Alle inzendingen over schandvlek

opschepper met jouw zotte stierenvechterspak zoek nuttig eervol werk dit is gemeen verdiengemak kapot gestoken d.m.v. zeer pijnlijke speren in zijn prachtig geschapen rug oh wat stoer weer herstel de bijnaam martelland weg traditie dus zorg voor een ommekeer…

op het land Polen alle kampen, waar ook ter wereld zijn een schandvlek op de mensheid zelfs vijfenzeventig later, nadat wij zeiden: ‘ Auschwitz dit mag nooit meer gebeuren‘…

En nu actie, lieve vaderlanders, tegen kastelozendiscriminatie! Open uw harten, open uw beurzen, bestrijdt de sociale classificatie! Beklim de hulpgoederenbarricaden, steek de recht-voor-allenvlag hoog! Geef guller nog, veeg uit die schande, ook rechtelozen zitten graag droog! Kom op voor de onaanraakbaren in hutjes wonend buiten de steden…

Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken En met de spiegel werd geconfronteerd Kon ik volledig in vervoering raken Sneeuwde ik vlokken, leek geobsedeerd De rode vegen op katoen en laken- Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten Waarom kon ik niet van gezondheid blaken Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten?…

Wat in het Testament niet wordt vermeld Is hoe de kribbe Op een onbewaakt moment Door een hoeftrap van de os kantelt En het omzwachteld Kind Over hooi en drek en haver rolt Het moet geheim blijven Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof Voedt het raadsel Misschien was het maar een luchtspiegeling…

Ik voel mij als de schandvlek van de natie. Soms blikkeren er van die ogenblikken dat ik mijn eigen lijf verlaten moet. Ik onderzoek mezelf met rille blikken en in mijn schoenen vloeit bebloed mijn moed. Dan denk ik: loop je niet zo uit te sloven. Of: schepsel, scheid er alsjeblieft mee uit. Verman je. Sterk je. Sta er nu eens boven.…

Edoch, ik wens mij te richten naar het fatsoen zo een eervol man tussen deze burgerij van intrige en schandvlek onbezoedeld vrij mij van kwaad en insinuatie te ontdoen.…

Met een banvloek op de deur lag zelfs de dood vooringenomen in het voorportaal der Liefde tussen heiligen van steen waar hij alleen ging als verdoemde en als schandvlek werd verstoten van het zondagskind dat feestend in hun armen werd gesloten Want zij hielden voet bij stuk achter facades die zij troonden en van kansels waar geluk steeds…

het werd doodstil na haar vertrek hij lag te denken en werd wat bang was dit nu echt mijn zwanenzang of enkel maar... een schandvlek!…

Na de schandvlekken die door MeToo in de Amerikaanse showbizzwereld (zeg maar gerust -industrie) aan het licht zijn gebracht zijn er koppen gaan rollen. In het kielzog van The Voice komen de schanddaden t.g.v. het machtsmisbruik door BM'ers (Bekende Mannen, red.) ook hier te lande steeds verder aan het licht. Het schijnt dat tweederde (!)…

daarna hevig te waaien Door de zwarte krullen van het kind dat naar haar vader stond te zwaaien Heel eventjes talmde ’t diep stil nog edoch gleed toen in peilloos kabaal Mensen schreeuwden: Het is oorlog en ze vluchtten vervolgens allemaal Heel eventjes, toen stond er dat hek dat alle vluchters moest weerhouden De landsgrens de ijzeren schandvlek…

Want zo doorzichtig is ook geen zicht… Liever dit Dan een schandvlek in de blote zon. Etter sijpelt uit de wonde De walg stijgt naar mijn strot Moe van het volharden in de schijn Schamel en bleek en blauw Staart de Dief Zijn pretogen glimmen uit verweerde voegen.…

als een lam aan Bertram, strak gespierd en stoer uit het nabije buurtschap Strije zoon van een machtig herenboer maar ze had de buik meer dan vol van sluiks gescharrel in het hooi ze wilde een stee met een proper bed niet langer afgescheept met een fooi tot de wind zaaide, van hoeve tot hoeve een bastaardvrucht bederft goede grond deze schandvlek…

de schandvlek van Euroop’? Neen! neen! der Vadren roem verspreidt te sterk een luister; En ’t kroost van zulk een volk zinkt niet geheel in ’t duister.…

bezoedelt de guirlande van drie dolle dagen waar jonkers, juffers, schuinsmarcheerders huizen in een knellend jak van tijdelijk vermaak notabelen, vermetel hossend in hun malse pantser brallend van geleende wereld onopvallend de dorpsgek in zijn oude Janusjas as bestuift nochtans beschilderd vel in later dagen schraal - een weggeboende schandvlek…