren

Het snelsonnet ligt somtijds onder vuur:
als Driek van Wissen wordt beschouwd als ‘god’
gaat creativiteit tot slot kapot.
Maar ík verkoop mijn dichtershuid heel duur.

Als ú de teugels ook een keer laat vieren
zal Pegasus u danken. BLIJF DUS MIEREN!

... Driek van Wissen (1943-2010): de bekendste schrijver van snelsonnetten en een van de allerbeste.
Mieren: een beetje aanklooien (met dank aan Karel Appel). Immers: het snelsonnet moet je niet al te serieus nemen... Het is light verse, geen Heilige Schrift. ...

Schrijver: Jan Woordenaar Bontje, 9 juli 2023


Geplaatst in de categorie: lightverse

4.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 279

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Maxim, een jaar geleden
Wellicht biedt het licht van het vrije vers, met al zijn vrije voeten, voor jou een beter te hanteren lichtvoetig alternatief, Jan?

Het vrije vers luistert naar allerlei wetten, maar op gezette tijden kan daar met kolderieke, mits rijmende, invallen van worden afgeweken.
Iets wat Inge Boulonois zich in deze geheiligde republiek van Driek ook weleens liet welgevallen...

Een aangename voortzetting
met lichtvoetig verrassingen, etc.

Mede namens Drie Kist,
Ds. Gremdaat
Jan Woordenaar Bontje, een jaar geleden
De "grap" is dat het mij gaat om zeer kleine "afwijkingen" van de "leer", zoals bijv. rijk rijm, volrijm, enz. Ik vind dat dat kan en heb eerlijk gezegd "lak" aan de bijna "bijbelse" "exegese" door "dogmatici" of "driekisten". De aanhalingstekens bedoel ik als verzachtend, humoristisch, plagerijtjes.
Max de Lussanet , een jaar geleden
@Jan:
Mijn zeer welgemeende complimenten Jan, voor dit erudiet exposé.
Het lijkt waarachtig wel een 'non mea culpa', iets wat jou kennelijk zo diep in de genen zit, dat je daar niet alleen voor uit wilt komen, maar ook van wilt getuigen. Dat siert je.

Deze onthulling die meer wegheeft van een bekentenis van een voorvechter van het vrije woord verdient m.i. dan ook respect.
Let wel, ik zeg niet àlle respect, want die 'maar' voelde je natuurlijk al aankomen.

Je noemt, temidden van welluidende volzinnen in je republiek der Letteren, enkele citaten. Een ervan wil ik er uitlichten, namelijk dat van Nijhoff: Er staat niet wat er staat. En daar zit misschien wel de crux Jan, de angel waar jouw beknelde schoen wringt.

Je kunt je gedachte prima neerpennen in een volzin.
Maar dat is nog geen snelsonnet.
Om daar vervolgens via associaties, je eigen vocabulaire en evt. synoniemen een gecomprimeerd jambisch systeem van te maken, vereist weer het nodige denk- en klankwerk. Als je daar goed uitkomt staat het resultaat in vier regels, een abba'tje. Daarmee zeg je wat je wil zeggen: de intentie staat er. Voor jou!

Maar de lezer kan er best andere gedachten bij hebben. Met het cc-distichon doe je vervolgens wat aan relativering: je maakt er een pointe van en laat de lezer glimlachen: Ah, leuk bedacht! Pas dan staat er WEL wat er staat...juist doordat het, gecomprimeerd en wel, beantwoordt aan de oeroude wet van klank, woord en humor.

Dàt, mijn beste Jan, is de bedoeling van wat je in een woord- en klankframe van dertig jamben kunt zeggen. Vrij van beperkingen, geenszins geharnast, maar juist geholpen door die kapstok. Een snelsonnet is geen mierenhoop, Jan, alsjeblieft!
Jan Woordenaar Bontje, een jaar geleden
@Max:

O ja, als dichter heb ik zeer zeker nog veel te leren. Ik ben in de beste zin van het woord een amateur, of, zoals de Vlamingen zeggen: een liefhebber. Daar schaam ik me niet voor: openstaan voor nieuwe ervaringen, opvattingen, wetmatigheden, regels, zowel binnen als buiten de poëzie, is in mijn optiek een juiste en positieve en verrijkende en vérreikende levenshouding, die ik dan ook graag toepas. Niemand is te oud om te leren...

Maar ik durf en wil graag beweren dat ik liever tot de rekkelijken behoor dan tot de preciezen.

