Alle inzendingen over lompe

Het kabinet is weer druk in de weer Want Bolkensteijn legt zijn Eurobaan neer Welke partij zal nu de commissaris leveren Hierover loopt men dagenlang te zeveren Dit wijze-dwaze kabinet gedraagt zich nu toch lomp Als dit regeren is, dan breekt bij mij de klomp…

met lompe harde stap betrad hij mijn breekbare dag maakte rommel en lawaai heel mijn wereld in de war maar hoezeer ik hem miste toen hij verderging het huis klonk plots zo stil de lege huls van herinnering…

dat wij hier zitten met lompen bedekt groezelige verbanden om onze koppen samen hier zitten elkaar nog net in de ogen kunnen kijken en dat we dan lachen lachen om de sleutel van ons weggeblazen huis dat wij hier zitten samen met de sleutel bedekt met lompen groezelige verbanden met stromende tranen de diepte van het ravijn…

Altijd met zichzelf in de weer de fraaie dichters van weleer en ook de dichters tegenwoordig zijn soms behoorlijk slordig ze groeten nooit op straat want hun trein komt vaak te laat de hoed gaat niet meer af dagelijkse leven heeft hun straf tijdens het eten zijn ze stroef hun blote benen op de poef tijdens het poepen zijn ze saai maar…

Maar een lomp geweld nadert met een mondvol bevelen in hun vuist. Motregen trekt een sluier over het lover een lap wild wacht op een betonnen lot, een fort van verzet sluimert in de ochtend. Het lomp geweld verzamelt, damp parelt aan het vizier van hun helm. Deze zomer nog kropen de mieren hier ze tasten met schichtige sprieten.…

Wat zij ook doet of laat lompen draagt blijft haar schoonheid puur de zuivere allermooiste bijna niet te beschrijven maar liefde vraagt haar netjes ‘alsjeblieft, wil je mij bedrijven?’…

Ballonnen die half leeggelopen droppen Helpen - door de lompe machinisten En aangeschoten graancirkeltoeristen - Met mand en al gewassen naar de knoppen. Er zijn vergoedingseisen opgesomd (ook geldig voor wie door de schoorsteen komt).…

Een slurf, een grijs lijf dikke poten, lomp en zwaar oren waar je zeg het maar: op weg zou kunnen vliegen! Toch is diezelfde olifant degeen die na het lezen als geen een: het verhaaltje uitblazen kan!…

eens keek hij niet autistisch, verstrikte in het lompe touw. toen hoorde iedereen echt gekke geluiden.…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

De oudgedienden vinden 't maar lomp Maar wat zou je nog met zware stenen sjouwen Voor de bouw van kouwe kerkgebouwen? Je huurt een grote auto en een pomp! Geen angst dus als uw kind komt met de frase 'Ik ga nu voor het eerst een kerk opblazen'…

Daar naderen de hordes uit den vreemde in hun veelgroenige en gulden lompen. Ministerpresident zet met de leemte van zijn betoog een vreselijke domper op alle flauwe feesten rond zijn falen. De nieuwsdienst zwijgt in al gerede talen.…

Maar wat me opviel aan die lompe vent, Was zijn perfecte Londense accent.…

Minister Asscher werpt zich op de stress De lompe honden en de bullenbakken Wil klachten over werkdruk aan gaan pakken Gezond zijn tussen negen en half zes Een burnout is niet zomaar weggewerkt De vuurwerkverkoop is alvast beperkt…

Het wil nog steeds niet bij me binnenkomen Dat deze lompe patser en proleet Het volgend jaar 'Your Excellency' heet Misschien verdwijnen straks de boze dromen Maar hoe hij naast Obama trekkebekt Zit daar vooral de 'President Erect'…

Ik graaf bloemen uit de lucht pak wolken van de grond, want stel je voor, dat er iemand met zijn lompe poten opstond?…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

Ik ga me ikkerig en lomp gedragen: ik kwets, insinueer en irriteer, beledig, laster, treiter en schoffeer en lieg naar hartenlust op alle vragen. Nee, 'k wil geen borrel en ik kauw geen gumpie: ik ben vandaag gewoon een beetje trumpy.…

