inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.381):

Zout

De ober was een daverende vrouw
donder rommelde door het dal en
stenen muren kaatsten laag het licht
haar lach echode weg
ik was alleen

dat terras
die stoelen nat wit mager
één ervan lag om
vochtig als mijn wangen
naast het oleanderblad

de avond sloeg een klamme doek
mijn lippen zout als zee
en weerlicht in de bergen

wanhopig denkend aan jou
dronk ik Tequila
en vergat.

Schrijver: Wim Boeser, 22 februari 2008


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 243

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)