Alle inzendingen over schildershand

Verhult niet de feiten van een vrouwelijke buitenkant; die zich in lijnen en vormen kunnen presenteren in een mindere perfectie uit de eerste schildershand.…

Vlinders voel ik in mijn buik ik zie hen als ik mijn ogen sluit in een paradijs met duizenden bloemen vlinders vliegen daar vrij ze kleuren dat sprookjesland als een schildershand als ik mijn ogen dan weer opensla en naar buiten kijk zie ik één vlinder op een stengel ik voel me rijk.…

De heimweekleuren achter de horizon bereiken geoefende schildershanden met jouw onbekende verlangen zou je deze kleuren willen benoemen als hemelkleuren voor een onbevreesd gedicht tijdens een leefbare droom met als zielsgewichten wind, maan en sterren achtervolg ik jou met een vogelkleur en blijf ik nooit zonder beweging.…

En bant een donkere schaduw de woorden van haar lippen knipt haar lange lokken terwijl zij slaapt en ontwaakt op het lelieveld uit geurige dromen zij huilt trilt van afschuw over zoveel onrecht zij veegt de tranen uit haar wimpers de ochtend begroet haar met gouden herfstbladeren terwijl zij met schildershand de verlatenheid…

In droomgebaren sterven eenzame gedachten illusie van echte liefde in de kiem verstoord zelfs wat lentebloemen aan vreugde brachten gruwelijk door een heiligman vermoord rest slechts, meiwereld van de noodheilige oorspronkelijke spiegel aan stille waterkant een muis, een bruine rat, een waterhoentje niets is veilig voor de snelle schildershand…

Zijn idealen verbonden, verbinden mijn hart met zijn groot onverwoestbaar hart: vanaf het moment, dat hij zijn schildershand op mijn verbeeldend, fantasierijk hoofd, beschermend, maar ook vooral voedend legde... vanaf dit en dat moment, ontstond de band, en ook veilige vredige dichtersgeest!…

soms verward en veel meer dan een zoektocht in ogen expressie als pure poëzie die hij doorgeeft aan hen die het gelaat van kunst willen vinden binnendringen in zijn droom; waar hij doolt langs twijgenlicht, als bomen ruist, blauw dan weer regenzwaar in een stroom van melancholie meanderend door de dichterlijkheid van zijn schildershand…

laatste hand aan de bosrand in zijn overgang naar hei met herten spiedend op een rij oplichtend wit met paarse streken geven lucht zijn horizon in weidsheid en vrij perspectief ik zoek het zand de kaalheid van de droogte waar de scheve den nog kan verpozen tot het end hier strijdt op het scherp van de snede het bestaan door schildershanden…

blik vást koel verlangend, licht geloken Voelt zij zich in haar simpel kleed vereerd en vrij Hij heeft haar net met vaardig hand geportretteerd Bespeelt nu met zijn snaren al haar zinnen Het voorspel om tot slot háár te beminnen Die hij bij iedre streek reeds heeft begeerd Model en violist wachten sinds "Na 't Poseren" Op jeugdig speelse schildershand…

ik heb je nooit over water zien lopen dat goddelijke miste je net wel zag ik hoe jij met schildershand kusten uit zee liet verrijzen idyllische havens met oude stadjes en dorpen die heuvelop deden vergrijzen slechts eenmaal heb jij jouw middelpunt van de aarde getekend basalt was ontdaan van kleur en in contrasterend zwart…

Dat smacht naar schildershanden, die haar witte velletje willen betasten. Zie je mij ?..Daar dat stipje in de verte zonder toekomst. Voel je mij ?.. Binnendringen door je schild van perfectie en geluk.. Ons geluk.…

Ik achtervolg jou met een vogelkleur zo blijf ik nooit zonder beweging hemelkleurig in mijn dankbaarheid voor ieder likje kostbare verf haal ik de zuurstof uit mijn lucht Heimwee kleurt donkerblauw achter het wenken van de horizon geoefende schildershanden bereiken een korte stilstand in het denken zo blijft de horizon maar wenken.…

de adem van verf, linnen, en drogend doek Dan laat je mij los in een spelonk van donker woorden,voetstappen verstommen als ik naar je zoek Versteend als een pilaar blijf ik staan bang om deze spanning te doorbreken Dan uit het niets voel ik je zachte rondingen tegen mijn rug wrijven in een vragend smeken Langzaam voel ik je sterke schildershanden…

jachtstilleven, kunst van hand gemaakt en eigen werk in rustgevende expressieve kleuren, minnelijke, vaak ook eenzame portretten van rijkelijke klassieke bloemboeketten olieverf als kunst stroomt droomverloren, dynamische expressies, stillevens van bomen met vogelnesten, gespiegeld en nog niet op doek geboren een expositie door de gulle schildershand…