Alle inzendingen over kinders

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Ik kan geen woorden vinden Wat het met me doet Zijn kind in mijn kinds armen Maar 't voelt zo trots, zo goed Beiden kan ik ze knuffelen Beiden o zo lief Woorden kan ik niet vinden Ik houd van hen, zo intensief…

Ging je vroeger met de schoolreisbus naar huis Dan kroop je met je klas onder de stoelen Om op te springen en je gek te joelen Zo kwam je dan weer opgetogen thuis Nu sta jij als ouder trillend bij de poort Heeft je kind misschien een eigen kind aan boord?…

kinderen spelen hun stemmen worden één stem klaterend water…

voor ‘t kleine bange meisje dat nooit echt een kind kon zijn pluk ik mooie gele bloemen in een zonovergoten wei aan ‘t kleine lieve meisje dat nooit echt een kind mocht zijn wil ik al mijn liefde geven en haar vertellen het is voorbij tegen ‘t kind dat je niet zijn kon wil ik zeggen jij mag er zijn heb vertrouwen in de toekomst…

in verbaasde ogenblikken schonk het leven jou aan mij verwondert door het wonder toch uit het niets kwam jij. jij gaf me iets wat niet bestond voordat ik jou aanschouwde wie was ik dat jij je aan mij toevertouwde.…

Zo’n stap zet je gewetensvol Je kiest voor liefde geven Ervaring heb je dan nog niet Maar samen weet je zeker Dat je een toekomst ziet Dat je een keuze hebt gemaakt Voor nieuw beginnend leven En als de ouders terugzien op de opgegroeide kinderen die zelf hun keuzes maken bedenken ze, hoop ik, laat ze hun gang maar gaan bemoei je er…

Het kind in mij dat boven kwam heeft eventjes heel erg genoten toen ik weer met beide benen op de grond stond heb ik tranen om verloren kind zijn vergoten.…

Het kind, zij draagt geen strikjes meer of vlechtjes in haar mooie haar het kind zijn is haar afgepakt zo jong volwassen worden was te zwaar.…

Blijf je mijn kind…

Stilletjes lig je daar, je bent wel wakker doch, je staart maar De zon schijnt op je gezichtje zo mooi, mijn kind....…

Mijn geweldige kind, Jij hebt mijn vertrouwen in het leven gered. Ik ben zo trots als ik naar je kijk, mijn lekkere knul. Een plasje op je pot en je geeft een brul. Hiep, hiep, hoera klinkt het, Goed gedaan.... Maar voor mama hoeft het niet zo snel te gaan….…

Het legt zijn handje in een grote, warme mensenhand. Dit ene kleine, simpele gebaar met oogjes vol vertrouwen en geloof. Een alledaags moment, eenvoudig en zo eigen, één simpel gebaar en toch zo speciaal … de mooiste dingen in een mensentaal.…

Een kind, zo onschuldig en klein. Het leven is soms moeilijk, ik maak me soms zo druk. Zoekend naar de weg van liefde en geluk. Blijf jij nu maar kind en wees maar niet bang. Straks ben je volwassen dat duurt echt niet lang.…

Een kind van deze wereld een kind dat schreeuwt om aandacht een kind verloren en alleen een kind dat naar liefde smacht. Een kind in oorlog een kind als soldaat een kind zonder liefde opgegroeid een kind dat ten onder gaat.…

Haar schoentjes zijn in stof gesluierd het eens blauwe rokje vaal verkleurd d’r versleten witte bloesje smoezelig en haar vermoeid gezichtje groezelig als ze schaduwstil komt aan gekuierd haar kinderogen verdrinken in pijn maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas vraagt de stoere soldaat met klem en wanhopig gebroken fluisterstem: weet u waar…

Vandaag huil ik mijn stille tranen uit verdriet over mijn "verloren" kind die mij niet meer als zijn moeder ziet en mij niet meer van waarde vindt. Verkeerde vrienden, foute dingen waar hij aan tenonder gaat zolang hij maar nooit vergeet dat mijn hart altijd voor hem open staat.…

oh mengelmoes van duizend volkeren als ik jullie daar zie staan ben ik blij dat ik kan zeggen het is toch wel goed gegaan met jullie regenbogen ogen geven jullie deze wereld kleur door jullie onbevangen denken opent zich zo menig deur vervagen zoveel enge grenzen zijn jullie mens onder de mensen.…

ze koestert haar kind met warme ogen haar aandacht schemert rood in het groen in armen vol rozen wiegt ze haar kind de geur van hen samen gedragen door de wind zij vlijt haar kind in een bed van gras het kind dat even in haar gedachten was…

