Alle inzendingen over moeder-natuur

Eén keer per jaar ben je de klos, slingers, wijntje, taart, je feest er maar op los. Laat ik nu eens heel eerlijk zijn, mijn god wat doet het vreselijk veel pijn. Als je weet dat je kinderen niet op je feestje komen en je toch stilletjes blijft dromen... Mensen om je heen die je graag willen feliciteren, jouw 40-e verjaardag willen eren...…

maar wie zit er echt aan het stuur zijn we dat allen misschien, dan is het hoog tijd voor een gesprek met de alhelende kracht van moeder...…

de meedogeloze zwaartekracht duwt mijn hart de grond in. mijn allerdiepste denken nu herleid tot aarde. veraderlijke ochtenddauw beneveld mijn realiteitsvermogen. de wind neemt mijn mooiste herinneringen mee op wereldreis. als een bliksemschicht raakte jij mij. de vonk sprong meteen over. onze liefde verwaterde al gauw door de felle…

aan de overkant van mijn rivier de boom met bladeren haar paraplu waaiert boven ‘t water nog groen twee takken niet nee die zwaaien eerder af herfst geeft ze nu al brui rood bruin lover nu met avondzon zo waar geel oranje dat belooft heel wat tot de wind de blâren heeft geschuierd de vissen niet meer kunnen schuilen onder moeders’ paraplu…

Vlammende kussen Van Moeder Natuur…

Staande op een wolk van licht blauw metaal krijste zij getergd naar beneden wat voor de bliksem is dat nu allemaal Reeds twee eeuwen lang het maakt haar vreselijk bang genegeerd men hoorde haar niet al stortte zij kokende tranen van verdriet Duizenden gematigde eeuwen lang in tijd verhalend de uitgestippelde gang schreed het voort in…

in de zee van jouw adem probeer ik mijzelf te doorgronden geboeid door de puzzel van het leven laat ik de tijd rustig voorbij gaan drijf verder op de golven van energie in een gelijkluidend gevoel op de wijze manier van moeder natuur beïnvloed door de richting van stroming en wind telkens wanneer ik diep adem haal komen gedachten vrij……

Als in een droom loop ik op wolkjes voel ik het leven als nooit tevoren een hart van liefde dat dromerig weg zweeft de wind fluistert door de bomen ik staar naar de lucht waar wolken voorbij zweven zo wonderlijk mooi het voelt alsof een veertje mijn gezicht beroerd en verder gaat op haar weg heel stil glijdt moeder natuur aan mij…

tussen flora fauna graf en zerk is zij vrij van stoffelijkheid maar constant aan het werk…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Dat mooie Kunstwerk Iedere dag Weer in de Lucht De kleuren pracht Die de natuur Ons laat zien De afwisseling In kleur en beweging Van de lucht De wind De warmte De koude De zon Het bos De zee De aarde Moeder natuur Laat zich In alle pracht Zien…

Een duik in het water, de blik op moeder natuur. Enig die kleine dingen, zo eenvoudig en onbetaalbaar. Nauwelijks in het zicht en toch altijd daar.…

Moeder Natuur huilt Vader Tijd is de weg kwijt kan er nog een kind bij?…

een wereldliefde een natuurlijke liefde voor Moeder Aarde…

zwemmend in een bloemenzee die eigenlijk voor jou bedoeld was had ik jou liever aan mijn zij om samen te genieten van de schoonheid van Moeder natuur aan wie ik jou te vroeg moest afstaan natuurlijk was het zelf verkozen liever had ik een gezonde moeder die oud had mogen worden in haar eigen cocon…

Vulkaan uitbarsting lavastroom ontvlucht de schoot van moeder natuur…

‘Natuurlijk is het schandalig dat er zo weinig vrouwen in topposities werken’ zegt Sigrun Vageng. Natuurlijk was het schandalig dat mijn moeder in ons gezin, in mijn leven een toppositie vervulde.…

roze bloesemregen danst weelderig in het rond moeder natuur verleidt…

Moeder aarde, moeder natuur; een bittere pil is te slikken De hele natuur geblakerd en stuk Zie moeder aarde, je erfstuk...…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…

De baby meende moeder te plezieren Wanneer hij na de borst een boertje liet, Maar moeder wilde dit natuurlijk niet Sinds zij de spotjes had gezien van SIRE. “Het hoort niet zo dat je een boertje laat, Dus laat dat alsjeblieft!” zo zei ze kwaad.…

De liefde schreeuwt zich uit een hart een rugzak vol gebroken dromen een roze bloemenzee ontwaakt geur van nectar kust de broze velden alsof de natuur de mens liefheeft zonder aarzeling, onbevangen puur likt moeder Natuur haar tere wonden vaak wreder dan de mildste tederheid in de wildernis zoekt vrijheid een weg een lentehart roept…

het liefst had men de huidige van haar moeder uit gekloond omdat ze zo echt was en middenin het volk stond de natuur die het nu eenmaal anders vond heeft ons vastberaden en standvastig met haar tegenstelling opgetroond…

bomen en nimphen moeder natuur verbeeldt traag de ruwere vorm oude schors buigt rond stammen gevoed door de bron der jeugd…

Door met het oude protocol te breken Maakt dat nu met zijn moeder het verschil. Het “Majesteit” is niet wat hij nog wil, Met “Koning” hoef je hem niet aan te spreken. Natuurlijk, hij is Beatrix haar zoon, En verder nog gewoner dan gewoon…..…

Als vruchtje ontsproten Gedeelde deel, van beiden samen Grootse kracht; delen, de natuur tezamen Liefste lief in moeders schoot omsloten Jongste spruit op rij, in ons midden, jij Onbevangen, plicht noch pracht Zon en Bloem, licht dat jou toelacht Lief, zacht, moeders sier, moeders pracht, jij…

Willen net zo sterk worden, zoals vrouwen van nature, zijn. Ave Mater !…

Elisabeth II geeft het goede voorbeeld Een moeder laat haar kind niet alleen Laat haar zo beschadigde zoon niet los De zichzelf zo beschadigde zoon niet los Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon Alle hoeken van het paleis laten zien Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft Natuurlijk heeft ze hem ook geleend Want het blijft haar kind Haar…

Maar moeder kievit was natuurlijk weg. Die was door alle aandacht van de leg.…