Liever frank en vrij zo af en toe buiten de perken treden dan vrijwillig opgesloten blijven in een door starheid of verafgoding ingegeven, keurig aangeharkte maar zielloze tuin. Liever in de tuin der lusten dan in de tuin der lasten.

Liever mij af en toe schrammen en bezeren aan de relatieve wildgroei van het licht en vrij opgevatte snelsonnet, dan gekooid en geknot worden door (uiteindelijk ook maar mierende) snelsonnetletterknechten die zelfs niet heel af en toe van de regels willen of durven afwijken.

Ik dicht voor mijn plezier: plezierdichten, om Drs. P maar eens te citeren. [Ook zo iemand die ik heel hoog heb zitten, maar bij wie ik als beginnend dichter idd. nog steeds niet verder reik dan de bovenrand van zijn poëtische schoen...]

Nogmaals: zélfs het snelsonnet is geen heilige schrift. [[Ik zag afgelopen zondag in Leiden tijdens het Rembrandt festival daar, "Arminius" en "Gomarus" redetwisten. De eerste verdedigde een vrijzinnige, rekkelijke, ondogmatische, interpretate van de bijbel terwijl de ander die bijbel letterlijk nam. Je snapt dat ik "arminiaan" in hart en nieren ben. Dankzij Gomarus' interpretatie is uiteindelijk Neerlands grootste staatsman ooit, Johan van Oldenbarnevelt, in 1619 op het schavot onthoofd. Ik schrijf dit niet omdat ik vrees voor de onthechting van mijn arme hoofd van mijn even armzalige lichaam, maar om aan te geven dat starheid in denken en het tegen elke ervaringswetenschap of creativiteit in vasthouden aan dogma's of regels in elke situatie, gewoonweg eng en soms zelfs angstaanjagend is.]]

Gelukkig bestaat er niet zoiets als poëziepolitie en verklaar ik mijzelf zonder gevaar te lopen, tot vrije dichter in de Republiek der Letteren. Ik neem brutaal het recht om hier en daar wat lichtvoetig of versvoetig af te wijken van de regels.

Ik hou mij i.h.a. uiteraard aan de regels, maar waar nodig, stap ik net buiten het hek. Kennelijk staat er volgens sommigen een bordje bij het snelsonnet "verboden om ook maar heel summier van de regels af te wijken", maar aan de andere kant van dat bordje staat niets en die kant is voor dichters als ik gemaakt.

No hard feelings, er staat per slot van rekening niet wat er staat,

poëtische groet,

Jan Woordenaar Bontje
Jan Woordenaar Bontje, een jaar geleden
@MAX.

Vreemde gang van zaken en rare manier van becommentariëren: je poneert een stelling, maar weigert, als blijkt dat hij onduidelijk dus niet-communicatief is, hem toe te lichten. De mist die je daarmee creëert lijkt niet op, maar doet wel denken aan, zekere lieden die een tsunami aan woorden en zinnen spuien maar het vertikken duidelijkheid te verschaffen als daarom gevraagd wordt. Ik ga ervanuit dat je geen verborgen agenda hebt [je bent immers geen politicus], maar verduidelijking en duiding van je woorden zou toch wel prettig zijn!
Max, een jaar geleden
Trouwens, mijn welgemeende dank voor je waardering, mister Woordenaar. Je bent een Praatjesmaker pur sang, maar als dichter heb je nog veel te leren, zo te zien...
Max, een jaar geleden
Dat hang ik niet aan Karel Appel's neus
Noch aan die van Jan B.
de Woordenaar
In een sonnet past geen "gemier", da's klaar
Dat weet je sinds je hier
begon Jan, heus!

Geen lezer neemt "gemier"
ooit serieus
Al is het lightverse, 't is aan
jou de keus!
Jan Woordenaar Bontje, een jaar geleden
@Max:

Sorry, ik begrijp je niet: wat bedoel je met "een steekje los"?
Max, een jaar geleden
Dank voor je compliment,
mijn beste Jan
Na 't lezen van je oproep
dacht ik 'Zo?!?'
Een steekje los verdient echt
geen chapeau!
Kom op je schreden terug,
mijn beste Jan!

Merci!
Max de Lussanet, een jaar geleden
Voor een poëet is 't niet
te hoog gegrepen
Die mix van humor en van
's werelds leed
In dertig jamben dicht aaneen gesmeed
Het is een avontuur van lettergrepen

Ook schrijver dezes houdt van Pegasus
Mits vorm en inhoud kloppen als een bus!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)