Netgedichten

netgedicht (nr. 71.824):

Eenzame gronden

Zie hoe hij de groene levensboom omhelst
waar hij vroeger ingeklommen
dacht dat hij kon vliegen

teruggekeerd naar eenzame gronden
heimwee naar de natuur van zijn jeugd
verleden uit een verborgen wereld

naar een schuilplek achter de horizon
luister hoe hij tegen de vogels praat
verhalen vertelt aan dwalende wolken

teruggekeerd naar eenzame gronden
liefde voor alles wat leeft en groeit
geschiedenis van verlaten landerijen

voor een leefplek in de toekomst
voel hoe hij zijn eigenheid verteert
liedjes zingt voor zoemende muggen.