Alle inzendingen over meegeven

Wat druk ik uit in een gedicht wat geef ik mee of zal ik omgeven ik geef een zee aan tranen en liefde voor mijn geliefde dat geef ik mee.…

jij bent niemand voor mij, dat wil ik je meegeven.…

Poezie onttrekt zich altijd aan elke definitie reguliere woorden mogen een andere betekenis krijgen dan in gewoon taalgebruik het is gevoelstaal waarde meegeven letterkundig geneuzel is hier totaal onder geschikt aan…

Je geboorte een snoezig wonder, in mijn armen zo intiem bijzonder, roze wangetjes en een wippend snuitje, hoe schattig, jij, mijn lief klein spruitje. blauwe ogen, net sterren in je snoetje fijn, de rimpeltjes nog vol met wat vaginaslijm, Wat ben je mooi zo wondermooi. Je hebt mijn DNA en mijn genen, zodat ik eeuwig zal verder leven.  …

Een heel gelukkig leven dat wil ik jou meegeven!…

Wie weet, ben jij soms even op aard kijkend hoe wij 't hier doen met ons leven is het leven bij jou dan iets meer waard wat zou je ons dan hier kunnen meegeven?…

Van alle wijsheid die ik jouw wil meegeven Is er geen enkele wijs genoeg Je zult het zelf moeten ontdekken Ook al lijkt dat nu wat vroeg Maar mocht je me ooit om hulp vragen Een klein duwtje in je rug Dan zal ik je alles geven wat ik weet En hoef ik er niets voor terug…

Van alle wijsheid die ik jouw wil meegeven Is er geen enkele wijs genoeg Je zult het zelf moeten ontdekken Ook al lijkt dat nu wat vroeg Maar mocht je me ooit om hulp vragen Een klein duwtje in je rug Dan zal ik je alles geven wat ik weet En hoef ik er niets voor terug…

mocht ik al wat woorden laten bloesemen uit mijn hand kon ik al iets vruchtbaars achterlaten in een gedicht dan zou ik de mooiste zomer schrijven op een lijn van licht warmte wuiven in de nerven van elk beschreven blad och, hoe graag zou ik elk vers een signatuur meegeven uit mijn hart…

Langzaam maar definitief Wordt de stam doorkliefd Haast meegevend, Ontsteld omwerpbaar te zijn. Het standpunt niet feilloos Een illusie met wortels Waar leven uit gegroeid is En waarop het loof steunt. Definitie vervaagt De vorm verandert En inhoud verdwijnt Zonder stam om het vast te houden.…

Ze heeft de brui eraan gegeven, stopte domweg met wat ze deed ’t was niet zo dat ze zat te zweven, maar de auto waarin ze reed, gleed de plomp in zo pardoes alsof het gewoon zo wezen moest, nu ligt het daar met het dak boven water zal nooit zeggen tussen nu en later, dat niet meegeven ook een verhaal op zich is.…

Ik zie ze al weer zitten de koppen naar omlaag vervreemd van lief en aanverwanten met roos rondom hun kraag Ze drinken snel hun bieren alsof de tijd hen dat gebiedt en lachen met hun tandeloze monden en niemand die het ziet En als ze dan de kroeg uitlopen de koude nacht weer tegemoet zou ik ze graag mijn jas meegeven maar niemand die…

regio Liège de vensterramen worden patrijspoorten alles wat je hoort, is water, soms overstemd door een sirene…

naam geschiedde en nog steeds geschiedt de christen hindoe boeddhist of islamiet ze snappen de inhoud van uw boodschap blijkbaar niet kan uw Zoon niet nog eens nederdalen zodat Hij weer wat zonden die nog steeds onder de mensheid leven op z’n schouders kan nemen en ophalen een soort van updates we zullen ze Hem maar al te graag meegeven…