De eerste kou hangt alweer in de lucht Dus bloot is geen lang leven meer beschoren Het half ontkleed verschijnen op kantoren Als was men hoofdrolspeler in een klucht 'Zó lomp, dat bloot, van zulk een laag allooi! Zeg, hoe laat is vandaag De Gouden Kooi?'…

het gewicht van spijt gevuld met wit verdriet als dichte sneeuw dat reikend gras verstikt ruikt geen bloesem ziet zon noch maan het hangt daar maar lomp en zwaar onder het schaarse licht woekert een rauw verlies met het klimmen van de tijd…

Gewone werkman wordt minachtend slechts geloofd, de ouderen van grootte, spel en brood beroofd. Verschopten en ontsnapten waden door getob. De speelman speelt en wil niets anders aan zijn kop. Het gajes der elite strijkt de korting op.…

Cultuurloos land op klompen Geen houvast, geen traditie’s Stuurloos kind in lompen Geen toekomst, geen ambitie’s Verdwaast, ontheemd Van het leven vervreemd Niet begrepen, niet bemind Allang vergeten wat jij vindt Haat sloeg zijn wortels om je hart En groeide samen met je op Jouw bondgenoot Tot aan de dood.…

Aan het front of in de flank Zwoegen en zweten Schieten en bloeden Soldaten tegen wil en dank Slachtoffers zonder schuld In lompen gehuld Met miljoenen op de vlucht Hun adem één lange, vloekende zucht…

wereld steden om te bekijken bergen om te beklimmen palmen die zingen met de opschijnende ochtendzon die intussen al over de heuvels heeft kunnen reiken de vogels vliegen al weer speels door de lucht de eekhoorns racen nu vrij door de bomen het is als bewaren van een lompe…

dag allerliefste lieveling de scheur, zo rauw, zo groot geef hem terug , zijn vlees, zijn geest zonder hem ben ik bloot half, leeg, lomp, reddeloos ik zoek en zal blijven zoeken oh god verzorg hem in uw liefde wind hem in uw doeken hij is mijn man, mijn leven hij is ook uw zoon bemind zijn is uw grootste gift en leek zo doodgewoon…

wij waagden het niet ons te ontbladeren naar elkaar te luisteren in de ogen te kijken al waren wij goed gekleed daaronder droegen wij oude lompen kwamen woorden nooit uit het hart keken ons aan maar herkenden ons niet wij waagden het niet ons te geven uit angst niet genomen te worden verloren ons weer kwamen niet samen maar aan elkaar…

de storm rukt het vale herfstblad rolt over hobbelige keien tussen de hongerige honden hun valse tanden in gescheurde lompen likken ze etter en bloed uit wonden van de bedelaar zittend aan de hemelpoort de zon houdt zich schuil achter sinistere grijze wolken terwijl hemeltranen het land teisteren…

Haar pijl doodt lompe lafheid als zij vuur maakt boven ieders schaduw uit Haar pijl raakt de stilte schiet het hemeldak open aarzelend wacht het licht Haar pijl treft de taal van verminkte woorden zonder zicht Haar pijl buigt af van de duisternis vindt wijsheid soms een vonkje licht…

Onze harten kloppen in hetzelfde ritme Het klinkt niet lomp Ik ben gesmolten en verstop mezelf onder jouw huid Voel jij mijn aanwezigheid? ...ook jouw hart? De regen vertelt ons liefdesverhaal Vrees jij voor de liefde? Het moment van zaligheid Zal voorbijgaan om nooit meer te keren om in de leegte te leven…

het leven Had opgegeven, Die dag in de Schaduw van onleefbaar Beton waar de vogels Zich voor zo ver Ze er nog waren Tegen te pletter Vlogen - Kwam in veilige haven Met gesprekken die er Werkelijk toe deden En naar behoren bedeeld Met farmaco - Het leven dat onverwacht Terugkwam maar niet kan Voorkomen dat ik Met lompe…