Alle inzendingen over schuilplek

Brussel is een koud, mishandeld huis Het waait hard om de hoge gebouwen giert om de spoordijk heen van ´gare midi central et nord´. De regen valt in vlagen Bij het eten zitten we naast elkaar wisselen babyfoto´s uit. Een moeder is geslingerd tussen man en kind neemt geen besluiten. Een vader is een onbehouwen vent, onzeker met zijn lange…

Er ontwaakt een droomwereld in mijn werkelijkheid alsof ik weer dat stoute jongetje ben geworden in een boom geklommen om de horizon te zien van verre landen, adembenemende vrouwen die de vuile was schoon weken in de rivier stevige billen vilein naar achteren gestoken en ik roep vanuit mijn hoge schuilplek om vrijheid en het recht om weer…

De zee ingehaald, golven stormen, ijskristal klettert uit antraciet, onweer in Bergen, zon in de duinen, schuilplek ontdekken door hagelzand, windvlagen spelen met slippers en vlaggen, rennende badgasten, flitsend strand we vieren vakantie in Nederland.…

teloorgang is de laatste wagon op voorheen de spoorlijn van Uzes naar Nimes destijds van de rails gelicht en neergezet als schuilplek voor schapen tegen het onweer zo krijgt de tijd telkens vaker vat op wat de mens ooit maakte doch wat nog blijft is louter heimwee naar het treintje dat nooit meer komt…

Je hebt een schip In mijn leven Je hebt een schuilplek In mijn allerdiepste Je bent een afdruk Op mijn ziel Jouw zijn Een heersend deel van mijn bestaan Jouw bewustzijn Vertrouwt zijn eigen oordeel niet Jouw ogen Zien de krochten van mijn ziel In het zijn naar jou Blijf ik maar denken In mijn verlangen naar jou Huil ik om ons In…

Dat het podium kraakte ik mijn chanson zong jij van concentratie gebogen me aankeek uit een hoekje van je ogen impromptu dat je maakte Dat blijft als ochtendgloren duisternis van de nacht en de regen samen onder een paraplu De zachtheid van de paardenharen strijkstok over de snaren…

Eeuwig verdoofd, Niet meer van deze tijd Bescherming zoeken in je hoofd, Raak jezelf kwijt, Stop te verschuilen, Kom terug uit je schuilplek, Leer te lopen over kuilen, Vallen en opstaan maakt je niet gek.…

Zie hoe hij de groene levensboom omhelst waar hij vroeger ingeklommen dacht dat hij kon vliegen teruggekeerd naar eenzame gronden heimwee naar de natuur van zijn jeugd verleden uit een verborgen wereld naar een schuilplek achter de horizon luister hoe hij tegen de vogels praat verhalen vertelt aan dwalende wolken teruggekeerd naar eenzame…

lijnen ze brengen me in vervoering die over gaat in ontroering even ben ik weer het kind dat die kleuren zo prachtig vindt die op hun bolling ontstaan en mijn ogen niet ontgaan waarom ze zo plotseling knappen zal ik wellicht nooit snappen de bellen, ze zijn zo mooi maar toch vallen zij ten prooi ze spatten uiteen in de plas die even hun schuilplek…

je gezicht in een lach Spreekt woorden uit Spreekt alles wat ik horen wil uit In je ogen lees ik wat dit voor jou betekent Het is zomer in jouw hart ook al is de nacht verregend In een weiland rennend door het gras glijden we uit middenin een regenplas Je sleurt me mee Sleurt me mee in het verlangen In de regen met nergens een schuilplek…

Voor altijd loslaten van deze schuilplek. Om te gaan staan in het volle licht! Ik keek nogmaals naar de bloemen die bloeien in de herfst: ik zag een laatste roze roos opengaan. Alsof het nooit anders had bestaan. Liefde blijft over als sterkste herinnering. Er was en er is altijd wel iets om voor te leven.…