Een hart onder de riem wil ik je steken Een engeltje op je schouder meegeven Een steuntje in de rug, wil ik zijn voor jou Een duwtje waar je het net niet verwachten zou Meevoelen met je tomeloze verdriet met je lachen, ook dat vergeet ik niet een schouder lenen, wanneer je die nodig hebt een zakdoek aanreiken, als je zonder zit.…

grenzen heen gegaan tot voor kort kon ik het geen plaats geven nu kan ik er eindelijk boven staan In de bloei van mijn leven ben ik nu opnieuw begonnen omdat het nu een plekje heeft gekregen en ik de hel van het seksueel misbruik heb overwonnen In de bloei van mijn leven maak ik nu een nieuwe start al het goede wil ik mijn verwerkingsgroep meegeven…

de tijd dat onze geschiedenis is begonnen nog niet van de wollige periode maar te midden van rots en zand beelden gemaakt met de hand in de geel bruine kleur van hitte en woestijn met duizenden slaven die stierven door ontbering en pijn het markante gebeuren in patroon en structuur kon ik later pas weven en hun couleur locale meegeven…

mag ik een stukje wandelen zomaar, dicht naast jou en wil je mij dan iets meegeven uit je eigen bewogen leven vertel mij van jouw eigen vragen de antwoorden die jij ook zoekt die nergens beschreven staan over de opwellende traan het gevoel van verloren dwalend langs de stilte als een voorjaarsvlinder vliegend in het rond over…

Laat me dan nog geven, -iets van liefde- genoeg, voldoende laat mij jouw kloppen van het hart iets extra's meegeven... nu dat het nog kan !…

Je auto, de eeuwen oude boom die niet eens wilde meegeven de snelheid, waar jij voor ging kostte je meer dan je leven Genoeg tijd hoopte je nog te hebben maar vechten tegen tijd is zinloos jij leefde nog meer dan hard en je lichaam was te broos En ik weet het heel zeker jij bent kwaad op die boom vergeef me mijn gedachten maar zo was…

meer zeggen weg de sleur van is geweest geen woorden die vertellen over uren die steeds langer duren omdat jij niet bij me bent geen zuchten over kansen die nu rusten omdat jij de mogelijkheden nog niet kent ik streel je wangen kus je ogen vol verlangen naar die drempelloze blik want in je lach hoor ik het zacht bewegen en meegeven…

verduisterd Heb politici zien knoeien raketten uit elkaar zien knallen mensen een half leven aan social media zien gekluisterd ook veel wat mij heeft kunnen boeien een moeder van haar kind bevallen een groot verlies dat ontluistert Ik heb het allemaal gezien vertel het een kleinkind die mij braaf beluistert Wat moet ik haar verder meegeven…

terug weer hun stemmen om mij heen een aanraking heel zacht dat heb ik zo bedacht het lachen en strijden liefdevol en vermijden er bij zijn en weten je wordt nooit vergeten zo is het nu juist jullie geest leeft nog voort soms helder, heel dichtbij straks weer vaag jullie waren het leven waard heb veel kennis vergaard doorgeven en meegeven…

Het verenstel had slechts een weerbaarheid van meegeven. De ruimte onder het bed; de metafoor van zijn wil, om nog dieper te zinken dan diep.…

verschijnen Wie zou het als eerste merken Wie zou het het moeilijkste kunnen verwerken Wat als ik elk persoon in mijn leven Apart kon nemen en kon horen Wat voor stempel zij mij zouden geven In hun gedachten, tussen hun oren Wat als ik niet had bestaan Was het hun dan beter vergaan Heb ik invloed gehad op hun leven Heb ik ze iets goeds kunnen meegeven…

Je ligt in scheiding en je wilt die ploert een laatste keer een stevig lesje leren. Dus om hem maximaal te irriteren voer jij een plan uit dat hem zeker vloert: Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot, Da Vinci’s Salvator, incognito.…

Bent u net als ik ’t beste in ’t goede geven ’t doorgeven en meegeven aan de naaste, bent u ook kampioen als ’t gaat om goede dingen doen, met name in december? Loopt u ook stad en land af, naar de juiste combinaties vliegt u ook van hot naar her, om ’t de familie zo goed mogelijk naar de zin te maken, bent u ook zo’n ster?…