Alle inzendingen over levensritme

Soms is je ritme van slag lijkt de juiste toon maar niet te vinden zit je in een andere maat vibreert je gevoel daar op een andere golflengte dat voelt dan als eeuwig maar blijkt achteraf toch kort gelukkig kan je ritme ook weer gaan kloppen zolang je hart nog klopt…

Tijd is als de zee oneindig verre deining in hoog en laag aanspoelende vloed woedend als branding ebbend verdwijnend met regelmaat en rust, perpetuum mobilé van levensritme.…

het Franse platteland de vaak geroemde campagne bergen, heuvels, weilanden, bossen en meren de drang om hier ooit terug te keren de rust en stilte haar intense natuur die je snel deelgenoot maakt van een ander levensritme en na verloop van tijd positief invloed heeft op je gemoed alsmede het gebruik van 't gezonde verstand…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten in ritme van alledaagse omgang zoek ik de paden in het leven waar ik verzekerd ben van ’t zijn, liefde krijg waarnaar ik verlang dat ik niet over eigen woorden val zeker wetend het eind zal halen niet…

jij had de instrumenten voor ons klein orkest bespeelde ze met passie en ondeugende frivoliteit ik gaf in ondertonen het houvast en levensritme aan maar vaak lieten wij ons gaan in het vrij improviseren lachend steeds proberen om de poorten van de hemel te bereiken na twee solo’s alles gevend om het wonder rond te krijgen…

Geef mij de diepte van jouw zinnen geef mij de knipoog van jouw hart Dan geef ik jou mijn levensritme en alles wat mij steeds verward Geef mij de kracht van jouw verhalen geef mij een teken van jouw zijn Dan geef ik jou mijn harteklanken van honingzoet tot ambrozijn.…

weekend levensritme bepalend baken in de oceaan van tijd na pensionering gewone dagen levensreis zonder stations weekend vrijheid zonder plicht onderscheidt zich van midweek nú sleur en onbewust bestaan in gevoelsmatig tijdloze wereld ontsteek licht in oud baken stijlvol golfen op zondag geeft weer ritme en houvast hoe ouder hoe korter…

Het levensritme begon weer aan zijn normale tred. Het bewoog op de gekende wegen. Het werd weer helder, ik had teveel gezwegen.…

leven is een tijdreis op het ‘ruimteschip Aarde’ met weekeinden als levensritme bepalende baken in een zee van tijd voor ouderen hebben alle dagen hetzelfde gezicht verliezen soms de oriënterende grip op ‘t leven gevaar van sleur onbewust bestaan in ‘n flow ligt op de loer op wegen zonder pleisterplaats van vermaak de kale…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

Het levensritme, het is niet meer strak, Maar klinkt bijna als zoete akkoorden. Mijn emoties de baas, ook het verdriet, Wandel ik zwijgend langs de kust. Misschien is het ooit slechter geweest, Of anders, ik kan het je niet goed zeggen. Misschien was de lucht toen niet blauw, Of leefde ik meer dan nu met de zorgen.…

hij laat zich verleiden tot een dansje zwoel samenzijn met zeismans in een intieme omstrengeling schuifelen ze heel even kaak tegen been sloom en slinkend levensritme begeleidt het gedempte bonzen van zijn protesterend hart ergens ver weg slaat een eenzaam uur niet het zijne nog niet wijl ingebeelde tonen zachtjes wegsterven bevrijdt…