Mijn bestaan Is vergaan Door jouw komst Nooit meer onbekommerd Doen wat ik wil Zonder al te veel zorgen Voor de dag van morgen De verandering is groot Het begon in mijn schoot En nu jij bestaat Leef ik voor jou Met veel zorgen Vooral voor de dag van morgen…

We keken elkaar aan en er was meteen contact. Je zette 't op een brullen en ik dacht, dan hebben we dat maar gehad. Kon er naartoe leven, dus wennen was zo moeilijk niet. Maar nu ik er op terugkijk, is 't net of ik nu pas zie, dat de tijd van dragen veel te kort was. Bij de eerste, zijn er zoveel vragen, hoe of dat 't "zonder"…

Kinderen Geboren uit liefde, verlangend verwacht. Geschenk van de hemel aan mensen gebracht. Bemind en gekoesterd, van harte aanvaard, de start van zo'n leven een koninkrijk waard!…

Ik heb je in mijn buik gedragen Ik voelde jouw leven in mijn buik Ik streelde je en wilde je vragen Blijf nog een tijdje in mijn buik. hier doet niemand je nog kwaad in mijn buik ben je nog heilig Hier is het voor jou nog veilig hier ken je nog geen kattekwaad. Over mijn buik kan ik je strelen In mijn buik draag ik je mee waar ik ga: Jij…

Kinderen zijn vervelend in vragen. Al ben je nog zo vreselijk alert. Kinderen zijn gevaarlijk als ze weten, wat zo mooi verzwegen werd. Kinderen zijn akelig waneer ze zeuren , Dan doe je gewoon je hart op slot, Kinderen zijn te veel als ze zeggen. Jullie maken alles kapot. Daarom hebben ouders kinderen, en kinderen geen ouders meer.…

Leg je handje in mijn hand, Ik breng je naar het bloemenland, Het land, waar het hoge pijpkruid groeit En waar de witte meidoorn bloeit. Daar zijn bloemen in overvloed, Boven het hoofd en onder de voet, Met bloemen bekranst, met bloemen beladen, Zullen we door de bloemen waden, Langzaam aan, dat onze hakken Niet de stelen zouden knakken.…

Daarom zou ik graag willen weten, wat er achter steekt, wat mensen bezielt een kind te vermoorden. Graag zou ik antwoord krijgen hoe mensen erbij komen een ander wat aan te doen, hoe het anders te verwoorden. Is dit een tic, een ziekte of soms een nieuw fenomeen, nou dan kan het mij gestolen worden en ik denk mij niet alleen!…

Mijn kind, Kom toch alleen maar dicht bij Mij, je hoeft geen woord te zeggen. Mijn kind, Mijn geliefde, dat ben jij heus, je hoeft niets uit te leggen. Ik weet precies wat er in je leeft en Ik ken al je gedachten, 'K wil dat je't Mij in handen geeft, laat Me toch niet langer wachten.…

Dank U wel voor al mijn kind'ren zo verschillend, zo uniek, dank U dat ze kunnen kijken, kunnen luist'ren naar muziek. Dank U dat ze mogen leven onbezorgd en zo gezond, dank U dat ze kunnen lopen, woorden vormen met hun mond.…

Ik had je willen bouwen van het harde hout met balken die wat dragen konden in steen die het blauw van staal omsloot maar mijn handen beefden even ik zag dezelfde architecturale fouten die ik in mijn hoofd vergeten wou spiegelde me in de vensters van je huis waar ik mijn eigen dromen ontmoette die ik ooit verloor maar een open deur…

o,wonderbaar wezentje zo teder en klein, wat is je huidje zacht, je bent de liefste mijn waar ik op heb gewacht. Wat lig je rustig in je warme bed, je haartjes zijn net zijde. Niets is er wat mij belet, om me aan jou te wijden. De tederheid die stroomt in mij, maakt me een gelukkig mens. Je bent bijzonder,maakt me blij mijn allermooiste…