Alle inzendingen over pottenbakker

Vanuit het niets vormloos klei zo sprak jij al met mij ik mocht er zijn je handen kneedde mij het voelde fijn je wilde niet teveel van mij pakken anders zou het te zwaar worden ik totaal inzakken te weinig wist je uit ervaring zou ook niet bevallen er zouden gaten in mij vallen dan blijf ik een mislukt hoopje toekomstig…

Hij vormde een kom, en hij verhoogde De ronde randen, en een buik Boog zich naar boven, en hij boogde Haar buigen in, en zag de kruik Slankhalzig en met edel welven Van lippen, en haar schone mond Was lachende; want hij was zelve Zo gul als zij, zo diep van grond. Maar zonder aarzlen of bedenken Beproefde hij haar in het vuur En smolt, die…

Hij zet zijn handen in de klei zijn voeten op de draaischijf zijn oog richt hij op mij Aandachtig kijk ik wat hij doet zijn handen kneden vaardig hij roept me dichterbij Hij bepaalt de vormen al volmaakt volgens zijn plannen en glimlacht tegen mij Hij legt zijn kunstwerk naast de zon want het moet rustig drogen en knipoogt dan naar…

De meester zegt: "Geef aan de schaal De bocht van 't brood; waartoe een fraai bokaal, Als toch de drinknap in haar holle hand Lessing genoeg voor elke dorst omspant? Vergun tot enig sieraad uwe kruik De gulle welving van een gladde buik. Zwaar is het leven, ernstig; bloed en zweet Proeft ge aan haar gaven als ge drinkt en eet; Zorgt gij…

De pottenbakker vormt zijn pot, uit zacht en vochtig leem. Hij zet er bei zijn handen op, de schijf draait rond, geeft geen probleem. De schijf draait snel, zijn handen trekken, door zijn wil begrenst, een mooie pot omhoog, zoals hij zich dat wenst.…

De pottenbakker zoekt de leemsoort uit voor als in de gestoofde zomerdagen de Randstad hier haar rondje Echten doet.…

Pottenbakkers vormen zin uit natte klei. Van geluiden maken muzikanten tonen. Van poëzie worden sombere mensen blij. Menig mensenleven verloopt zinloos. Wie geen zin heeft om zin te geven, loopt zinloos in de weg. Loopt zinloos door dit leven.…

bestemmingen ongeschonden komen ze zelden aan voor nabestellingen heeft hij lucht genoeg warrige wolken glijden tegendraads over het dun bevolkte strand waar pandjesjassen in waggelgang ronddolen - aan hun rekken ontsnapt - de scherven van de ijskristallen wind hebben het land geboetseerd drenkelingen staan duizelig op de draaischijf van de pottenbakker…

de deur van kunst staat open en ik ben naar binnen gelopen en wandel nieuwsgierig door de kamers en lange gangen met imponerende doeken en in leer gebonden boeken op de tafel van wortelnoothout ligt een witte veder ik hoor het ruisen van mijn bloed warm en zoet dat als een rivier door woorden stroomt klei in hand van de pottenbakker…

Dat ik eenzaam alle stralen wilde vangen, verder smeden tot het gouden geluk, als kleistaven in de hand van de pottenbakker. Laat de maan maar varen, die maar weigerde om rond de aarde te draaien, als zou hij willen doorgronden hij vertelde dat liefde, niet altijd op dezelfde manier als de sterren, ten dienste op de aarde kan vallen.…

Tegels de velden op het suizend wiel van de winter, de pottenbakker. Maar winters gieten nu ook de ijskruik van oogopslagen, blauwe tegelvloeren en -wanden, kwik in de thermometers van de zomer; onderwereld steelt nu smaak, licht; vlekt het waas van de druiven; roof in volle bloei zwaait zijn bijl.…

het was in de tijd van barre winters dat Jozef de ezel van stal haalde en zijn geliefde Maria vroeg de geest te vergeten van wie zij kuis een kindje droeg Jozef had het niet begrepen en dacht aan het zevende gebod was zij hem ontrouw geweest geslapen met de pottenbakker dan had hij een oogje toegeknepen maar een rendez-vous met een geest…

herders en veeheren in een eigen land van grazige weiden, melk en honing de oude belofte De jonge mannen verlangen naar de mooie meisjes van het noorden terwijl zij hier het werk doen in de delta, waar ze zich thuis voelen in de verhalen van de oude god die de wereld schiep met gedachten uit zijn hart, levende woorden uit zijn mond, de Pottenbakker…

Buiten poorten der idylle zamelde zich reeds het volk, uiteenlopend in rang en stand, jan en alleman waren de weergoden ter wille Een dokterszoon, een querulant een dominee aan hem verwant en niet veel later arriveert janhagel op de bicycletten Maar alras vermeit men zich bij kramen waar de kunstenaars de pottenbakkers en bekwame…