Alle inzendingen over primavera

paarse hyacint met tonen van jasmijn én roos ~ primavera…

Blij wezend om doorstaand verdriet Heftig oplaaiende lentebries vlammend in het verschiet. Chanson zo ademloos indringend prangend verlangen naar Me nimmer beloofde zaakjes werden blij tevreden erg waar. Tuindeur wijd open, vlinder net ontloken dikke min Verse bloesem erg veel belovend me zo naar de zin. Sterren doorprikken zwarte hemelen…

De lente is laat- kale bomen wachten op een nieuwe outfit. Net ontwaakt uit zijn winterslaap dacht hij aan een siesta. Een schaap hangt zijn vacht te drogen bij de haard. In de lucht hangt een buizerd stil -hij bidt. Ei breekt in zachte nestwarmte - donsveertjes. Het land is vol waar kunnen vogels zich nog nestelen?…

Promesse belofte Produit mystérieux Product van de paring L'amour de nous deux Na prachtvolle dracht En krachtige baring Vrucht van erotisch Orgastische paring In 't heilige huwelijk Van hiëros gamos Partus geboorte Door poort naar Het licht van de Zon en nieuw leven Promis de belofte Van passie en amor…

Een nozem in Den Haag droeg een opgetrokken kraag zijn haar zat vol vet en at een patatje met want dat lustte hij heel graag.…

Een zwakke zon was het toch zeker niet 't Was primavera, lente-euforie Op 't BBB-feest der democratie Dag Thierry, Wopke, Denk, hallo boer Biet! Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Primavera Het bloesemt geur en kleur bloempatronen geven lucht aan een nieuwe lente. Spiegelbeeld De wereld staat stil liefde komt los van elkaar in het zachte licht. Vlindervlucht Verdroomde vlinder geen strobreed in de weg zo zacht en kwetsbaar.…

jaloerse minnaar je verjoeg de herfst met zijn warme kleuren uit schrik dat hij me zou bekoren je huilde in kale bomen omdat ik sliep in je paleis van ijs onder je witte deken je zuchtte op plassen en beken die onder je kille adem bevroren nu je me wakker kust, hoor ik je vragen of ik dit jaar de kristallen kroon zal dragen die op de troon…

Het zwoof in klare koepelzalen In 't vacuüm van Maegdenburger bollen Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen Verblind door primavera's zonnestralen Ons past verschoning echter niet, Ghislaine Noch van uw kant en evenmin der mijne Het was een cul-de-sac, mijn madeleine Elck speelt zijn rol, u d'uwe, ick de mijne Ick kus u, leg mijn…

I tussen al je zwijgzaamheid trillen snaren melktobbe gedachten wortels raken niet gehecht aan de grond tussen paden als je de eindregels niet kan vinden over de goddelijke deugden (geloof, hoop en liefde) ter inzage tot geluk liefste mijn lief in ogenschoot van oeroude klanken van innerlijkheid primavera amen II…

De lente past goed bij een schildersdoek: de pen is hier als nep, een vage maskerade, want de natuur weerspiegelt het werk van Monet met zijn orgie van oer- en elfentinten. Je snuift de geuren op van zijn platteland die wentelen als melodieën die zich mengen. Schep een schilderij. Aarzel niet. Wees kloek! Charmeert me toch de metamorfose…

Haar zwijgen eerder mysterieus van Sein und Sollen, was Sie wollen met Toblerohne in de nacht Ik hoop dat beide staande blijven, lost in Louvre's Paradise en Primavera's lost mutation zoals het voelt, daar hier toen nu…

De vogels bezingen de eerste dag van de lente. Iepíe, roeloekoe, kataka, gorgelgriem die lieflijk priemt; risvegliati, réveillés comme A-majeur bij Chopin als bloesem die uitspringt in blauw. De vogels komen met een boodschap aan in een taal zó gevleugeld, geheimzinnig gehoor. Ons verstand verstaat dat gekwetter niet. Het is voor onze hersens…

drukte-terugkom-toeslag nieuwe reiswereld-uitvinding senioren zijn melkkoe van de pot gerukt! idioterie…