Alle inzendingen over oek en

Jotie won ook en ik kan Oek niet meer volgen zonder hem te zien...…

Ik durfde Oek niet storen, ook al is hij een FB- vriend van mij. Al had ik graag eens de schrijfhand van 'Opwaaiende zomerjurken' willen vastpakken, het mysterie intact laten trok me meer.…

Fantoompijn A.F.Th. van der Heijden Anthony Musaba Kenneth Taylor Ki-Jána Hoever Melayro Bogarde Tonio De tandeloze tijd Op verloren grond Waait Connie Palmen In een zomerjurk Van Oek de Jong Ian Maatsen Lutsharel Geertruida Brian Brobbey Jurgen Ekkelenkamp Neráysho Kasanwírjo Quinten Timber Myron Boadú Lutovit Reis…

En ook al stond Oek te Boek, als slimme jongen, te vissen naar vissen. En niet naar vogels, wat kogels kost, maar niks oplost. Dit bleef niet te doen, dit vermagerend rantsoen van schillen, een citroenkleurige geurende zeebloem en soms een uitgebeende vis die op is voordat hij ligt te grillen.…

Dwalend langs de lanen van Het Leusveld waar de adem van het landhuis vertederend ritselt en de morgens bedauwt waar bij elke stap het stof van het verleden opdwarrelt en neerstrijkt op de dromerige dreven van Oeken die languit luieren tussen kanaal en rivier het jachthuis heeft zijn gevaren ingepakt verpulverd ligt het restant van vroegere…

Oek had nooit vragen gesteld, slechts verlangens verzwegen; hij zette stappen voorwaarts, niks hield hem tegen. Hij staarde in de eindeloosheid, zuchtte twee keer diep en riep: ‘Met zand kun je kastelen maken, met water wolken; we gaan dit land bevolken!’…

overkwam dat schijt in z’n hoet zenne fruut was zuur een koerskemel zei kannek oewellepe geen kul in plakskes maar echt hellepe Tot slot koâp dageriet mé kundoanfangen Matijs dacht nog da kanne tog niee echt maf maor goede raod was duur Amai hij nam 't tog veur waorj hee Eddet in de mot agge nu nog de koengt kust van voghelke Ge krijde oek…

Splinter speelde nog tikkertje met zijn broers dat kind in hem was gelukkig bewaard, gespaard en zijn moeder was altijd zijn moeder gebleven een zeer sterke stevige zeer te wensen moeder de welbespraakheid van Splinter Chabot is ook wel zijn valkuil als het gaat om emoties want emoties kan je niet 1,2,3 wegpraten daar diende dus dat open b(r)oek…

Voor op het dek was er nog wel plek om de sprong naar een nieuw leven (voor een stuiver op z’n kant riskant) te wagen zonder enige vaarervaring. Ja, het was ook zijn te woeste binnenste waarvoor anderen wegrenden van hem, om niet overspoeld te worden, zoals hij zei: ‘als golven die over de boeg kwamen’. (alle avonturen volgen een vast stramien…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

Eeuwige vriendschap... ...is trouw aan elkaar blijven ...is als een vlot dat blijft drijven ...is elkaar kunnen vermaken ...is elkaar met woorden kunnen raken ...is midden in de nacht stiekem woordjes fluisteren ...maar ook naar elkaar kunnen luisteren Eeuwige vriendschap... ...van jou en mij Eeuwige vriendschap... ...dat hebben wij!…

Een vriend die er voor je is Een vriend die voor je vecht Een vriend heeft veel betekenis Een vriend waar je je aan hecht Een vriend om van te houden Een vriend om mee te delen Een vriend om vast te houden Een vriend om mee te spelen Een vriend om je blij te maken Een vriend om mee te praten Een vriend om nooit meer kwijt te raken Een…

Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur ik bleef je maar zoeken maar vond je niet je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf want toen je…

stemmig zwoel in een strandstoel lig ik na te deinen met de zee en terwijl ik kinderen hoor spelen neem jij mijn gedachten mee met het tij verdween ook jij met vloed ben je er weer? dat is waar ik op reken want dat deed je keer op keer ik proef het zout op mijn lippen van mijn zilte zomerzonde voel je handen die me streelden oh als meeuwen…

Dood, een mes in je hart, dood, Vallend naar de grond, verward. dood, in een plas met bloed, dood, komt het ooit nog goed? dood, Zonder lichaam, een ziel, bloot, dood, Zonder hoop, het is vervlogen in de dood.…

daar waar het water verstilt in de bodem van mijn gedachten, waar mijn tranen nooit de oevers bereiken daar vind ik jou in de stroming van de tijd... daar waar jouw traan mijn land bespoelt over de akkers van mijn karakter, waar de stilte nooit uit ogen verdwijnt daar vind ik jou in de onderstroom van mijn verleden… in brede rivieren…

