Alle inzendingen over sidderaal

Ik kon nergens een lamp vinden, dus toen heb ik maar een sidderaal aangeschaft.…

Een sidderaal te Siddeburen Moest van zijn kwaal dwangmatig gluren Verscholen achter alg en wier Bespiedde hij voor zijn vertier Een slak die naakt was van nature…

Hij zwemt bijna op zijn rug In een zuurstofarme bokaal Zijn kieuwen happen verwoed Tussen schilfers van roet Was hij maar een sidderaal Dan gaf hij de kat een stroomstoot terug…

Een Sidderaal te Oldenzaal Zat aan het Laatste Avondmaal En schreef toen over deze Cène*) Aan zijn zuster Madeleine Die woont in Wamel aan de Waal ------------------------------------------------------------ Het Laatste Avondmaal wordt in het Frans "La Cène" genoemd.…

Een angsthaas wist laatst te Eemnes Hoewel hij stijf stond van de stress Een hoger trilgetal te halen Dan wezels en dan sidderalen Waarmee ik het bewijs u lever: De angsthaas is een beste bever…

sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig…

Kind van de zon iedereen opzij hier kom je voorbij diep is de gong vang m'n woorden bewaker als 'n sidderaal onder spanning ze is 'n mythologische druppel water De reis begint pas na de landing Treurvogel zoen de nacht blijf feiten veranderen het ritme lacht verlicht zalf kan je veranderen…

Over scheefgezakte zerken Hangt het zilver Waas van de maan De nacht verlamt de tongen Hij danst onder stroom In het kerkportaal Onder de spitsboog Op de marmeren grafsteen Glad als een sidderaal Hier waren demonen rond In een te wijd kostuum Met larven van lust in hun mond Hij sust de woelige slapers Die zich nog springlevend wanen…

Tracht te dichten wat ik kan praat de woorden een complex aan, ruk de zin uit zijn verband en geef de teksten op hun kop Dacht te zwichten dat ik dan in het donkerste duister verdwaal de letters knip uit vale krant gelijk ’n sidderaal als uit de vingers van m’n toppen de inkt vloeit over maagd’lijk wit doorslaand niet te stoppen want…

terwijl de mussen Van ’t dak vielen, dood, volgens Jan van Gent Dat weet hij aan klimaat en kampement Verkeerde dakbedekking, uitlaatgassen Van stinkdieren die zich niet wilden wassen Jan was een aanwinst voor het parlement ‘Wat doen we met de felle, zwarte raven Die niet meer willen dat de wielewaal Zich schminkt bij feestjes’ vroeg een sidderaal…

Op een Sidderaal Een sidderaal die bij herhaling Werd aangezien voor vette paling, Is door een kok uit Emmeloord Met kruiden in een pan gesmoord, En prijkt nu trots op het menu Als 'sudderaal in 't groen met jus' Op een Tong In een een supermarkt te Bremen, Vol persoonlijkheidsproblemen, Ligt wachtend tussen vrees…

Met ontstoken tong Dramt hij maar door Over abstracte dingen Die hij niet begreep Toen hij nog lag te woelen In zijn wieg van watten Nu is hij heer en meester Over oerknal en zwaartekracht Reikt hij naar de rand Van zwarte gaten Speelt hij met e=mc² Ergens vermoedt hij Dat onder de zeebodem Onder die knarsende platen Een oeroude sidderaal…

ik concentreer me op een innerlijke schil Bloeit daar, vlakbij m'n middenrif, een onderwater-varen En zweeft er langs die klier een kreeft met opgeheven scharen Glijdt tussen de organen door een waternimf omhoog Impressies worden beelden, kleuren voor het geestesoog Neptunus dirigeert z'n vissenschool synchroon te zwemmen Terwijl de sidderaal…

In onze sloot zwemt de krokodil en de arme snoek doet gebedjes, en vlucht voor een sidderaal. Oh dagen der siddering! Want de rare mensen en de boze dieren nemen onze hoeken en boeken in beslag, waaruit zij interpreteren met brillen en krokodillen. En ik sta misschien in de verkeerde hoek.…