Alle inzendingen over lief zout

onderhands zilt gevonden vingers dragen het, welgevormd nu naar mijn rug en heen- en teruggewreven dit leven voelt de geur van olie uit een paarse bloem gepuurd -zo zacht in eendracht met wat korrels aangebracht om mij, mijn huid, mezelf te laten kennen en zo draag ik, immer als een jas jouw liefde warm, weldadig in de pasvorm…

Behalve zij, die de kust in zout verdronken haalden Zo zout.…

van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief wil ik met pasen een vleugje op mijn ei...…

van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief wil ik met Pasen een snufje op mijn ei...…

Hoe zoet is suiker hoe zout is de zee Hoe warm is vriendschap hoe nijdig de haat Hoe lief ‘n complimentje, hoe naar een snauw Hoe zeg je gewoon “ik hou van jou” Hoe zoet de suiker is, hoe zout ook de zee ‘n lief gebaar, zegt meer dan duizend woorden Daar doe je ‘t toch mee?…

van het zout gewonnen uit de tranen van m'n lief wil ik met pasen een vleugje op mijn ei...…

haar voetstappen raken woeste golven gedachten vluchten volgen kan niet, niet meer, maar lief had zij ze, zo lief het zout schrijnt in wonden terwijl wapperende haren om storm lijken te schreeuwen…

Feestelijk paasontbijt Eieren bakken met Bacon, tomaat, snufje peper en zout. Tafel versierd met veel Heldergeelkleurende Narcissen, kom lief je eitje wordt koud.…

als ik er niet meer ben lief lees jij dan mijn letters nog of stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal "answer" dan klinken op klanken van ooit waar vragen nog geen…

mijn bloed vloeit zout als het grillige zilte losgerukt van de golfbreker zwerf ik met de witte schuimkoppen mee over zee schuimkoppen zijn onschuldig enkel mensen varen te ver eindigen als lege schelpen en worden platgetrapt op het strand…

De laatste schaatsen zijn zo goed als op Er is geen slee of schuiver meer te krijgen Ook de Elfstedenkoorts begint alweer te stijgen En heel het land lijkt op kabouter Plop Voor weggebruikers geldt 'n weeralarm Het asfalt moet vanaf vandaag zoutarm. ---- RIJSWIJK - Het winterweer zorgt ervoor dat tuincentra in heel Nederland…

Het water van de zee is altijd zout, hoe men de politiek ook vertrouwt, of het nu dames zijn of heren, die met de waarheid gaan jongleren. Hoe zij de strooppot ook hanteren 't eigen gelijk zal prevaleren, 't spel, het is al eeuwenoud, het gaat om macht en om behoud. Te vaak te veel ging het al fout, het water van de zee is altijd zout.…

ze is een echte Zeeuwse van zeker zestig plus we komen aan de praat over de grote rampvloed ze kijkt me aan en zegt: "wij mensen, die hier leven kijken altijd naar de huizen in dat van ons zit zout"…

elke ochtend weer slapen mijn ogen ik wrijf het er in en er uit begin de dag met zout…

nu er niets meer tussen ogen is dan weten, dat jouw overgang aan zielen klopt stopt krampachtig klampen aan een leven dat niet langer wil jouw dagen zijn compleet jouw lichaam schept het einde en mijn tranen dragen slechts mijn hart ik zie en zwijg want zeggen heeft geen kracht meer enkel nog jouw mooie tijd verbeeldt het troostwoord…

Toen ik vergat zout in de pap te doen, wilde dat niet zeggen dat ik het zout vergeten was, dat stond namelijk klaar om te gebruiken.…

van de zee heerst zij over les lacs salés Getooid in zacht roze wit en blauw knispert deze koninklijke kristallen vrouw Een geurig paars lavendeltapijt omringt haar lacs roses waterrijk Odin en Helios haar bovenaardse goden-vrienden op de knieën de sauniers als scheppende bedienden Un roi flamant rose vliegt rechtlijnig over het zout…

Weer wolkenloos en warm de dagen waarin gemis heet als de zon en zout als pijn. O lief, dat vogels eens als letters waren en ik de lucht beschrijven kon: de hemel zwart van vleugelslagen waarmee jouw naam begon…

't Is dat missen, onverminderd en blijvend liefhebben, ongehinderd 't Is het zout uit nutteloze tranen en de dromen die zich waarheid wanen 't Is dat beeld, bewaard in 't archief, van betere tijden Ik mis je, m'n lief…

Maar als ik je proeven kon in zouten of in zuren, wat dan mijn lief ? Het is moeilijk toe te geven maar dan, dan at ik je beetje bij beetje op.…

Als ik er niet meer ben lief lees jij dan mijn letters nog of stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal de wind dan nog waaien wild en woest of zal de storm dan eindelijk…

Mannen zijn het zout der aarde, maar wat wordt daar mee bedoelt? Zijn "ze" dan van een bepaalde meer-waarde, is het dat waar deze uitdrukking op stoelt?…

De ober was een daverende vrouw donder rommelde door het dal en stenen muren kaatsten laag het licht haar lach echode weg ik was alleen dat terras die stoelen nat wit mager één ervan lag om vochtig als mijn wangen naast het oleanderblad de avond sloeg een klamme doek mijn lippen zout als zee en weerlicht in de bergen wanhopig denkend…

eens peperduur zoetzuur de wind waait zilt zuinig Zeeuws zalvend pruimenmondje JP, ik hoop dat je binnen korte tijd aan je Balkenendje mag komen en dan wrijf ik het er ook nog in…

Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder geval niet het puntje van de tong, want daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap…

Het land wordt op het nippertje gered We mogen bij de Friezen zout gaan halen Dan zúllen ze een halve meter dalen..…

De winter heeft zijn eerste zet gedaan En nu al gaat het strooizout op rantsoen Zodat u straks niet meer met goed fatsoen Uw straatje of de snelweg op kunt gaan De les van vorig jaar lijkt glad vergeten Zó zout heeft u 't vast nog nooit gegeten. AMSTERDAM - Strooizout is vanwege het vroege winterweer al op rantsoen.…

We hebben het nog nooit zo zout gevreten, En te veel zout is op den duur fataal, Dus fabrikanten: wees niet zo royaal En strooi wat minder zout in wat wij eten. We gáán nu voor een minder zoute hap, Maar blijf wel van het zout af in mijn pap.…

afscheid is als ballast een rugzak met de zwaartekracht van een zwerfkei elke stap is herinnering de tranen echter zijn opgedroogd in de nerven van je gelaat als verzamelplaatsen van het eeuwig zout in open wonden…

Wil de regering met haar ambtenaren - Al is het ook terdege onderbouwd - Verdorie nou eens stoppen met ‘geen zout’ In brood en in haast al mijn etenswaren? Steeds zoutelozer wordt nu al mijn eten, Zo zout heb ik het echt nog nooit gegeten.…