Het stormt in mijn hoofd ik voel me wild van binnen dat was toch niet beloofd toen we wat zouden beginnen? Of het nu droog is of regent dat het giet die storm in mijn hoofd bedaart maar niet de enige remedie om de druk in mijn hoofd te laten verdwijnen is als je niet alleen in mijn dromen, maar ook in het echt aan mij zou verschijnen mijn…

toen jij en ik tussen wolken zongen bedekte de eerste sneeuw mijn vuren vlindervleugels de maan viel vol helderheid in het bevroren vijverwater en spon de nacht om je gebogen schouderbladen ik ademde koude nog voor oostenwind zich neerlegde rond je ogen half geloken op je lippen stil van ijskristal berijpt met ongezegde woorden…

En dan plots kom ik jou hier tegen Op de bodem van mijn bestaan Iemand die mijn woorden koestert Een vriendschap om voor te gaan jij verteld over haar en ik over hem Dat schept een grote verbondenheid Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt We delen samen onze trieste tranen Praten tot in het diepst…

Vuur schittert diep in jouw ogen Brandende passie bedwelmt je ziel Liefde vol ongeëvenaard vermogen Sinds de dag dat ik voor je viel Zinnen spreken zachte woorden Als een vuurbaak leidt je m'n weg De toekomst vol nieuwe dromen Nu ik mijn hart in jouw handen leg Je betovert me met je glimlach Elke schaduw wordt een paradijs…

Regen klettert in de kilte van de nacht Sluipend langs achterstand woningen Je weet nog niet wat er op jou wacht Maar het zijn bepaald geen beloningen Ik heb mijn messen scherp geslepen Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak Mijn woede bloed als nooit tevoren Bezoek het doelwit van mijn criminele taak Dan zie ik de plek waar ik moet…

Een dagje subtropische temperaturen Hete romance op het zoute Zeeuwse strand Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen Haar wilde blik vervoerend tot…

Gezondheid is als liefde Onmisbaar in ons leven Mijn liefde voor boeken Als reizen per trein Aan mobiliteit hecht ik Waarde. Aan seks evenveel Literatuur en kunst inspireren Een hoofdletter 'L' en een kaatje-klein De nacht inspireert. Een leven lang Goede seks als kunst beleven Als schaatsen in een 'Olympic Oval' Echt álles geven.…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Ik lag gewoon te genieten van de zon Op het warme Scheveningse strand Droomde hoe romantisch het zijn kon Met jou, samen, hand in hand Plotseling lag er een hand op m'n schouder Vingers streelden m'n zonovergoten huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep…

Herfst is de kleur van de oude dagen bloedrood de bladeren..goud de rand. De oude boom ..hij telt zijn vruchten grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band. Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren. Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet nazomers sterven, herfstbladeren dansen…

In haar strelende ogen verscheen lichte muziek een bestemd gevoel deed mijn gedachten trillen. Haar hoofd zacht gebogen, haar ogen zo dicht, verloren intens verdiept aan het spelen, klassiek. Verdroomd haar gezicht 'n vleug van eeuwigheid ? Een gecomposeerde omlijsting van vrije geluiden. Ongenaakbaar verspeeld, verloren, aangeslagen aan…

Onzeker, intens verdrietig en bang verschijnt met het ultra-dunne masker een onzichtbare film op mijn gezicht. Kwetsbaarheid die niemand doorziet, in het vooruitzicht een tijdelijk geheel. Pijnlijke warboeltheater in hoofd en hart, tragische harlekijnen wenen teveel. Het duurt mij even veel te lang het supervrouwelijke volkstoneel, het eenzaam…

Een krop in de keel, de fijne stem in stukken terugdenkend aan al de onwaardige leugens, de gebroken onwaarheden, de glasklare inzichten. Mijn opzwellend voelende hart ik vraag het jou.. Waarom sla je hart, waarvoor ga je? Stijlvol schreed ze in haar lange zwarte kleed dat spannend om haar sloot, ze miste iets In haar blik een bevrijdend…

Soms heb ik vlagen van ongekunsteld zijn, intens gevecht om leven en overbodige dood, de angst ontvlamd zonder toekomstdromen een nevelige strijd woelt in mij groot. Nachtenlang wakker, verbazend kil het zwijgen, sla de handen wanhopig crue voor mijn gezicht, verloren gewaande krachten blijven vechten, wanneer ik eigen vergankelijkheid…