Alle inzendingen over roller

Je kunt ook eens leren te rolleren.…

er staat nog niets als ik dit kille, witte vlak betreed en toch verwacht men iets dus kleur ik met verve mijn boetekleed ik wil snel, vlakkenvullend met een roller, kleurensmullend invullend wat men ook zoekt vond slechts lallend, lullend, een afgod ingelijst, opgedoekt.…

Hij was al eens de best geklede man, Maar daar kon Danny’s schoorsteen niet van roken, Aan aandacht heeft het lange tijd ontbroken, Sinds Roller Coaster lijkt of alles kan. Na Queen zit voor het eerst een Zeeuwse zoon Als koning op de muzikale troon.…

aangespoeld in schuim gedold door rollers van de zee droogt duurzaam puin heb ze geraapt op nukkige dagen naar vorm en kleur tot mozaïek gemaakt gelegd met schaduw in de groef gebonden stralend heeft mijn ziel haar bron gevonden…

Niet kunnen slapen Onophoudelijk gezoem Nare steekbeesten Altijd maar op jacht Ze kunnen ons bloed drinken En doen dat ook nog Krabben tegen jeuk Beter om niet te doen maar Onvermijdelijk Spray, rollers, kaarsen Al wat belooft te helpen Helaas tevergeefs Dan maar terugslaan Flinke mep tegen de muur Weer een moord…

In broosheid slaat uw ronde steel de wind van gekruide velden: de roller kwijnt, 't was wis een and're straat...…

storm maar en bulder ongebreideld door het want touwen strak gespannen zeilen bolle wangen de mast houdt stand tot overdwars een lange roller de balans onderbreekt en onverwacht de mast afknapt de tuigage het begeeft stuurloos in de wind toch vol vertrouwen het casco is behouden…

Nu loop je door het lege huis met vele herinneringen ouder en getekend je voetstappen nieuw de pot met verf die zwaar voelt in jouw hand Straks beweeg je de roller over muren die liefkozingen weerkaatsten, haar schaterlach en de pijnlijke ruzies je bedekt ze in stilte achter wit…

een koude wind streek langs mijn hand maar ik voelde jou ontluiken in het zachte bed van zwarte aarde zag ik het kleine blad ontspruiten verscholen tussen mos dat nog zijn winters kleedje had ontkiemt al lente in het bos ook in het fluiten van de vogels zijn de speelse rollers niet te stuiten…

om hun kuiven vallen voor een heldere zon ooit hebben zij met vliedende vloed in een noordwesterstorm verwoestend toegeslagen toen joegen afvalhout en losgeraakte stukken puin langs het steeds verder afkalvend duin wie nauw luistert hoort berouw in het zacht gefluister over dit extreem geweld hun schoonheid in de lange trage rollers…

onverstoorbaar tegen blauwe lucht recht de meeuw zijn rug en slaat in regelmaat de vleugels uit op warm zand krioelt de mierenhoop geeft winters wit met mate bloot en smeert tegen verschraling in herhaling kuiven golven wit van rollers in de branding bij een door wind gestuurde landing zon en zee een meeuw en blauwe lucht ingrediënten…

ik danste met ritmische kracht op de passievolle ademgolven waarin jij je dromen ruimte gaf in lange rollers huisde een verborgen melodie waarvan de brekers het schuim van succes kopten waar ooit het zilte nat van zee voor vrijheid stond openden jouw beelden de oneindigheid van horizon zo vleugelden wij door de heldere…

In woeste stormwind danst het zeeschip wild én gelaten op de hoge golven die schuim vol nevel spugen lucht- en waterorkest roept tot het vaartuig met luide bulderstem langzaam bij inspanning tegen de kokende berg op dan je laten gaan door harde smak geleid een snelle roller nadert krult sierlijk zijn kop stelt zich voor als mededanser…

jij hebt mij je hand gegeven die even boven een blauw witte golf leek te zweven glinsterend applaudisseerden rollers in opkomende vloed hun verfrissing in zomerse gloed jij rende lange passen vol courage in nog onbekend gebied ik kende de diepe kou die je zo niet ziet je lachte om mijn voorzichtigheid ik genoot mateloos…

Rollers die te bedonderd zijn om zelf een hand uit te steken wat werken betreft, vullers die teren op anderen lopers die de boel beduvelen en zakken, tja daar hoeft niemand verder uitleg van te hebben, want iedereen heeft wel een zak in de buurt.…

Rollers van met goud gevulde zakken: dieven die te vlug zijn om te pakken. Stiekem halen zij hun buiten binnen. Velen zijn nu in hun buiten binnen.…

leven al uitkijkend en hopend zwemmen moeizaam tegen waterbergen stijgen daarbij steeds weer neervallen tenslotte vertoont zich een hechte klip geeft nieuwe moed en veilig oponthoud de sterke rots is vol belofte van trouw en sterke bescherming stervend schuim spoelt tussen de blokken baart behouden rust - lijdzaam afwachten maar boze rollers…

gedreven door een sterke drang om voor de dames op te vallen draai jij alle knoppen open laat rollers lopen door het woud keel van goud die krast en knalt of klikt en ratelt met grote lust je imiteert en persifleert geluid dat jou ooit heeft omringd zodra jij je leven fluit en zingt staan velen even stil zonder omhaal laat je horen…